Σάββατο, Ιουλίου 27

Βερόνικα Συνοδός Πολυτελείας: «Το να ικανοποιώ τον πελάτη μου είναι μια ρουτίνα»

Στα άδυτα του Ελληνικού Κυκλώματος Συνοδών Πολυτελείας  
Μόδα, ανάγκη ή απλή αναζήτηση του έρωτα της μιας βραδιάς; Όπως και να το χαρακτηρίσει κανείς, το γεγονός των συνοδών πολυτελείας, είναι κάτι που έχει απασχολήσει πολλές φορές την κοινωνία μας. Κανένας όμως, μέχρι σήμερα, δεν επικεντρώθηκε στον ανθρώπινο παράγοντα που ίσως κρύβει αυτό το επάγγελμα, τις ιστορίες ζωής που κανείς μπορεί να γνωρίσει, αλλά και τους…
απαιτητικούς πελάτες της σύγχρονης εποχής, που τους αρέσει να τα αγοράζουν όλα με το χρήμα.
Οι συνοδοί πολυτελείας, όταν ανοίγουν το τηλέφωνό τους, ξεχνούν να είναι γυναίκες. Ξεχνούν την προσωπικότητά τους, τα θέλω και τα πρέπει τους. Από την στιγμή που θα απαντήσουν σε μία κλήση, είναι εκείνες που θα ζητήσει ο πελάτης. Το να καλέσει κανείς μία συνοδό πολυτελείας, δεν είναι δύσκολο. Για εκείνη, το να ικανοποιήσει τον πελάτη της, είναι ρουτίνα. Το να θέλει όμως κάποιος να την γνωρίσει καλύτερα είναι ανύπαρκτο στην γραμμή της καθημερινότητάς τους.
Μέχρι τουλάχιστον σήμερα, που αποφάσισα να κάνω το δικό μου πείραμα. Δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω, από ένα τηλέφωνο και μία διεύθυνση. Φυσικά όχι για να μου προσφέρει τις υπηρεσίες της, αλλά για να μου μιλήσει για το δικό της 24ωρο. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τη Βερόνικα.

Πόσο καιρό κάνεις αυτή τη δουλειά;
Περίπου τέσσερα χρόνια. Τον Νοέμβρη αν δεν κάνω λάθος ολοκληρώνονται. Χάνεις τον χρόνο όταν ξεκινάς αυτή τη δουλειά. Ξέρεις ότι δεν έχει τέλος και από κάποια στιγμή και μετά σταματάς να μετράς την διάρκεια.
Τί εννοείς ότι δεν έχει τέλος; Αν θέλεις να σταματήσεις δηλαδή, ποιός θα σε εμποδίσει;
Όλοι. Από τις υπόλοιπες κοπέλες που κάνουν την ίδια δουλειά, μέχρι την προστασία μας, αλλά και εκείνον που μας κλείνει τα ραντεβού. Όταν μπαίνεις σε αυτή τη δουλειά, σταματάς όταν σταματήσει να σε ζητάει ο κόσμος.
Αυτά τα τέσσερα περίπου χρόνια, πόσοι πελάτες σε αναζητούν;
Αρκετοί. Μπορεί να με ζητήσουν και παραπάνω από μία φορά μέσα στην ίδια εβδομάδα. Το ότι με είδαν ας πούμε την Δευτέρα, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να με δουν και την Τετάρτη ή την Παρασκευή.
Η αμοιβή σου για όλο αυτό; Σε ικανοποιεί;
Σημασία δεν έχει αν ικανοποιεί εμένα. Τουλάχιστον για το αφεντικό μου. Τα χρήματα που δίνουν οι πελάτες σε μένα, πάνε κατευθείαν στο αφεντικό μου. Εκείνος είναι ο διαχειριστής τους. Εμένα μου δίνει ένα ποσοστό από αυτά. Αρκετά ικανοποιητικό βέβαια, για να καλύψω τις ανάγκες που έχει μία συνοδός πολυτελείας.
Ποιές είναι οι ανάγκες μίας κοπέλας που κάνει το δικό σου επάγγελμα δηλαδή;
Το ότι κάνω αυτή τη δουλειά, δεν σημαίνει ότι δεν θέλω και την καλή ζωή. Οι συνοδοί πολυτελείας είμαστε κάτι διαφορετικό από τις απλές συνοδούς ή εκείνες που κάνουν πεζοδρόμιο ή δουλεύουν σε κάποιο μπαρ. Εμείς πρέπει να μάθουμε στην καλή ζωή γιατί εκείνοι που κάνουν την ποιοτική ζωή θα μας καλέσουν.

Τί εννοείς με τους όρους ¨καλή ζωή¨ και “ποιοτική ζωή”;
Όταν κάποιος καλεί μία συνοδό πολυτελείας, σημαίνει ότι έχει πάνω από 450 ευρώ για να διαθέσει στις υπηρεσίες της. Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν τέτοιον άνθρωπο, πρέπει να ανταπεξέλθεις στις συνθήκες που έχει μάθει. Δηλαδή, μία γυναίκα που φοράει μόνο υψηλή ραπτική, τα μαλλιά της είναι χτενισμένα στο κομμωτήριο λίγη ώρα πριν τη συνάντησή τους και τα παπούτσια και τα αξεσουάρ σου πανάκριβα.
Άρα για να τα παρέχεις όλα αυτά στον εαυτό σου, η πληρωμή σου είναι αρκετά καλή.
Εμείς πληρωνόμαστε κάθε εβδομάδα. Όταν βρισκόμαστε όλες οι συνοδοί μαζί με τον άνθρωπο που τα διαχειρίζεται. Όταν ας πούμε κάθε μέρα έχω από ένα ραντεβού που ο πελάτης μπορεί να διαθέσει 500 ευρώ για παράδειγμα, μπορεί την Κυριακή να έχω στην τσέπη μου πάνω από 2000 ευρώ.
Τα οποία μένουν για σένα.
Φυσικά. Έχω ένα σπίτι να κρατήσω στα Βόρεια Προάστια, γιατί αποκλείεται να δεχθεί κάποιος μία συνοδό χωρίς να προέρχεται από μία περιοχή της υψηλής κοινωνίας και τον μεγάλων κασέ, ρούχα και αξεσουάρ πανάκριβα, αλλά και φαγητό που αρμόζει σε μία κυρία. Δεν μπορώ να εμφανιστώ πουθενά αλλού, εκτός από ένα καλό εστιατόριο.
Και αν κάπου έξω σε δει κάποιος πελάτης σου;
Η συμφωνία είναι συγκεκριμένη. Με γνωρίζει την ώρα που θα βρεθούμε και όταν τελειώσει η ώρα μας, είμαστε δύο ξένοι. Έξω, και να με αναγνωρίσει, απαγορεύεται να μου μιλήσει.
Και αν κάποιος “σπάσει” αυτούς τους κανόνες;
Κανέναν δεν τον συμφέρει να σπάσει αυτούς τους κανόνες. Όταν με θέλει κάποιος, πρέπει να ακολουθήσει αυτά που θα του πει ο μάνατζέρ μου. Αν κάποιος το κάνει, τότε πάντα έχω την δική μου προστασία.

 Όταν λες την δική σου προστασία;
Πάντα κάποιος από τους μπράβους του κυκλώματος με ακολουθεί, χωρίς βέβαια να ξέρω ούτε καν εγώ ότι το κάνει. Άρα, όταν κάτι κακό πάει να μου συμβεί, θα επέμβει για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση.
Η οικογένειά σου γνωρίζει για αυτή την κατάσταση;
Φυσικά και όχι. Οι γονείς μου και το παιδί μου γνωρίζουν πως δουλεύω σε μία μεγάλη εταιρεία με ωράρια που είναι δύσκολα, αλλά παίρνω πολύ καλά λεφτά.
Έχεις και παιδί;
Ναι. Την Στέλλα μου. Είναι τώρα 11 χρονών. Πηγαίνω και την βλέπω στους γονείς μου, κάθε εβδομάδα, όταν έχω κενό από τα ραντεβού, αλλά και για να της δώσω το χαρτζιλίκι της και να βοηθήσω οικονομικά τους γονείς μου.
Δεν σου λείπει;
Τρομερά. Αλλά έπρεπε να το κάνω. Όταν την γέννησα, ο τότε σύντροφός μου μας παράτησε και αναγκαστικά γύρισα στο σπίτι των γονιών μου. Έκανα κάποιες δουλειές, αλλά ήταν δύσκολα οικονομικά. Με δύο συντάξεις και ένα ελάχιστο μισθό δεν μεγαλώνει ένα παιδί. Έτσι, τότε με βρήκε το αφεντικό μου, του οποίου το όνομα δεν θέλω να το πω. Εξάλλου το πραγματικό μου όνομα δεν είναι Βερόνικα.
Ελπίζω να μην σε φέρω σε δύσκολη θέση, αλλά γιατί να το κάνεις όλο αυτό; Όλο και κάτι μπορούσε να σε φέρει σε μία καλύτερη κατάσταση από αυτή;
 Εσύ γιατί έγινες δημοσιογράφος; Αν δεν κάνω λάθος, όταν με πήρες μου είπες ότι η οικονομική σου κατάσταση δεν σου επέτρεπε να με πληρώσεις για την μία ώρα που βρισκόμαστε εδώ και μιλάμε. Άρα εγώ ήμουν σε χειρότερη κατάσταση γιατί ίσως να μην είχα ούτε τα λεφτά που έχεις εσύ για να με κεράσεις αυτόν τον καφέ που πίνουμε τώρα. Εξάλλου έχω ξεχάσει πια ποιά είμαι. Είμαι πάντα ένας ρόλος. Κάποτε είμαι μία κυρία, κάποτε ένα άγριο θηλυκό και κάποτε μία κοπέλα που απλώς θέλει κάποιος να δει γυμνή μέχρι να αυτοϊκανοποιηθεί.

Σου έχει συμβεί και αυτό;
Αν ήξερες τί γούστα υπάρχουν εκεί έξω, δεν θα ξαναέκανες σεξ ποτέ σου. Εγώ απλά συνεχίζω και το κάνω γιατί αυτή είναι η δουλειά μου. Γιατί έτσι, δεν λείπει τίποτα στους γονείς μου και στο παιδί μου και τίποτα σε εμένα.
Το πιο περίεργο που σου έχουν ζητήσει;
Υπήρχε κάποτε ένας πελάτης που το μόνο που ήθελε να κάνουμε ήταν να με βλέπει να αυτοϊκανοποιούμαι εγώ, όσο κάθομαι στην τουαλέτα. Κανείς δεν ξέρει γιατί του άρεσε αυτό. Το μόνο που ξέρω είναι ότι πλήρωσε πολλά για να το κάνω αυτό.
Οι πελάτες πού σε βρίσκουν;
Αυτό δεν το ξέρω. Εγώ ξέρω ότι κάπου εκεί έξω, οι πελάτες μου βλέπουν φωτογραφίες μου, βρίσκουν τον αριθμό του αφεντικού μου και ζητούν να κλείσουν ραντεβού μαζί μου.
Το μυστικό σου; Πόσο ακόμη θα το κρατάς;
Μέχρι να μεγαλώσει το παιδί μου. Εγώ ίσως μέχρι τότε να έχω σταματήσει γιατί μπορεί να μην έχω πέραση, αλλά το παιδί μου μόλις περάσει την εφηβεία θα μάθει όλη του την αλήθεια.
Φοβάσαι την αντίδρασή του;
Εννοείται. Αλλά ελπίζω να το καταλάβει ότι όλα αυτά τα κάνω για να μην της λείψει κάτι.
Η προσωπική σου ζωή;
 Ελάχιστη. Λίγοι φίλοι που κανείς δεν ξέρει για την πραγματική μου δουλειά. Από σύντροφος φυσικά ούτε λόγος. Πώς θα δικαιολογούσα τις τόσες ώρες μακριά του; Ένας σύντροφος μπορεί να καταλάβει πολλά. Η οικογένειά σου τίποτα όμως…
Η συζήτησή μας αυτή, έγινε την προηγούμενη εβδομάδα, σε γνωστό cafe του Κολωνακίου. Προσπάθησα φυσικά να επικοινωνήσω και πάλι με την Βερόνικα για να την ενημερώσω για την δημοσίευση του άρθρου, αλλά ο αριθμός ήταν μπλοκαρισμένος. Μπορεί στην λέξη “κύκλωμα” να είχαμε τις γνωστές γυναίκες τις Συγγρού, αλλά και η υψηλή κοινωνία όπως φαίνεται έχει την δική της Λεωφόρο.
Ρεπορτάζ: Άκης Τσακίρης LABELNEWS.GR