Τρίτη, Νοεμβρίου 24

Το παιχνίδι της ζωής αναβαθμίζεται με τον παράγοντα ...«Αμνησία»...

 

Έτσι θα λάβει διαστάσεις ενδιαφέροντος, παρτίδας παιχνιδιού σε μονομαχία, δίχως του Χριστού την παρουσία.

Γράφει ο Νίκος Πρασσάς

Συγγραφέας - Λονδίνο

– Η στρατιωτική χούντα έπεσε το 1974 με την παράδοση της Κύπρου στους Τούρκους.

Με την πολιτική χούντα δεν βλέπω να γίνεται κάτι...

– Επειδή αλλάζουν (εσκεμμένα) οι έννοιες κάθε 50 χρόνια, όπως προείπαμε γι’ αυτό και το «καλός» έγινε αγαθός (ή μ@λ@κ@ς) και το «αγαθός» καλός, «πολιτική χούντα» σημαίνει δημοκρατικό καθεστώς που ήρθε να μείνει (παντοτινά) για να σώσει τους Ευρωπαίους, όπως έγραψε και στο τελευταίο του βιβλίο ο «ειρηνοποιός» Μπαράκ Ομπάμα.

Να καταστρώσει δε τα σχέδια του Μεγ. Ισραήλ όταν η Μοσάντ κανόνισε το «πραξικόπημα» στην Κύπρο μέσω του «εβραίου» που άλλαξε το όνομά του σε «Ιωαννίδης», για να προωθηθεί στα στρατιωτικά ανώτερα κλιμάκια.

Ώστε για να επικαλεσθεί ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος την βοήθεια των Τούρκων και Άγγλων.

Με βασικότερο έργο της μεταπολίτευσης να διωχθούν οι Έλληνες δια της αμείωτης εντατικής φορολόγησης από την ίδια τους την γη υπό το καθεστώς της «δημΙοκρατίας», την καταπάτηση του Συντάγματος με τους παράνομους νόμους.

Να συνεισφέρει δε προς την επίτευξη αυτού του «θεάρεστου» στον Γιαχβέ έργου, και να ορθώσει με το άνομο, το άδικο και το ξεδιάντροπο τα πολιτικά ανδρείκελα των «οικογενειών» και «νταβατζήδων», ώστε να κυριαρχήσει στις τελευταίες ημέρες της Ελλάδος το παρακράτος που δεν διοικεί, αλλά καταδιώκει τον ελεύθερο Έλληνα για να πολλαπλασιάζονται οι ελληνόφωνοι φορώντας την μάσκα, την μπούργκα και γενικότερα την Υποταγή του ανθρωπίνου γένους που είχε DNA και όνομα Έλλην(ικο) και (θα) ανήκει πλέον ως άγαλμα ανθρωπίνων χαρακτηριστικών στα Μουσεία τα ελεγχόμενα του Κεφαλαίου της «Κομμουνιστικής Διεθνούς» των α(χ)ρίστων ή για το «καλό» όλων μας κοροϊδέστερα «Παγκοσμιοποίησης».

Κάποτε έσπαγαν τα αρχαία ελληνικά αγάλματα για την περιβολή των γεννητικών οργάνων λόγω θρησκειών που αντικαταστάθηκαν με το φύλλο συκής, και σήμερα, αντί άλλης προόδου από την πολλή που ταΐζουν την μάζα για να σωθεί από τον (κοροδο)ιό επιστρέφει το (απομονωμένο) Ποίμνιον στην πείνα, την δυστυχία και την έλλειψη τροφίμων για να τροφοδοτηθεί με την διατροφική συνήθεια που θα συνεισφέρει στον εμβολιασμό της υβριδικής μετατροπής του, για να μην καταλαβαίνει το τί (μέλλει) γενέσθαι από εδώ και πέρα.

Ώστε να μην απορεί γιατί δεν θα υπάρχουν «χρήματα» εισαγωγής άλλων κρεάτων, όταν του έδιναν επιδόματα να σφάζει τα δικά του ή να κόβει τα δέντρα και να καταστρέφει τις καλλιέργειες ή την αλιεία του.

Κι όλ’ αυτά για το «επίδομα», για να θυσιαστεί ως μόσχος σιτευτός καθήμενος στο σπίτι του, που πλέον δεν θα του ανήκει ούτ’ αυτό –Agenda (20)21 και (20)30.

Άλλωστε η «πανδημία» στην «αδελφή της Ιερουσαλήμ» Θεσσαλονίκη, μπορεί να ξεπεράσει τα «όρια» όσο και τον έλεγχο από τα ανίκανα χέρια του πρωθυπουργεύοντος, για να αντικατασταθεί από το Κονκλάβιο των αποφασιζόντων την μοίρα της δύστυχης χώρας μας, και να βάλει ο ξένος παράγων το χέρι του μέσω της παροχής «βοήθειας», για να χαθεί ειρηνικά και η «πρωτεύουσα της Μακεδονίας».

Αφού δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε από τις ζωές των «συνανθρώπων» που θα θυσιαστούν για το «γεγονός», αρκεί να χάσουμε ακόμη ένα έδαφος, όπως κι η Κύπρος με την Αμμόχωστο.

Ας πάει και το παλιάμπελο με το πετρέλαιο στην γη του, αρκεί να σωθεί η «υγεία» του πληθυσμού, που μολύνθηκε από τις κατά τόπου μεταφορές των «μεταναστών» σε όλα τα μέρη της Ελλάδος.

Άλλωστε πιο σαφέστερα το είπε ο «φιλάνθρωπος» Μπίλι Γκέιτς, ο οποίος έφερε τους «ιούς» στον εικονικό κόσμο του υπολογιστή, για να τους μεταφέρει και στην ζωή της καθημερινότητας του ανθρώπου και της έδωσε «αξία» και υλική «μορφή» μέσα από την φορολόγησή του «προϊόντος».

Αφού στο κάτω–κάτω της (αφαιρούμενης) σκέψης όλα γίνονται για το διπλό προϊόν που λέγεται (υπ)άνρωπ(ακ)ος, «ακόμη μία περιβολή σαν την μάσκα στο πρόσωπό του δεν θα τον βλάψει παραπάνω», όχι στην υγεία του που εξανεμίζεται από το ψέκασμα, αλλά σαν ένα ιριδίζον σποτ στην οθόνη του υπολογιστή τους με την «ίωση» και την ανυπαρξία του στην αμέτοχη συμμετοχή του σώματός του, αφού η Ψυχή του είναι που μετράει περισσότερο.

Και το παιχνίδι της ζωής αναβαθμίζεται με τον παράγοντα «αμνησία» για να λάβει και διαστάσεις ενδιαφέροντος παρτίδας παιχνιδιού σε μονομαχία δίχως του Χριστού την παρουσία.

Όποιος έπιασεν, έπιασεν!

ΠΗΓΗ

 https://shmantikanea.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .