Τετάρτη, Ιουνίου 26

Το Αντιμνημόνιο η ευθανασία του και η Αριστερά!


Άρθρο γνώμης του Γιάννη Παπαϊωάννου
Το Αντιμνημονιο, το μεγαλειώδες αυτό λαϊκό κίνημα που συντάραξε πολιτικά την προηγούμενη περίοδο πρόεκυψε ως πηγαία αυθόρμητη αντίδραση στην κατάργηση της Εθνικής και Λαϊκής κυριαρχίας και πήγαζε από την βαθιά ανάγκη για λαϊκή χειραφέτηση και Δημοκρατία!

Είχε μέσα του αντιμονοπωλιακα, αντικαπιταλιστικα και εθνικοανεξαρτησιακά χαρακτηριστικά και συμπύκνωνε ολόκληρη την κοινωνία προσπερνώντας τις κομματικές καταβολές της! Για τον λόγο αυτό βρίσκονταν σε ευθεία γραμμή συγγενείας με το ΕΑΜ!
Με σωστή καθοδήγηση θα μπορούσε να αλλάξει όχι μόνο την κατάσταση την χώρα μας, άλλα και την ισορροπία δυναμένων μεταξύ κεφαλαίου-εργασίας και να δώσει το έναυσμα της αλλαγής σε όλη την Ευρώπη!
Λόγο της ευθείας συγγένειας με το ΕΑΜ και της λαϊκής χειραφέτησης το αντιμνημονιο συντέλεσε στην αριστερή κίνηση του Ιστορικού εκκρεμούς και γι αυτό και έφερε στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ! Ασχέτως που κατέληξε αυτός τελικά.

Η Ευθανασία του Αντιμνημονίου!
Αμέσως μετά την κωλοτουμπα του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε και η υπονόμευση του Αντιμνημονιου κυρίως από δυνάμεις προερχόμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά. Οι δυνάμεις αυτές επέλεξαν να μετατοπίσουν την διαίρεση Μνημόνιο Αντιμνημόνιο σε μια πιο κλασική ταξική διαίρεση μεταξύ κεφαλαίου εργασίας.
Η ανάλυση αυτή έπεσε σαν σπόρος και φύτρωσε αμέσως μεταξύ των αριστερών που επί πέντε χρόνια κοιτούσαν άναυδοι και αποσβολωμένοι το Αντιμνημονιο που είχε δημιουργήσει η κοινωνία αυθόρμητα και σίγουρα έξω από κόμματα και αναλυσεις. Άλλωστε πέντε χρόνια έτρεχαν πίσω του προσπαθώντας να εντοπίσουν την ταξική διαίρεση εντός του.
Υπήρχε ταξική διαίρεση όμως δεν ήταν εντός του!
Όπως και να έχει, όλο και περισσότεροι σε όλη την Αριστερα θα αρχίσουν να ασπάζονται την ταξική διαίρεση και την αντινεοφιλελευθερη ανάλυση που όμως ήταν η βασική πολιτική γραμμή του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ. Σταδιακά όλο και περισσότεροι θα λένε ότι το Αντιμνημονιο πέθανε και κηδεύτηκε κι ότι η κοινωνική προτεραιότητα είναι πλέον άλλη!
Κυριάρχησε μια σκοπιμότητα ότι έπρεπε να περάσουμε από το «χύμα αντιμνημόνιο» σε μια πιο καθαρή και ομαλή της αντιμoνωπολιακή, αντικαπιταλιστική και αντι νεοφιλελεύθερη ανάλυση! Έτσι αντί να κοιτάξουμε να εντοπίσουμε τα ταξικά χαρακτηριστικά του αντιμνημονίου ως κίνημα και να ψάξουμε τον ταξικό εχθρό έξω αυτό, αρχίσαμε να αναζητούμε την ταξική διαίρεση και την καθαρότητα μέσα σε αυτό!
Κάπου εκεί θα αρχίσει η αφαίρεση δυνάμεων και χαρακτηριστικών, η διαίρεση και η αποσυσπείρωση! Όσο περισσότερο ταξική ανάλυση θα μπαίνει μέσα στο αντιμνημόνιο τόσο περισσότερος κόσμος θα απομακρύνεται!
Τέσσερα χρόνια θα περάσουν με μέτρα, δόσεις, περικοπές, αυτοκτονίες κατασχέσεις πλειστηριασμούς δικογραφίες νεοφιλελευθερισμό εξευτελισμό της αριστεράς και κοινωνική καταστροφή και οι απαντήσεις που δόθηκαν αφορούσαν τα εσωτερικά ψυχολογικού τύπου «προβλήματα» του καθενός!
Μόνιμη συνιστώσα στις πολιτικές αναλύσεις ήταν η κλάψα για την ήττα, οι αλληλοκατηγορίες, η μεμψιμοιρία, η μοιρολατρία γύρω από την αντίθεση κεφαλαίου εργασίας, η ανικανότητα αλλαγής και δράσης λόγω της αντίθεσης κεφαλαίου εργασίας, η πολυδιάσπαση, η γκρίνια ο πολιτικός μηδενισμός, ο αναχωρητισμός και  τελικά ο καναπές!
Ο χρόνος όμως πλέον κυλούσε σταθερά υπερ του ΣΥΡΙΖΑ και κατά Αντιμνημονιου για το όποιο κάποιοι επέλεξαν την πολιτική ευθανασία.
Μαζί με το Αντιμνημονιο οδηγήθηκε στην ευθανασία και η λαϊκή αγωνιστικότητα και κάθε είδους κίνημα που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα αν ήταν τυχαίο ή στρατηγική!

Η μάχη των Ιδεών.
Στην μάχη των ιδεών απέναντι στο μείζον πρόβλημα εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και στο έλλειμμα Δημοκρατίας, έμπαινε η ταξική διαίρεση κεφαλαίου εργασίας! Με αυτή την είσοδο όμως ούτε η εθνική ούτε η λαϊκή κυριαρχία διεκδικούνταν, ούτε η αποκατάσταση της δημοκρατίας ενώ η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ ξεπλένονταν και δικαιολογούνταν ιδεολογικά.
Τελικά το εθνικο-ανεξαρτησιακό που ήταν το πιο μαζικό χαρακτηριστικό θα ατονήσει και τα αντιμονοπωλιακά, αντικαπιταλιστικά ταξικά χαρακτηριστικά θα αναδειχθούν! Έτσι το αντινημονιο θα πάψει να υπάρχει και οι μάζες θα το εγκαταλείψουν απογοητευμένες!
Θα το εγκαταλείψουν απογοητευόμενες γιατί απλά η αντίθεση κεφαλαίου εργασίας είναι πολύ πιο άκυρη, ανεπίκαιρη και περιορισμένης κοινωνικής εμβέλειας αντίθεση σε σχέση την μαζικότατη αντιμνημονιακή αντίθεση που είχε κοινωνία την δεδομένη στιγμή!
Στο σημείο αυτό επιλέχτηκε από κάποιους με ΕΑΜογενη ανάλυση πολύ ρομαντισμό και αντίστοιχα πολιτικά σχέδια να συμπορευτούν! Όμως οι περισσότεροι Αριστεροί πολίτες επέλεξαν την αποχώρηση και την αποστράτευση! Το έργο άλλωστε το είχαν ξαναδεί!

Ο Τσιπρας!
Το επίτευγμα αυτών που επέλεξαν να σκοτώσουν το αντιμνημονιο ήταν ο λαός μας και το αγωνιστικό φρόνημα του να ισοπεδωθεί, και ο Τσιπρας και να παραμείνει ιδεολογικά κυρίαρχος και να μπορεί κάνει την δουλειά του χωρίς πίεση από τα αριστερά!
Φτάσαμε τέσσερα χρόνια μετά αντί να έχει εκδιωχθεί ο Τσιπρας όπως όλοι οι προηγούμενοι μνημονιακοί πρωθυπουργοί, να έχει ακόμη επαρκείς πολιτικές δυνάμεις ώστε να κυβερνά!
Να κυβερνά μαχόμενος υποτίθεται την δεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό.
Επιπλέον να έχει επαρκείς αριστερές δυνάμεις και εφεδρείες ώστε να μπορεί να παρουσιάζει την Νατοϊκή Συμφωνία των Πρεσπών ως διεθνιστική!
Χωρίς αντιμνημονιο θα έχει καταστεί κεντρική φιγούρα στην Αριστερά και θα έχει ελάχιστα φθαρμένο το πολιτικό κεφάλαιο του! Κανείς δεν θα θυμάται πλέον το τρίτο μνημόνιο! Δεν θα θεωρείται καν Μνημονιακος ο Τσίπρας στην αριστερά! Ο όρος δεν θα ακούγεται παρα ελάχιστα.
Θα καταφέρνει έτσι να θέτει την ατζέντα του διάλογου, να διχάζει την αριστερά συνολικά σε κάθε θέμα αλλά και να ανασυντάσσει γύρω του τις πολιτικές εφεδρείες διαλύοντας και αναδιατάσσοντας όλα τα αριστερά σχήματα με πολύ απλές κινήσεις! Το ίδιο αναμένεται να κάνει και μετεκλογικά!
Μόνο με νεκρό το Αντιμνημονιο θα μπορούσε να το κάνει αυτό.
Ίσως λοιπόν τίποτα από αυτά δεν συνέβη έτσι απλά! Ίσως όλο αυτό δεν έτυχε αλλά ήταν ένα επιτυχημένο σχέδιο δεδομένου ότι όλο αυτό λειτουργούσε ως κρυφή πολιτική και κοινωνική πατερίτσα του ΣΥΡΙΖΑ!
Η ομαλότητα της αντιμoνοπωλιακής αντικαπιταλιστικής και της αντιφιλελεύθερης ανάλυσης επιτρέπει σήμερα σε αντιφιλελεύθερους και κάθε λογής αριστερούς να ψηφίσουν το ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που ως Αντιμνημονιακοί δεν θα μπορούσαν να πράξουν.

Η Αριστερά θα εγκαταλειφθεί
Η Αριστερά με την εγκατάλειψη και την ευθανασία του Αντινμνημονιακού κινήματος θα αφοπλιστεί και θα οδηγηθεί σε πολιτικό αδιέξοδο! Θα χάσει την επαφή της με την λαϊκή βάση που είχε επενδύσει αντιμνημονιακά πάνω της και είχε στρέψει το ιστορικό εκκρεμές αριστερά!
Κάπως έτσι φτάσαμε και στην εκλογική εξαφάνιση μιας Αριστεράς η όποια εγκαταλείφθηκε κυριολεκτικά και ολοκληρωτικά από τον Λαϊκό παράγοντα!
Ήδη είναι σε εξέλιξη μια διαδικασία αναδιάταξης του χώρου αλλά μάλλον προς σε μια λάθος κατεύθυνση.
Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι η επάνοδος στην ομαλότητα εξυπηρέτησε το ΣΥΡΙΖΑ και ίσως κάποιους στην αριστερά που δρούσαν ως πατερίτσες του! Χωρίς αυτή την ομαλότητα το αντιμνημόνιο θα διαιρούσε κάθετα την κοινωνία και μπορούσε να διαλύσει και τον ΣΥΡΙΖΑ όπως έκανε με το ΠΑΣΟΚ ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις σε νέα ισορροπία.
Επιπλέον αλλάζοντας το δίλημμα σε Νεοφιλελεδες vs Αντικαπιταλιστές το αίτημα για έξοδο από το ευρώ δεν κουμπώνει πλέον.
Η κουβέντα για το νόμισμα είναι πια οικονομισμός.
Σύντομα το εθνικοανεξαρτησιακο χαρακτηριστικό του Αντιμνημονίου που είχε απομείνει ως απομεινάρι και που καταλήγει στην κουβέντα για το νόμισμα θα αφαιρεθεί από την εικόνα και θα εγκαταλειφθεί και ως αίτημα. Δεν κολλάει πλέον στην ταξική ανάλυση!
Στην Αριστερά θα μιλούν πλέον κατά της ΕΕ και το ευρω με τους άνευρους όρους που μιλά το ΚΚΕ εδώ και τριάντα χρόνια.
Στο κόσμο των ιδεών αφαιρώντας από την εικόνα το εθνικοανεξαρτησιακο χαρακτηριστικό και το αίτημα για έξοδο από το ευρω θα μείνει μόνο το Ριζοσπαστικό κοσμοπολιτικό αφήγημα!
Δηλαδή μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ!
Ίσως λοιπόν η "εκκαθάριση" που λαμβάνει χώρα στον κόσμο των ιδεών στην παρούσα φάση να δείχνει μια τάση ΣΥΡΙΖΟΠΟΙΗΣΗΣ ή ΕΠΑΝΑΣΥΡΙΖΟΠΟΙΗΣΗΣ ή της δημιουργίας ενός νέου ΣΥΡΙΖΑ!
Όλα αυτά βεβαίως μένει να αποδειχτούν!
Μπορεί να βολεύει το ΣΥΡΙΖΑ και κάποια "αριστερά" στελέχη όλη αυτή η εξέλιξη αλλά όχι την κοινωνία ούτε την Ιστορία.

Το πολιτικό κενό απλά μεγεθύνεται!