Kevin Barry> Πρώην ομοσπονδιακός δικηγόρος στα γραφεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη αποδίδει την Ισπανική Γρίπη σε Πείραμα ενός εμβολίου σε Αμερικανούς στρατιώτες το 1918-1919

Το βακτηριο του Fort Riley

Το πείραμα του βακτηριακού εμβολίου 1918-1919 μπορεί να σκότωσε 50-100 εκατομμύρια ανθρώπους

Η λεγόμενη «Ισπανική επιδημία γρίπης του 1918-Spanish Influenza Epidemic of 1918» και το πείραμα εμβολιασμού της ακατέργαστης βακτηριακής μηνιγγίτιδας (Crude Bacterial Meningitis Vaccination Experiment) στα στρατεύματα των ΗΠΑ

Το πείραμα του βακτηριακού εμβολίου 1918-1919 μπορεί να σκότωσε 50-100 εκατομμύρια ανθρώπους. Aυτό ισχυρίζεται στο βιβλίο του Vaccine Whistleblower_Exposing Autism Research Fraud Αt The CDC

Από τον Kevin Barry

-Το πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια.

– Αμερικανός γερουσιαστής Hiram Warren Johnson, Προοδευτικός Ρεπουμπλικανός από την Καλιφόρνια – 1918

“The first casualty of war is truth.” – US Senator Hiram Warren Johnson, Progressive Republican from California – 1918

«Το ερώτημα είναι εάν θα πραγματοποιηθούν πειράματα (εμβόλια) σε πλήρως λειτουργικούς ενήλικες και σε παιδιά που να είναι δυνητικά συνεισφέροντες στην κοινωνία ή να πραγματοποιήσουμε αρχικές μελέτες σε παιδιά και ενήλικες (και στρατιώτες;) που να έχουν συνηθισμένη ανθρώπινη συμπεριφορά αλλά όχι κοινωνικό status».

– Ο Δρ Stanley Plotkin, ιολόγος που δούλεψε χρόνια στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφειας (CHOP) και στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, συνεργάτης του Paul Offit, πιστώθηκε με την εφεύρεση του εμβολίου κατά της ερυθράς και υπήρξε σύμβουλος φαρμακευτικών εταιρειών.

«Κατά τη διάρκεια του πολέμου 1918-1919, ο στρατός των ΗΠΑ αποτελούνταν από 6.000.000 άνδρες, με τα 2.000.000 να έχουν σταλθεί στο εξωτερικό. Πολλοί από αυτούς χρησιμοποιήθηκαν στο πείραμα του Fort Riley.

«Σύμφωνα με ένα έγγραφο του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας του 2008, η βακτηριακή πνευμονία ήταν ο δολοφόνος στο -τουλάχιστον- 92,7% των αυτοψιών της Πανδημίας 1918-1919 που εξετάστηκαν».

Το καθαρό νερό, η αποχέτευση, το ξέπλυμα των τουαλετών, τα τρόφιμα στο ψυγείο και η υγιεινή διατροφή έχουν κάνει και εξακολουθούν να κάνουν πολύ περισσότερα για την προστασία της ανθρωπότητας σε σχέση με τις μολυσματικές ασθένειες από οποιοδήποτε πρόγραμμα εμβολίων.

Η «ισπανική γρίπη» σκότωσε περίπου 50-100 εκατομμύρια ανθρώπους κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας 1918-1919. Τι θα συμβεί αν η ιστορία που μας είπαν για αυτήν την πανδημία δεν είναι αληθινή;

Τι θα γινόταν αν, αντ’ αυτού, η φονική μόλυνση δεν ήταν ούτε γρίπη ούτε ισπανική στην προέλευση;

Έγγραφα που αναλύθηκαν πρόσφατα αποκαλύπτουν ότι η «ισπανική γρίπη» μπορεί να ήταν ένα πείραμα στρατιωτικού εμβολίου που δεν πήγε καλά.

Κοιτάζοντας πίσω στην 100ή επέτειο από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, πρέπει να εμβαθύνουμε για να λύσουμε αυτό το μυστήριο.

Ο λόγος που η σύγχρονη τεχνολογία δεν μπόρεσε να εντοπίσει το φονικό στέλεχος της γρίπης από εκείνη την πανδημία είναι επειδή η γρίπη δεν ήταν ο δολοφόνος.

Περισσότεροι στρατιώτες πέθαναν κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο από ασθένειες παρά από σφαίρες.

Η πανδημία δεν ήταν γρίπη. Υπολογίζεται ότι το 95% (ή υψηλότερο) των θανάτων προκλήθηκαν από βακτηριακή πνευμονία και όχι από γρίπη/ιό.

Η πανδημία δεν ήταν ισπανική. Οι πρώτες περιπτώσεις βακτηριακής πνευμονίας το 1918 ανάγονται σε μια στρατιωτική βάση στο Fort Riley του Κάνσας.

Από τις 21 Ιανουαρίου έως τις 4 Ιουνίου 1918, ένα πειραματικό εμβόλιο βακτηριακής μηνιγγίτιδας που καλλιεργήθηκε σε άλογα εγχύθηκε σε στρατιώτες στο Fort Riley.

Κατά το υπόλοιπο του 1918, καθώς αυτοί οι στρατιώτες –που συχνά ζούσαν και ταξίδευαν κάτω από κακές συνθήκες υγιεινής– στάλθηκαν στην Ευρώπη για να πολεμήσουν, διέδιδαν βακτήρια σε κάθε στάση μεταξύ του Κάνσας και των χαρακωμάτων της πρώτης γραμμής στη Γαλλία.

Μια μελέτη περιγράφει τους στρατιώτες «με ενεργές λοιμώξεις (που) αεροζόλιζαν τα βακτήρια τα οποία είχαν αποικήσει στη μύτη και στο λαιμό τους, ενώ άλλοι -συχνά, στους ίδιους χώρους- ήταν βαθιά επιρρεπείς σε μόλυνση και ταχεία εξάπλωση της νόσου μέσω των πνευμόνων τους από τους δικούς τους ή άλλα βακτήρια που αποίκιζαν».

Η «ισπανική γρίπη» πρόσβαλε υγιείς ανθρώπους στην ηλιακή ακμή τους. Η βακτηριακή πνευμονία προσβάλλει ανθρώπους στην ακμή τους. Η γρίπη προσβάλλει νέους, ηλικιωμένους και ανοσοκατεσταλμένους.

Όταν τελείωσε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος στις 11 Νοεμβρίου 1918, οι στρατιώτες επέστρεψαν στις πατρίδες τους και στα στρατόπεδα των αποικιών, εξαπλώνοντας τη δολοφονική βακτηριακή πνευμονία σε όλο τον κόσμο.

Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ασθένεια σκότωσε πολλούς περισσότερους στρατιώτες από όλες τις πλευρές σε σχέση με τα πολυβόλα ή το αέριο μουστάρδας ή οτιδήποτε άλλο συνήθως σχετίζονταν με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Έχω προσωπική σχέση με την ισπανική γρίπη. Μεταξύ αυτών που σκοτώθηκαν από την ασθένεια το 1918-19 ήταν μέλη των οικογενειών και των δύο γονιών μου.

Από την πλευρά του πατέρα μου, η γιαγιά του, Sadie Hoyt, πέθανε από πνευμονία το 1918. Η Sadie ήταν επικεφαλής υπηρεσίας γενικών καθηκόντων στο Ναυτικό. Ο θάνατός της άφησε τη γιαγιά μου Rosemary και την αδερφή της Anita να μεγαλώσουν με τη θεία τους. Η αδερφή της Sadie, Marian, εντάχθηκε επίσης στο Πολεμικό Ναυτικό. Πέθανε από «γρίπη» το 1919.

Από την πλευρά της μητέρας μου, δύο από τις αδερφές του πατέρα της πέθαναν σε παιδική ηλικία. Όλα τα μέλη της οικογένειας που πέθαναν ζούσαν στη Νέα Υόρκη.

Υποψιάζομαι ότι πολλές αμερικανικές οικογένειες και πολλές παγκοσμίως, επηρεάστηκαν με παρόμοιους τρόπους από τη μυστηριώδη ισπανική γρίπη.

Το 1918, η «γρίππη» ή γρίπη ήταν ένας συναρπαστικός όρος για κάποια ασθένεια άγνωστης προέλευσης. Δεν είχε το συγκεκριμένο νόημα που έχει σήμερα.

Σήμαινε κάποια μυστηριώδη ασθένεια που έπεσε από τον ουρανό. Στην πραγματικότητα, η influenza προέρχεται από το μεσαιωνικό λατινικό «influence» που είχε αστρολογική έννοια και σήμαινε «επίσκεψη υπό την επίδραση των άστρων».

Γιατί είναι σημαντικό αυτό που συνέβη πριν από 100 χρόνια;

Μεταξύ 1900-1920, έγιναν τεράστιες προσπάθειες στον βιομηχανοποιημένο κόσμο για την οικοδόμηση μιας καλύτερης κοινωνίας. Θα χρησιμοποιήσω τη Νέα Υόρκη ως παράδειγμα για να αναλύσω τρεις σημαντικές αλλαγές στην κοινωνία που συνέβησαν στην πόλη εκείνη την περίοδο και τον αντίκτυπό τους στη θνησιμότητα από μολυσματικές ασθένειες.

1. Καθαρό νερό και αποχέτευση

Στα τέλη του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 20ου αιώνα, η Νέα Υόρκη δημιούργησε ένα εξαιρετικό σύστημα προκειμένου να φέρει καθαρό νερό στην πόλη από τα Catskills, ένα σύστημα που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Η πόλη της Νέας Υόρκης κατασκεύασε επίσης πάνω από 6.000 μίλια αποχέτευσης για την απομάκρυνση και την επεξεργασία των απορριμμάτων, η οποία προστατεύει το πόσιμο νερό. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνωρίζει τη σημασία του καθαρού νερού και της υγιεινής για την καταπολέμηση των μολυσματικών ασθενειών.

2. Ηλεκτρισμός

Στα τέλη του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 20ου αιώνα, η Νέα Υόρκη δημιούργησε το δίκτυο ηλεκτροδότησης και συνδέθηκε όλη η πόλη έτσι ώστε η ισχύς να είναι διαθέσιμη σε κάθε σπίτι. Η ηλεκτρική ενέργεια επιτρέπει την ψύξη. Η ψύξη είναι ένας αφανής ήρωας προς όφελος της δημόσιας υγείας. Όταν τα τρόφιμα από το αγρόκτημα ψύχονται για να μεταφερθούν στο καθημερινό τραπέζι, το κοινό προστατεύεται από πιθανές μολυσματικές ασθένειες. Η φθηνή ανανεώσιμη ενέργεια είναι σημαντική για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης των μολυσματικών ασθενειών.

Τα δεδομένα των ποσοστών θνησιμότητας των ΗΠΑ από τις αρχές του 20ου αιώνα έως το 1965 δείχνουν ξεκάθαρα ότι το καθαρό νερό, οι τουαλέτες με τρεχούμενο νερό, τα αποτελεσματικά συστήματα αποχέτευσης και τα τρόφιμα στο ψυγείο συνδυάστηκαν για να μειώσουν αποτελεσματικά τη θνησιμότητα από μολυσματικές ασθένειες ΠΡΙΝ γίνουν διαθέσιμα τα εμβόλια για αυτές τις ασθένειες.

Έχουν λάβει οι γιατροί και οι κατασκευαστές φαρμάκων τα εύσημα για τη μείωση της θνησιμότητας από μολυσματικές ασθένειες που δικαιωματικά ανήκουν σε κατασκευαστές αποχετεύσεων, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους και μηχανικούς;

Η ασθένεια δεν ήταν ισπανική

Ενώ παρακολουθούσα ένα επεισόδιο του American Experience στο PBS πριν από μερικούς μήνες, με έκπληξη άκουσα ότι τα πρώτα κρούσματα «ισπανικής γρίπης» εμφανίστηκαν στο Fort Riley του Κάνσας το 1918. Σκέφτηκα πώς είναι δυνατόν αυτό το ιστορικά σημαντικό γεγονός να ονομάστηκε τόσο λάθος πριν από 100 χρόνια και γιατί δεν διορθώθηκε ποτέ;

Γιατί «ισπανική»;

Η Ισπανία ήταν μία από τις λίγες χώρες που δεν ενεπλάκησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι περισσότερες από τις χώρες που συμμετείχαν λογόκριναν τον Τύπο τους.

Χωρίς την ύπαρξη λογοκρισίας, οι πρώτες αναφορές στον Τύπο για ανθρώπους που πέθαιναν από ασθένειες σε μεγάλους αριθμούς προέρχονταν από την Ισπανία. Οι εμπόλεμες χώρες δεν ήθελαν να τρομάξουν επιπλέον τα στρατεύματα, έτσι αρκέστηκαν να χρησιμοποιούν ως αποδιοπομπαίο τράγο την Ισπανία. Οι στρατιώτες από όλες τις πλευρές κλήθηκαν να διασχίσουν τεράστιες εκτάσεις γης μεταξύ πυρών από πυροβόλα όπλα, τα οποία ήταν ασφαλώς αρκετά τρομακτικά, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουν ότι τα χαρακώματα που χρησιμοποιούσαν ήταν τόπος αναπαραγωγής ασθενειών.

Εκατό χρόνια αργότερα, έχει περάσει ήδη αρκετός καιρός για να αφαιρέσουμε τον όρο «ισπανική» από κάθε συζήτηση για αυτήν την πανδημία. Εάν η γρίπη ξεκίνησε σε μια στρατιωτική βάση των Ηνωμένων Πολιτειών στο Κάνσας, τότε η ασθένεια θα μπορούσε και θα έπρεπε να ονομαστεί πιο εύστοχα.

Προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικές καταστροφές, οι ΗΠΑ (και ο υπόλοιπος κόσμος) πρέπει να ρίξουν μια προσεκτική ματιά στο τι πραγματικά προκάλεσε την πανδημία.

Είναι πιθανό ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους η ισπανική γρίπη δεν μετονομάστηκε ποτέ είναι ότι αυτό βοήθησε στην συγκάλυψη της προέλευσης της πανδημίας. Εάν η προέλευση της αφορούσε ένα πείραμα εμβολίου σε στρατιώτες των ΗΠΑ, τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να προτιμούν να την αποκαλούν «Ισπανική Γρίπη» αντί για το «βακτήριο Fort Riley του 1918» ή κάτι παρόμοιο. Η ισπανική γρίπη ξεκίνησε από την τοποθεσία που χορηγήθηκε αυτό το πειραματικό βακτηριακό εμβόλιο, καθιστώντας το τον κύριο ύποπτο ως την πηγή των βακτηριακών λοιμώξεων που σκότωσαν πολλούς.

Θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να διατηρηθεί το μαρκετινίστικο σλόγκαν «τα εμβόλια σώζουν ζωές» εάν ένα πείραμα εμβολίου που προέρχονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τα χρόνια της πρωτόγονης δημιουργίας εμβολίων προκάλεσε το θάνατο 50-100 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η ασθένεια που σκότωσε τόσους πολλούς δεν ήταν γρίπη ούτε ήταν ιός. Ήταν βακτηριακή

Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 γινόταν πολύς λόγος για την «ετοιμότητα σε πανδημία». Οι δημιουργοί εμβολίων κατά της γρίπης στις Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν δισεκατομμύρια δολάρια φορολογουμένων για να αναπτύξουν εμβόλια προκειμένου να βεβαιωθούν ότι δεν θα υπάρξει άλλη μια θανατηφόρα πανδημική «γρίπη», όπως αυτή του 1918-1919.

Η αξιοποίηση της έννοιας «γρίπη», της ισπανικής γρίπης, βοήθησε τους κατασκευαστές εμβολίων να λάβουν επιταγές δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις κυβερνήσεις, παρόλο που οι επιστήμονες γνώριζαν εκείνη την εποχή ότι η βακτηριακή πνευμονία ήταν ο πραγματικός δολοφόνος.

Κατά τη γνώμη μου, δεν πιστεύω ότι η βακτηριακή πνευμονία ήταν ο πραγματικός δολοφόνος, χιλιάδες αυτοψίες επιβεβαιώνουν αυτό το γεγονός.

Σύμφωνα με ένα έγγραφο του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας του 2008, η βακτηριακή πνευμονία ήταν ο δολοφόνος στο -τουλάχιστον- 92,7% των αυτοψιών της Πανδημίας 1918-1919 που εξετάστηκαν. Ήταν πιθανότατα υψηλότερο από το 92,7%.

Οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερες από 9000 περιπτώσεις και «δεν υπήρξαν αρνητικά (βακτηριακά) αποτελέσματα καλλιέργειας πνευμόνων».

«…Στις 68 περιπτώσεις αυτοψιών υψηλότερης ποιότητας στις οποίες θα μπορούσε να αποκλειστεί η πιθανότητα μη αναφερόμενων αρνητικών καλλιεργειών, το 92,7% των πνευμονικών καλλιεργειών ήταν θετικές για ≥1 βακτήριο. …σε μια μελέτη με περίπου 9000 άτομα που παρακολουθήθηκαν από την κλινική εμφάνιση με γρίπη έως την ανάλυση ή την αυτοψία, οι ερευνητές έλαβαν, με αποστειρωμένη τεχνική, καλλιέργειες είτε πνευμονόκοκκων είτε στρεπτόκοκκων από 164 εκ του συνόλου 167 δειγμάτων πνευμονικού ιστού.

«Υπήρξαν 89 καθαρές καλλιέργειες πνευμονιόκοκκου. 19 καλλιέργειες από τις οποίες ανακτήθηκαν μόνο στρεπτόκοκκοι. 34 που αποδόθηκαν σε μίγματα πνευμονόκοκκων και/ή στρεπτόκοκκων. 22 που αποδόθηκαν σε ένα μείγμα πνευμονόκοκκων, στρεπτόκοκκων και άλλων οργανισμών (κυρίως πνευμονόκοκκων και μη αιμολυτικών στρεπτόκοκκων) και 3 που αποδόθηκαν σε μη αιμολυτικούς στρεπτόκοκκους. Δεν υπήρξαν αρνητικά αποτελέσματα καλλιέργειας πνευμόνων».

Πνευμονόκοκκοι ή στρεπτόκοκκοι βρέθηκαν σε «164 από (τα) 167 δείγματα πνευμονικού ιστού» που υποβλήθηκαν σε αυτοψία. Δηλαδή 98,2%. Το βακτήριο ήταν ο δολοφόνος.

Από πού προήλθε η βακτηριακή πνευμονία της ισπανικής γρίπης του 1918-19;

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν τον πόλεμο τον Απρίλιο του 1917, η νεοσύστατη Φαρμακευτική βιομηχανία είχε κάτι που δεν υπήρχε ποτέ πριν, μία μεγάλη προσφορά ανθρώπινων δοκιμών με τη μορφή της πρώτης στρατιάς των ΗΠΑ.

Προπολεμικά, το 1917, ο στρατός των ΗΠΑ ήταν μόλις 286.000 άνδρες. Μεταπολεμικά, το 1920, ο στρατός των ΗΠΑ διαλύθηκε και είχε 296.000 άνδρες.

Μεταξύ 21ης ​​Ιανουαρίου και 4ης Ιουνίου 1918, ο Δρ. Gates αναφέρεται σε πείραμα όπου οι στρατιώτες έλαβαν 3 δόσεις εμβολίου για τη βακτηριακή μηνιγγίτιδα. Το πείραμα διεξήχθη με έναν φυσητήρα-σωλήνα το οποίο περιείχε ορό εμβολίου από άλογα. Το σχήμα εμβολιασμού προγραμματίστηκε να είναι σε 3 δόσεις.

4.792 άνδρες έλαβαν την πρώτη δόση, αλλά 4.257 έλαβαν τη 2η δόση (μείωση 11%) και μόνο 3.702 έλαβαν και τις τρεις δόσεις (μείωση 22,7%).

Συνολικά 1.090 άνδρες δεν παρουσιάστηκαν για την 3η δόση. Τι απέγιναν αυτοί οι στρατιώτες; Στάλθηκαν ανατολικά με τρένο από το Κάνσας για να επιβιβαστούν σε ένα πλοίο για την Ευρώπη; Ήταν στο νοσοκομείο Fort Riley; Η έκθεση του Δρ. Gates δεν αναφέρει.

Ένα άρθρο που συνοδεύει την εκπομπή American Experience που παρακολούθησα ρίχνει λίγο φως στο πού μπορεί να βρίσκονται αυτοί οι 1.090 άνδρες. Ο Gates ξεκίνησε τα πειράματά του τον Ιανουάριο του 1918. Μέχρι τον Μάρτιο εκείνου του έτους 100 άνδρες τη ημέρα έμπαιναν στο ιατρείο του Fort Riley. Μήπως κάποιοι από αυτούς που λείπουν από την αναφορά του Δρ. Gates είναι εκείνοι που δεν έλαβαν τη 2η ή την 3η δόση;

«… Λίγο πριν το πρωινό της Δευτέρας, 11 Μαρτίου, το πρώτο ντόμινο έπεφτε, σηματοδοτώντας την έναρξη του πρώτου κύματος της γρίπης του 1918.

«Ο μάγειρας της ομάδας Albert Gitchell αναφέρθηκε στο ιατρείο του στρατοπέδου με παράπονα για “κρυολόγημα”.

«Ακριβώς πίσω του ήταν ο δεκανέας Lee W. Drake που εξέφρασε παρόμοια παράπονα.

«Μέχρι το μεσημέρι, ο χειρουργός του στρατοπέδου, Edward R. Schreiner, είχε πάνω από 100 άρρωστους άνδρες στη διάθεση του, όλοι προφανώς έπασχαν από την ίδια ασθένεια…»

Ο Gates αναφέρει ότι αρκετοί από τους άνδρες στο πείραμα είχαν συμπτώματα γρίπης: βήχα, εμετό και διάρροια μετά τη λήψη του εμβολίου.

Αυτά τα συμπτώματα είναι καταστροφικά για άνδρες που ζουν σε στρατώνες, ταξιδεύουν με τρένα προς τις ακτές του Ατλαντικού, προς την Ευρώπη και ζουν και μάχονται σε χαρακώματα.

Οι ανθυγιεινές συνθήκες σε κάθε βήμα του ταξιδιού είναι ένα ιδανικό περιβάλλον για να εξαπλωθεί μια μεταδοτική ασθένεια όπως η βακτηριακή πνευμονία.

Από την έκθεση του Δρ. Gates:

«Επισημάνθηκαν αρκετές περιπτώσεις διαταραχής των εντέρων ή παροδικής διάρροιας. Αυτό το σύμπτωμα δεν είχε συναντηθεί πριν. Η προσεκτική έρευνα σε μεμονωμένες περιπτώσεις συχνά παρείχε την πληροφορία ότι οι άνδρες που παραπονέθηκαν για τις επιπτώσεις του εμβολιασμού έπασχαν από ήπια ρινίτιδα, βρογχίτιδα κ.λπ., τη στιγμή της ένεσης.

«Μερικές φορές η αντίδραση ξεκινούσε από μια αίσθηση ρίγου ή κρύου και αρκετοί άνδρες παραπονέθηκαν για πυρετό ή αίσθηση πυρετού κατά τη διάρκεια της επόμενης νύχτας.

«Επόμενοι σε συχνότητα ήταν όσοι παραπονέθηκαν για ναυτία (περιστασιακά εμετό) και ζάλη και με γενικούς “πόνους στις αρθρώσεις και τους μύες”, οι οποίοι σε μερικές περιπτώσεις εντοπίστηκαν ιδιαίτερα στον αυχένα ή την οσφυϊκή περιοχή, προκαλώντας δύσκαμπτο λαιμό ή δύσκαμπτη πλάτη. Σε κάποιες περιπτώσεις, υπήρξε και διάρροια.

«Οι συγκεκριμένες αναφορές, λοιπόν, κάποιες από αυτές, προσομοίασαν σε έναρξη επιδημικής μηνιγγίτιδας και αρκετοί εμβολιασμένοι άνδρες στάλθηκαν ως ύποπτα κρούσματα στο Νοσοκομείο Βάσης για διάγνωση».

Σύμφωνα με τον Gates, δόθηκαν σε στρατιώτες τυχαίες δόσεις ενός πειραματικού εμβολίου για τη βακτηριακή μηνιγγίτιδα. Στη συνέχεια, κάποιοι από τους στρατιώτες είχαν συμπτώματα που «προσομοίασαν» σε μηνιγγίτιδα, αλλά ο Δρ Gates προβάλλει τον φανταστικό ισχυρισμό ότι δεν ήταν πραγματική μηνιγγίτιδα αλλά προσομοίωση.

Οι στρατιώτες ανέπτυξαν συμπτώματα που έμοιαζαν με γρίπη. Η βακτηριακή μηνιγγίτιδα  τότε και τώρα, είναι γνωστό ότι μιμείται συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη. (6)

Ίσως η ομοιότητα των πρώιμων συμπτωμάτων της βακτηριακής μηνιγγίτιδας και της βακτηριακής πνευμονίας με τα συμπτώματα της γρίπης είναι ο λόγος για τον οποίο τα πειράματα εμβολίου στο Fort Riley μπόρεσαν να διαφύγουν από τον έλεγχο ως πιθανή αιτία της ισπανικής γρίπης εδώ και 100 χρόνια.

Πώς η «ισπανική γρίπη» εξαπλώθηκε τόσο ευρέως και τόσο γρήγορα;

Υπάρχει ένα στοιχείο μιας τέλειας καταιγίδας στον τρόπο εξάπλωσης των βακτηρίων Gates. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε 10 μήνες μετά τις πρώτες ενέσεις. Δυστυχώς για τα 50-100 εκατομμύρια που πέθαναν, αυτοί οι στρατιώτες στους οποίους έγινε ένεση με βακτήρια από άλογα κινήθηκαν γρήγορα κατά τη διάρκεια αυτών των 10 μηνών.

Ένα άρθρο από το 2008 στον ιστότοπο του CDC περιγράφει πώς οι άρρωστοι στρατιώτες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου θα μπορούσαν να μεταδώσουν τα βακτήρια σε άλλους με το να γίνουν ξενιστές. («cloud adults»: Ένας ενήλικας που εκτοξεύει Staphylococcus aureus στον αέρα κατά τη διάρκεια λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού. Γενικότερα, οι αναφορές δείχνουν ότι οι ιογενείς λοιμώξεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού διευκολύνουν τη μετάδοση άλλων βακτηρίων, συμπεριλαμβανομένων των Streptococcus pneumoniae, S. pyogenes, Haemophilus influenzae και Neisseria meningitidis).

«Τελικά, για σύντομες περιόδους και σε διαφορετικές βαθμίδες, οι προσβεβλημένοι ξενιστές έγιναν “ξενιστές”, εντείνοντας στον σχηματισμό αερολύματος αποικιστικών στελεχών βακτηρίων, ιδιαίτερα πνευμονόκοκκων, αιμολυτικών στρεπτόκοκκων, H. influenzae και S. aureus.

«Για αρκετές ημέρες κατά τη διάρκεια τοπικών επιδημιών -ιδιαίτερα σε πολυσύχναστες περιοχές όπως θαλάμους νοσοκομείων, στρατιωτικά στρατόπεδα, στρατιωτικά πλοία και ορυχεία (και χαρακώματα)- ορισμένα άτομα ήταν ανοσολογικά επιρρεπή, μολύνθηκαν ή ανάρρωναν από λοιμώξεις από τον ιό της γρίπης».

«Τα άτομα με ενεργές λοιμώξεις εξ έπνεαν με τη μορφή αεροζόλ τα βακτήρια που αποίκησαν τη μύτη και το λαιμό τους, ενώ άλλα –συχνά, στους ίδιους χώρους– ήταν βαθιά επιρρεπή στη μόλυνση και την ταχεία εξάπλωση μέσω των πνευμόνων τους από τα δικά τους βακτήρια αποικισμού ή άλλων». (1)

Τρεις φορές στην έκθεσή του για το πείραμα εμβολίου Fort Riley, ο Δρ. Gates αναφέρει ότι ορισμένοι στρατιώτες είχαν μια «σοβαρή αντίδραση» που υποδηλώνει «μια ασυνήθιστη ατομική ευαισθησία στο εμβόλιο».

Ενώ το εμβόλιο αρρώστησε πολλούς, σκότωσε μόνο εκείνους που ήταν επιρρεπείς σε αυτό. Όσοι αρρώστησαν και επέζησαν έγιναν «ξενιστές» που διέδωσαν τα βακτήρια σε άλλους, τα οποία δημιούργησαν περισσότερους ξενιστές, εξαπλώθηκαν σε άλλους όπου σκότωσαν τους ευαίσθητους, επαναλαμβάνοντας τον κύκλο έως ότου δεν υπήρχαν πλέον ανθυγιεινές συνθήκες πολέμου και δεν υφίσταντο πλέον εκατομμύρια στρατιώτες για να υποβληθούν σε πειράματα. Ο απολογισμός των θυμάτων μεταξύ των αμερικανικών στρατευμάτων ήταν τεράστιος και είναι καλά τεκμηριωμένος.

Η Δρ Carol Byerly περιγράφει πώς η «γρίπη» ταξίδεψε σαν πυρκαγιά μέσα από τον αμερικανικό στρατό (αντικαταστήστε τη λέξη «βακτήρια» εκεί που αναφέρεται «γρίπη» ή τον «ιό» του Dr. Byerly):

«… Δεκατέσσερα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα εκπαίδευσης είχαν αναφέρει κρούσματα γρίπης τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο, και κάποια από τα μολυσμένα στρατεύματα μετέφεραν τον ιό μαζί τους σε πλοία στη Γαλλία…

«Καθώς οι στρατιώτες στα χαρακώματα αρρώστησαν, ο στρατός τους μετέφερε από την πρώτη γραμμή και τους αντικατέστησε με υγιείς άνδρες.

«Αυτή η διαδικασία έφερνε συνεχώς τον ιό σε επαφή με νέους ξενιστές –νέους, υγιείς στρατιώτες στους οποίους μπορούσε να προσαρμοστεί, να αναπαραχθεί και να γίνει εξαιρετικά λοιμογόνος χωρίς κίνδυνο να “καεί”.

«… Προτού επιβληθεί οποιαδήποτε ταξιδιωτική απαγόρευση, μια ομάδα στρατευμάτων αντικατάστασης αναχώρησε από το Camp Devens (έξω από τη Βοστώνη) για το Camp Upton, στο Long Island, το σημείο αποβίβασης του Στρατού για τη Γαλλία, παίρνοντας μαζί τους τη γρίπη.

«Οι ιατροί στο Upton ανέφεραν ότι οι ασθενείς αυξήθηκαν «απότομα» στις 13 Σεπτεμβρίου 1918, με 38 εισαγωγές στο νοσοκομείο, ακολουθούμενες από 86 την επόμενη μέρα και 193 την επόμενη.

«Οι εισαγωγές στα νοσοκομεία κορυφώθηκαν στις 4 Οκτωβρίου με 483 και μέσα σε 40 ημέρες το Camp Upton έστειλε 6.131 άνδρες στο νοσοκομείο για γρίπη. Μερικοί ανέπτυξαν πνευμονία τόσο γρήγορα που οι γιατροί τη διέγνωσαν απλώς, παρατηρώντας τον ασθενή αντί ακούγοντας τους πνεύμονες…»

Εν μέρει, επειδή η παγκόσμια κοινότητα γνωρίζει καλά την ιατρική ύβρη και γνωρίζει καλά το φτωχό ιστορικό της ιατρικής δεοντολογίας, η Οικουμενική Διακήρυξη για τη Βιοηθική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανέπτυξε διεθνή πρότυπα σχετικά με το δικαίωμα ενημερωμένης συναίνεσης σε προληπτικές ιατρικές διαδικασίες όπως ο εμβολιασμός.

Η διεθνής κοινότητα γνωρίζει καλά ότι η φαρμακοβιομηχανία κάνει λάθη και είναι πάντα σε επιφυλακή για ανθρώπους που δοκιμάζονται. Η Διακήρυξη αναφέρει ότι τα άτομα έχουν το ανθρώπινο δικαίωμα να συναινέσουν σε οποιαδήποτε προληπτική ιατρική παρέμβαση όπως ο εμβολιασμός.

Άρθρο 3 – Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια και Ανθρώπινα Δικαιώματα

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες πρέπει να γίνονται πλήρως σεβαστά.
Τα συμφέροντα και η ευημερία του ατόμου πρέπει να έχουν προτεραιότητα έναντι του αποκλειστικού συμφέροντος της επιστήμης ή της κοινωνίας.

Άρθρο 6 – Συναίνεση

1. Οποιαδήποτε προληπτική, διαγνωστική και θεραπευτική ιατρική παρέμβαση πρέπει να πραγματοποιείται μόνο με την προηγούμενη, ελεύθερη και ενημερωμένη συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου, βάσει επαρκών πληροφοριών. Η συγκατάθεση θα πρέπει, όπου ενδείκνυται, να είναι ρητή και μπορεί να ανακληθεί από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ανά πάσα στιγμή και για οποιονδήποτε λόγο χωρίς προκατάληψη.

*Ο Kevin Barry είναι  πρώην ομοσπονδιακός δικηγόρος, εκπρόσωπος στα κεντρικά γραφεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και συγγραφέας του βιβλίου Vaccine Whistleblower: Exposing Autism Research Fraud στο CDC.

https://kourdistoportocali.com/magazine/kevin-barry-gt-proin-omospondiakos-dikigoros-sta-grafeia-toy-oie-sti-nea-yorki-apodidei-tin-ispaniki-gripi-se-peirama-enos-emvolioy-se-amerikanoys-stratiotes-to-1918-1919/