Δευτέρα, Μαΐου 13

Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο αφεντικό και τους εργαζόμενους δεν ειναι διαπραγματεύσεις μεταξύ ίσων σε δύναμη.

Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ είναι με τον εργαζόμενο λαό, γιατί αυτός είναι η ραχοκοκαλιά του Έθνους, γιατί αυτό είναι το δίκαιο.
Φαήλος Κρανιδιώτης:

Για νεοφιλελεύθερους κανίβαλους.
Αυτά που είπε ο Μητσοτάκης και τώρα τα έμμισθα τρολ του πάλι μας τσαμπουνάνε για fake news, όπως με τον εθνομηδενιστή Καιρίδη, είναι τεράστια πάσα στην αριστερά, αλλά και ανόητα. Τα λέμε μόνο τεμπέληδες ή άσχετα πλουσιόπαιδα
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο αφεντικό και τους εργαζόμενους δεν ειναι διαπραγματεύσεις μεταξύ ίσων σε δύναμη. Ο εργαζόμενος έχει πάντα τον φόβο της απόλυσης.
Πλήθος εκεί έξω ψάχνει απεγνωσμένα για μια δουλειά. Ήδη το οκτάωρο είναι σε πολλές περιπτώσεις καταργημένο. Άνθρωποι προσλαμβάνονται για τετράωρη εργασία και δουλεύουν έξι και επτά, οκτώ ώρες χωρίς παραπάνω χρήματα, με επικρεμάμενο το "άμα δεν σου αρέσει, φύγε, περιμένουν άλλοι".
Το "να δουλεύουν επτά ημέρες την εβδομάδα με την σύμφωνη γνώμη τους και με μεγαλύτερη αμοιβή" είναι σαν ανέκδοτο. Η υπερεργασια έτσι κι αλλιώς πρέπει να αμείβεται και μάλιστα αυξημένα. Τι μας το λες σαν επίδοξο επίτευγμα ρε κακομοίρη; Αυτό έλειπε, να δουλεύουν 7 μέρες την εβδομάδα και να μην πληρώνονται παραπάνω.
Όλοι οι εργαζόμενοι θέλουν κάποιες περιόδους να βγάλουν παραπάνω χρήματα και επιδιώκουν υπερωρίες, εργασία σε κάποια αργία, όταν υπάρχει έλεγχος και όταν πληρώνονται σύμφωνα με τον νόμο. Όμως η θεσμική κατάργηση του οκταωρου και της πενθήμερης εργασίας, θα οδηγήσει σε βαρβαρότητα, άλμα προς τα πίσω. Σε πολλές περιπτώσεις θα μείνει η υπερεργασια και δεν θα ακολουθήσουν οι αμοιβές. Συν το ότι θα μεγαλώσει την ανεργία και θα σβήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Και τώρα, όποιος θέλει να δουλέψει παραπάνω, μπορεί, αμειβόμενος έξτρα. Αυτό όμως είναι έκτακτο, όχι νομική υποχρέωση του για επταήμερη εργασία χωρίς οκτάωρο. Αν τα πρόβατα "διαπραγματευτουν" με τον τσομπάνη, δεδομένο το σε βάρος τους αποτέλεσμα.
Οι άνθρωποι χρειάζονται και κάτι πολύτιμο, χρόνο. Χρόνο να ασχοληθούν με τα παιδιά τους, να σκεφτούν, να αναπαυτουν, να πάνε στην Εκκλησία, να αθληθούν να δουν τους φίλους τους, να ερωτευτούν, να διαβάσουν, , να δουν τη μάνα τους.
Είναι σαφές πως οραματιζόμαστε τελείως διαφορετική κοινωνία από τους Μητσοτάκηδες του κόσμου αυτού.
Η πιο πατριωτική, κοινωνικά, πράξη, είναι η διασφάλιση της κοινωνικής κινητικότητας και αυτό απαιτεί ορισμένες βασικές πολιτικές: καλή και αποτελεσματική δημόσια παιδεία και υγεία, πενθήμερο, οκτάωρο και αμειβόμενη υπερεργασία, αξιοκρατία και δικαιοσύνη.
Όταν η κοινωνική δικαιοσύνη εκχωρείται στην μηδενιστική αριστερά και η ηγεσία είναι αντζέντης ιδιωτικών συμφερόντων, βλάπτεται η Πατρίδα.
Υπάρχει κι αυτό που λέγεται ποιότητα ζωής, το οποίο όμως δεν θέλει μόνον χρήμα, θέλει και ελεύθερο χρονο.
Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ είναι με τον εργαζόμενο λαό, γιατί αυτός είναι η ραχοκοκαλιά του Έθνους, γιατί αυτό είναι το δίκαιο.