... αλλά καὶ ἡ διάλυση τῆς Τουρκίας...
«Πάλι μὲ χρόνια μὲ καιρούς, πάλι δικά μας θὰ ‘ναι».
Καὶ μὲ φίμωτρο οἱ Φαρισαῖοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα γιὰ τὴν Ἁγία Σοφία
Ὁ Ταγὶπ Ἐρντογὰν μέσα ἀπὸ τὶς συνεχεῖς προκλήσεις του κατὰ τῶν Ὀρθόδοξων Ἑλλήνων καὶ τῆς Ἑλλάδος, ὅπως τὴν πρόσφατη ποὺ ἀφοροῦσε τὴν μετατροπὴ τῆς Ἁγίας Σοφίας
σὲ τζαμὶ καταφέρνει νὰ πετύχει αὐτὸ ποὺ δυστυχῶς ἀπέτυχαν νὰ κάνουν οἱ ὑπόδουλες σὲ μυστικὲς ἐταιρίες καὶ δαιμονικὲς λέσχες ἑλληνικὲς κυβερνήσεις καὶ ἡ ἐφησυχάζουσα ἐδῶ καὶ δεκαετίες θρησκευτικὴ ἡγεσία τοῦ τόπου.
σὲ τζαμὶ καταφέρνει νὰ πετύχει αὐτὸ ποὺ δυστυχῶς ἀπέτυχαν νὰ κάνουν οἱ ὑπόδουλες σὲ μυστικὲς ἐταιρίες καὶ δαιμονικὲς λέσχες ἑλληνικὲς κυβερνήσεις καὶ ἡ ἐφησυχάζουσα ἐδῶ καὶ δεκαετίες θρησκευτικὴ ἡγεσία τοῦ τόπου.
Κατάφερε δηλαδὴ νὰ ἀφυπνίσει τὴν ἐθνικὴ ὀρθόδοξη συνείδηση καὶ νὰ ξυπνήσει πολλοὺς Ἕλληνες σὲ ὁλόκληρο τὸν πλανήτη, ποὺ δυστυχῶς βρίσκονταν στὸ λήθαργο ποὺ προκαλεῖ ἡ ἐκκοσμίκευση.
Ζοῦν δηλαδὴ μακράν τοῦ Θεοῦ ἢ ἔχουν «κατασκευάσει» ἕναν Θεὸ στὰ μέτρα τους…
Ὁ Ταγὶπ Ἐρντογὰν ταπεινώνει μὲ κάθε δυνατὸ τρόπο τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺς Ἕλληνες. Ἀπὸ κοσμικῆς ἀπόψεως τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐκλαμβάνεται ἀρνητικὸ γιὰ τὴν χώρα.
Νοεῖται ὡς διεθνὴς διασυρμὸς καὶ ξεπεσμὸς ποὺ τὴν ὁδηγεῖ ἐξ ἀνάγκης σὲ ἀλλεπάλληλες παραχωρήσεις ἐθνικῆς κυριαρχίας μέσω ἑνός παντελῶς στημένου ἑλληνοτουρκοῦ διαλόγου, πρὸς ἀποφυγὴν δῆθεν τῆς πολεμικῆς σύγκρουσης.
Ἀπὸ πνευματικῆς ἀπόψεως ὅμως, ὅπως γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτὸ συμβάλει θετικὰ γιατί ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴ μετάνοια τοῦ λαοῦ.
Ἐκεῖ ἀκριβῶς κρύβεται ἡ θυσία καὶ οἱ ποικίλες ἀρετὲς τῆς φυλῆς μας. Ἀρετὲς ποὺ τὴν ὁδήγησαν σὲ μονοπάτια δόξας.
Ἡ ταπείνωση φυσικὰ εἶναι ἡ ἀρετὴ τῶν ἀρετῶν, νοεῖται ὡς ἡ «βενζίνη» ποὺ κινεῖ τὸν ἄνθρωπο κοντὰ στὸ Θεό. Καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ προσεγγίζει τὸ Θεὸ μεγαλουργεῖ.
Εἶναι ἡλίου φαεινότερο τὸ ἔντονο ἐνδιαφέρον τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ γιὰ τὸ ὀρθόδοξο γένος τῶν Ἑλλήνων.
Ὁ οὐρανὸς ἐργάζεται πυρετωδῶς ἔτσι ὥστε νὰ ἐπιστρέψουν οἱ Ἕλληνες στὴν ὁδὸ τῆς εὐτυχίας-μετανοίας.
Θέλει νὰ δώσει ὁριστικὸ τέλος στὸ ψευτο-ρωμαίϊκο, τὸ ὁποῖο ταλανίζει τὸν ἑλληνικὸ λαὸ ἀπὸ τὸ 1821 μέχρι σήμερα.
Ἡ σημερινὴ Ἑλλάδα βιώνει σήμερα, ὅσα βίωνε ἡ αὐτοκρατορία τῆς Ρωμανίας (βυζαντινὴ αὐτοκρατορία), λίγο πρὶν τὸν ὀθωμανικὸ ζυγό.
Ἔχει στραμμένα-στυλωμένα τὰ μάτια της στὴ «δαιμονικὴ» Δύση, ἀναμένοντας ἐξ αὐτῆς τὴν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων της. Θεωρεῖ ὅτι ἡ πλήρη ἐνσωμάτωσή της στὸ ἅρμα τῆς Δύσης θὰ συμβάλει στὴν κάθε λογῆς ἀνάπτυξή της.
Τὰ ἴδια πίστευαν καὶ τότε στὴ Βασιλεύουσα.
Προσδοκοῦσαν στὴν βοήθεια τοῦ Πάπα, ἡ ὁποία ποτὲ δὲν ἔφθασε.
Κι αὐτὸ γιατί ὁ Πάπας, ταυτίζεται ἀπολύτως μὲ τὸν διάβολο, (βλ. Ἅγιος Κοσμᾶ, Ἄγιος Ἀναστάσιο Γόρδιο, γέροντα Νεόφυτο Σκαρκαλὰ), ἀποτελεῖ ἕνα ἐκ τῶν ὀχημάτων τοῦ πονηροῦ, ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὸν ὄλεθρο.
Ὁ κοινὸς νοῦς ἄλλωστε ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἐκ τῆς Δύσεως αὐτὸ ποὺ συστηματικὰ ἔρχεται εἶναι ἡ ἀντικατάσταση τοῦ λειτουργικοῦ πλαισίου ποὺ ἔχει ὁρίσει ὁ Θεὸς γιὰ τὸν ἄνθρωπο μὲ ἕνα δαιμονικὸ στὸ ὄνομα δῆθεν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ἔτσι ἡ κάθε λογῆς ἀνωμαλία καθίσταται νόμος τοῦ κράτους… ἀκόμη καὶ ἐδῶ στὸν εὐλογημένο αὐτὸ τόπο!
Ἡ διαφορὰ ὡστόσο τοῦ τότε μὲ τὸ σήμερα ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἀπουσία τῆς ἁγιότητας καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Ἐὰν ὑπῆρχαν πέντε ἅγιοι στὴ Βασιλεύουσα, αὐτὴ δὲν θὰ ἔπεφτε στὰ χέρια τῶν Ὀθωμανῶν, λέγει ἡ παράδοση μας.
Ἡ Κωνσταντινούπολη ἔπεσε γιατί ἡ ὀρθόδοξη πίστη εἶχε ἐνδυθεῖ τὸ μανδύα τῆς χλιαρότητας καὶ τῆς ἀμφιβολίας.
Ἐπικρατοῦσε ἡ ἐκκοσμίκευση, τὸ τίμημα τῆς ὁποίας πληρώσαμε σκληρὰ ὡς γένος στοὺς μετέπειτα αἰῶνες τῆς ὀθωμανικῆς σκλαβιᾶς.
Στοὺς αἰῶνες τῶν διωγμῶν τῶν χριστιανῶν, ὅπου ἡ χλιαρὴ πίστη τῶν προγόνων ξεπλύθηκε ἀπὸ τὸ αἷμα καὶ τὶς θυσίες τῶν χιλιάδων νεομαρτύρων.
Ἡ Ὀρθοδοξία δοκιμάστηκε ἀλλὰ ἄντεξε διατηρώντας ἀλώβητες καὶ ἀναλλοίωτες τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεως.
Ἀρκοῦσε λοιπὸν μία χούφτα πιστῶν ἀγωνιστῶν, ποὺ γαλουχήθηκε στὸ πνεῦμα τῶν κρυφῶν σχολείων, στὸ πνεῦμα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ γιὰ νὰ ἀντιταχθοῦν στὴν τότε ὑπερδύναμη καὶ ἰσχυρὴ στρατιωτικὰ ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία μὲ μοναδικὸ σύνθημα τοῦ ἀγώνα «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία».
Τότε δημιουργήθηκε ἡ μαγιά, ποὺ τρόμαξε τὸν διάβολο τῆς Δύσης.
Ταχέως χρησιμοποίησε ἄλλα μέσα γιὰ νὰ μολύνει τὴ ζύμη τοῦ ἀναστημένου γένους, (βλ. μασονία, οἰκουμενισμὸ) μέσω ἐμφύλιων συρράξεων καὶ δαιμονικῶν ἀμιγῶς διαξιφισμῶν.
Ἔτσι δημιουργήθηκε τὸ ψευτο-ρωμαίϊκο, τὸ ὁποῖο λίαν συντόμως ὁλοκληρώνει τὴν πορεία του…
Ὁ καλὸς Θεὸς ὡστόσο μέσα ἀπὸ πλειάδα ἁγίων κατηχοῦσε συστηματικὰ καὶ μυστικά, ὅπως τότε στὰ κρυφὰ σχολεῖα τὸ λαό του, προετοιμάζοντὰς τον γιὰ νέα ἔξοδο ἀπὸ τὴν ἰδιότυπη αὐτὴ σκλαβιά.
Ἔξοδος ποὺ αὐτὴ τὴ φορὰ θὰ σηματοδοτηθεῖ ἀπὸ τὴ θριαμβευτικὴ ἐπιστροφὴ τοῦ γένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων στὴν ἐπὶ 1123 συναπτὰ ἔτη Βασιλεύουσά τους, τὴν Κωνσταντινούπολή μας.
Ἐκεῖ θὰ ὁλοκληρωθεῖ καὶ ὁ ἐπίσημος ἐξαγιασμός του στὴ «λειψανοθήκη τῆς Ὀρθοδοξίας» τὴν Ἁγιὰ Σοφιά, ποὺ δὲν ἀνήκει στὴν ἀνθρωπότητα, ὅπως προσφάτως ὑποστήριξε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀλλὰ στοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς.
Ἤδη τὴν ἐπιστροφὴ αὐτὴ ἔχουν προαναγγείλει παλιοὶ καὶ σύγχρονοι ἅγιοι, ὅπως λ. χ. ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης κ. ἄ. οἱ ὁποῖοι ἐργάστηκαν νυχθημερόν γιὰ τὴν πνευματικὴ καλλιέργεια τοῦ πάμφτωχου πνευματικὰ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Χριστιανοί μου σᾶς τὸ ὑπογράφω.
Λίαν συντόμως τὸ λίκνο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ Ἁγιὰ Σοφιά, ἡ λειψανοθήκη τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ ἐπανέλθει στὰ χέρια συνειδητοποιημένων Ὀρθοδόξων χριστιανῶν.
Δὲν ἀποτελεῖ λόγος παρηγοριᾶς ἀλλὰ ἀδιαμφισβήτητη ἀλήθεια.
Θὰ ἐπανέλθει στὰ χέρια αὐτῶν, ποὺ δὲν θὰ κοιτάζουν πρὸς τὴ Δύση, ἀπ’ τὴν ὁποία μόνο μαῦρα σύννεφα ἔρχονται ἀλλὰ θὰ ἐκλαμβάνουν τὴν ἀνάπτυξη καὶ εὐτυχία μέσα ἀπὸ τὴν ἐνίσχυση τῆς προσωπικῆς σχέσεώς τους μὲ τὸν Σωτήρα Χριστό.
Καὶ γιὰ τὴν ἐνίσχυση αὐτή, ποὺ νοεῖται ὡς συμμετοχὴ στὴ δοξολογία Του θὰ ἐργάζονται συστηματικά, ὥστε νὰ ἐπαναφέρουν τὶς εὐαγγελικὲς διδαχὲς στὸ κοινωνικὸ γίγνεσθαι καὶ τὴν ὀρθόδοξη πίστη ὡς τρόπο ζωῆς καὶ καθημερινότητα.
Ὁ Ταγὶπ Ἐρντογὰν ἤ Μπακάτογλου, ὁ Τοῦρκος πρόεδρος ἑλληνικῆς καταγωγῆς, εἴτε ἐνσυνειδήτως εἴτε ἀσυνειδήτως, εἴτε ἐν γνώσει του, εἴτε ἐν ἀγνοία του, εἴτε λειτουργώντας ὡς Γενίτσαρος εἴτε ὡς Πόντιος θεαματικὰ πετυχαίνει αὐτὸ ποὺ προσδοκοῦσε ὁ ἀντάρτης τοῦ Πόντου παππούς του, ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ.
Γένοιτο
Σ.Ο.