Πέμπτη, Δεκεμβρίου 7

ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ: Η ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟΣΚΑ - Μιλούν ξεκάθαρα για ένοπλο αγώνα.


Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”

O Ρουβίκωνας είναι ένα μικρό ποτάμι στη Βόρεια Ιταλία κοντά στο Ρίμινι, το οποίο χύνεται στην Αδριατική θάλασσα! Όμως, ονομαστό ποτάμι από τη Ρωμαϊκή εποχή, αφού χώριζε την Ιταλία από τη Γαλατία και κανείς Ρωμαίος δεν επιτρεπόταν να τον διαβεί με το στρατό του, γιατί έτσι θα γινόταν απειλητικός για την Ρωμαϊκή εξουσία! Όποιος δε το τολμούσε, θεωρείτο εχθρός της Ρώμης!
Ωστόσο, ο Ιούλιος Καίσαρας το 49 π.Χ. αποφάσισε να τον περάσει, όταν κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ρωμαϊκής Συγκλήτου και πριν συγκρουσθεί με τον πρώην σύμμαχό του, Πομπήιο! Τότε, αναφώνησε την εξόχως ιστορική φράση που μένει μέχρι τις ημέρες μας: “ο κύβος ερρίφθη”! Από εκεί μας έρχεται και η φράση: “διέβη τον Ρουβίκωνα”! Δηλαδή, η έκφραση αυτής της ριψοκίνδυνης απόφασης επιλογής πολέμου! 
Έκτοτε, η φράση “διέβη τον Ρουβίκωνα”, αναφέρεται σε ανθρώπους που εν γνώσει τους λαμβάνουν ριψοκίνδυνες αποφάσεις χωρίς καμιά επιστροφή! 

Η “αντίστροφη” διαδικασία του ακτιβισμού είναι το …πολιτικό κόμμα;

Κάπως έτσι, αποφάσισαν οι Αναρχικοί στη χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια να ομαδοποιήσουν τη δράση τους, υπό την ονομασία “Ρουβίκωνας”!
Αλλά ας τους γνωρίσουμε λιγάκι ιδεολογικά, μέσα από ανάρτησή τους σε γνωστή σελίδα αναρχικού χώρου, όπου προαναγγέλλεται και η ενδεχόμενη μετατροπή της οργάνωσης σε …πολιτικό φορέα! 
Έτσι, σ΄ αυτήν την ανάρτηση με τον τίτλο: “Ρουβίκωνας: Η πολιτική μας ταυτότητα”, τα στελέχη της οργάνωσης του “Ρουβίκωνα” παρουσιάζουν το πολιτικό τους μανιφέστο, ισχυριζόμενοι πως θα πρέπει να υπάρξει “αντίστροφη” διαδικασία από τον ακτιβισμό στο πολιτικό κόμμα!
«Ο Ρουβίκωνας είναι ένας πολιτικός, μαχόμενος αναρχικός σχηματισμός  που η φυσική θέση του είναι στην αιχμή, στην πρώτη γραμμή των μετώπων του κοινωνικού πολέμου και σκοπός του, η ανατροπή της σημερινής τάξης πραγμάτων. Επιδιώκουμε την καταστροφή του κράτους και την αντικατάστασή του ως διαχειριστή των κοινών, από μια ομοσπονδία αυτό-διευθυνόμενων κοινοτήτων βάσης»! Πάντως, όσο και εμείς προσωπικά να είμαστε απέναντι από αυτό το Κράτος της Μεταπολίτευσης και των Μνημονίων, εν τούτοις η ανάγνωση “του κοινωνικού πολέμου” και της “καταστροφής του κράτους”, τρομάζουν…

Ο “Ρουβίκωνας” είναι στη φάση του ακτιβισμού…

Όμως, σε αυτά που μόλις παραπάνω διαβάσατε, αντιλαμβανόμεθα ότι ο “Ρουβίκωνας” βρίσκεται αυτήν την στιγμή στη φάση της ακτιβιστικής δράσης! Και παρακάτω θα σας αναφέρω τα τελευταία “επαναστατικά” τους επιτεύγματα! Στις 26 Απριλίου 2017 μέλη του Ρουβίκωνα πέταξαν φυλλάδια στο ΣτΕ! Στις 19 Ιουλίου μέλη της Οργάνωσης εισέβαλαν στην Τράπεζα της Ελλάδος και πέταξαν και εκεί ανατρεπτικά – υβριστικά φυλλάδια! Στις 26 Ιουλίου μέλη του Ρουβίκωνα παραβίασαν τα μέτρα ασφαλείας της Βουλής των Ελλήνων χωρίς να υπάρξει ουσιαστική αντίδραση! Κάποιοι δε, που συνελήφθησαν αφέθηκαν ελεύθεροι με εντολή του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση και του Αναπληρωτή Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα! Στις 3 Αυγούστου ομάδα 15 ατόμων πέταξαν τρικάκια έξω από το σπίτι του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κολονάκι! Στις 6 Αυγούστου μέλη της αντι-εξουσιαστικής ομάδας πέταξαν μπογιές στα γραφεία της Siemens στο Μαρούσι! Στις 22 Σεπτεμβρίου πραγματοποίησαν παρέμβαση μέλη του Ρουβίκωνα σε παλαιό κτήριο του Υπουργείου Ναυτιλίας στον Πειραιά! Στις 27 Σεπτεμβρίου “χτύπησαν” στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και πέταξαν φυλλάδια κατά του τρομονόμου! Στις 17 Νοεμβρίου (συμβολική ημέρα γι΄ αυτούς) μπήκε ομάδα τους, ανενόχλητη, στον προαύλιο χώρο του Πενταγώνου και πέταξε φυλλάδια! Στον υποτιθέμενο καλύτερα φυλασσόμενο χώρο της Επικράτειας! Ακολούθησαν μέχρι σήμερα “επισκέψεις” του Ρουβίκωνα στην Περιφέρεια Αττικής και τη ΔΕΗ!

Η κυβέρνηση της Αριστεράς και η Αναρχία είναι συγκοινωνούντα δοχεία;

Από όλη αυτή την ακτιβιστική δράση, οι συλλήψεις είναι ελάχιστες και οι ποινές που έχουν απαγγελθεί είναι με αναστολή! Διαπιστώνουμε λοιπόν, μια ευαισθησία της κυβερνήσεως των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προς την αναρχική οργάνωση του Ρουβίκωνα! Όπου υποδηλώνεται σαφέστατα μια “ερωτική” σχέση μεταξύ της κυβερνήσεως και της Οργάνωσης! Αφού επιδεικνύεται μια εξαιρετική ευαισθησία, που μας οδηγεί στο συμπέρασμα, πως ενδεχομένως ο “Ρουβίκωνας” να είναι η πολιτοφυλακή της κυβέρνησης και του Νίκου Τόσκα! Από τη στιγμή που η ανενόχλητη εισβολή των μελών της Οργάνωσης σε Δημόσιους χώρους, υποδηλώνει πως, η Πατρίδα είναι διάτρητη σε ξένη επιβουλή, ή ότι αυτές οι ακτιβιστικές ενέργειες γίνονται για τον αποπροσανατολισμό και την απόκρυψη άλλων σημαντικών γεγονότων!

Τα εύσημα στους ομοϊδεάτες του παρελθόντος…

Δείτε τι αναφέρουν σε ένα άλλο σημείο του μακροσκελέστατου πολιτικού τους μανιφέστου: «Μας αρέσει ή όχι, στην ιστορία αυτού του τόπου ως την μεταπολίτευση, ο αναρχισμός ήταν πρακτικά ανύπαρκτος. Όλοι οι μεγάλοι αγώνες του 20ου αιώνα έως και τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια ήταν υπό την οργανωτική, πολιτική και κατά περιπτώσεις και ιδεολογική ηγεμονία αριστερών δυνάμεων. Τροτσκιστές και Σταλινικοί στους προπολεμικούς εργατικούς αγώνες, ΚΚΕ και ο προερχόμενος από αυτό μετέπειτα ΜΛ χώρος στην εθνική αντίσταση, την εξέγερση των Δεκεμβριανών, τον ΔΣΕ. Δημοκρατική αριστερά και Μαοϊκοί στα Ιουλιανά, σοσιαλιστές του ΠΑΚ και αριστεριστές στον αντιδικτατορικό αγώνα. Όλη η αριστερά στο Πολυτεχνείο του 73, επαναστάτες κομμουνιστές και εργατική αυτονομία στον εργοστασιακό συνδικαλισμό των 70ς καθώς και στο πρώτο κύμα ένοπλης πάλης στην μεταπολίτευση.  Κοινωνικοί, ταξικοί και πολιτικοί αγώνες που συσπείρωσαν πλατιές μάζες, πέτυχαν νίκες, άφησαν άφταστα παραδείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας. Αγώνες που είναι μέρος της επαναστατικής κληρονομιάς όλων όσων σήμερα παλεύουν, και με αυτή την έννοια κληρονομιά και δική μας . Πολιτικά όμως, εμείς δεν θα πέσουμε στη αμετροέπεια να προσπαθήσουμε να παρασιτήσουμε στην ιστορία άλλων. Στους πολιτικούς φορείς και  στις ιδέες  που ηγεμόνευσαν ανήκουν τα εύσημα για τις επιτυχίες αυτών των στιγμών, με τον ίδιο τρόπο που τους  ανήκει, χωρίς λοβιτούρες, η ευθύνη για την ήττα και την τελική ματαίωσή τους. Γιατί να μην ξεχνάμε ότι τελικά ματαιώθηκαν. Αυτό που ζούμε τώρα είναι η απόλυτη απόδειξη.
Με αυτή την έννοια τιμούμε και αναγνωρίζουμε την συνεισφορά της αριστεράς στην ελληνική αγωνιστική ιστορία όπως και  την κατηγορούμε για το πού οδηγήθηκαν οι περισσότεροι από τους αγώνες που, με τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα η ίδια, “καθοδήγησε”»!

Μιλούν ξεκάθαρα για ένοπλο αγώνα…

Σε άλλο επίσης σημείο του πολιτικού αυτού μανιφέστου, ξεκάθαρα διατυπώνεται η θέση, πως η συνέχεια των σημερινών ακτιβιστικών τους ενεργειών,  θα είναι η ένοπλη πάλη: «Ξέρουμε τους κινδύνους που δεν είναι μόνο η καταστολή. Τους λαμβάνουμε υπόψη πολύ σοβαρά, όσο και την καταστολή την ίδια . Αλλά αυτό είναι ένα στοίχημα. Δεν υποτιμούμε τη δύναμη του κράτους. Κάθε άλλο. Γνωρίζουμε την βαρβαρότητα και την αποτελεσματικότητά του, ειδικά όταν νοιώσει απειλή. Γι΄ αυτό και ως Ρουβίκωνας κάνουμε τα πάντα για να προστατευτούν τα μέλη μας και σε νομικό και σε οικονομικό και σε κάθε επίπεδο. Δεν υποτιμούμε όμως ούτε τη δική μας δύναμη, τη δύναμη όσων αγωνίζονται και πάνω από όλα την φανερωμένη αλλά και τη λανθάνουσα δύναμη των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων μαζών.
150 χρόνια μάχης για τον αναρχισμό, με ότι απαιτεί  η κάθε ιστορική περίοδος: με την πένα, το περίστροφο, τον υπολογιστή, την αφίσα, τον δυναμίτη, την προκήρυξη, την μολότοφ, τη βαριοπούλα,... ότι ταιριάζει στις ανάγκες και τις δυνατότητες, ότι καταφέρνει να πάει μπροστά  τον αγώνα ότι ανοίγει αυτιά, συγκινεί καρδιές, απεγκλωβίζει μυαλά, ότι συσπειρώνει δυνάμεις το χρησιμοποιεί χωρίς δισταγμό. Χωρίς να αγκυλώνεται σε φετιχισμούς ότι (και για όσο το κάνει) δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει το αφήνει στην άκρη...»!

Τι δεν καταλάβατε;;;


Αν παρ΄ όλα ταύτα δεν καταλάβατε, θα σας πω πως, κατά το παρελθόν όταν προσάγονταν στη Γενική Ασφάλεια αναρχικοί για άνομες πράξεις, στελέχη του “Συνασπισμού” έτρεχαν για να τους ελευθερώσουν, όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης… Καθώς επίσης θα πρέπει να θυμηθείτε πως, παιδιά επιφανών αξιωματούχων της σημερινής κυβερνήσεως δηλώνουν μέλη Αναρχικών Οργανώσεων και μετείχαν και σε ληστεία τράπεζας… Όταν αυτή η κυβέρνηση αποφυλάκισε τον Δημήτρη Κουφοντίνα, εκτελεστή – δολοφόνο της “17 Νοέμβρη” και ο γιος του Προέδρου της Βουλής πήγε την ώρα της αποφυλάκισης να ασπασθεί και να ζητωκραυγάσει υπέρ του στυγνού εγκληματία… Θα σας πω λοιπόν: Σημεία των καιρών… Έτσι, γιατί να μην εξελιχθεί ο “Ρουβίκωνας” και σε κομματικό φορέα; Το ζήτημα, ωστόσο, είναι αν θα γίνει αυτό πριν ή μετά τον ένοπλο αγώνα!!  eleftheriskepsii.