Σάββατο, Ιουλίου 13

Μια φορά και έναν καιρό …

Μια φορά και έναν καιρό τότε που γεννήθηκα μου έλεγαν τι όμορφη είναι η ζωή, οι άνθρωποι, η φύση και πως να μεγαλώσω να ζήσω, να νιώσω, να αισθανθώ.
Μια φορά και έναν καιρό και ενώ περνούσαν τα χρόνια μου νερό, είδα τη φύση γύρω μου να μαραζώνει, είδα τα ζώα νεκρά στους δρόμους και βαμμένα με τη λευκή διαχωριστική, είδα ανθρώπους να τρέχουν σαν τρελοί.

Μια φορά και έναν καιρό που διάβαζα για το παλιό καιρό αυτό που έλεγε το βιβλίο με αυτό που είχαν ζήσει οι παππούδες μου ήταν διαφορετικό.
Μια φορά και έναν καιρό άρχισε να φεύγει η χαρά, το χαμόγελο, η ανεμελιά. Χάθηκαν εργασίες, παρέες, οικογένειες στου χρήματος το βωμό. Όλοι μας κάθε μέρα σκυθρωποί, κουρασμένοι, μελαγχολικοί μας χτυπήσαν στο κόκαλο χάθηκε η λογική.
Μια φορά και έναν καιρό ενώ κανείς δεν θέλει να ζει στο πανικό δεν έχει δύναμη για αντίδραση σε αυτό το συρφετό.
Μια φορά και έναν καιρό η χώρα μας ήταν τεράστια με πνεύμα ζωηρό, είχε φιλόσοφους πολλούς, μα και αρχαίους τραγικούς. Είχε μαθηματικούς και γλώσσα τόσο δυνατή που έμεινε στο κόσμο ως μια και μοναδική.
Μια φορά και έναν καιρό ενώ έχουμε το τόπο το πιο ζηλευτό από την κακή διαχείριση φτάσαμε ως εδώ.
Μια φορά και έναν καιρό ενώ ήταν ο άνθρωπος απέκτησε υπόσταση οικονομική και αντί για αντάλλαγμα με αλάτι, κοχύλια, τιμαλφή περάσαμε στο κωδικό επάνω στο χέρι το δεξί.
Μια φορά και έναν καιρό δεν βλέπω τον άνθρωπο να βάζει πια μυαλό, χάθηκε η σκέψη η απλή και με ακρίβεια θέλησε η ανθρωπότητα ξανά να τσακωθεί.
Μια φορά και έναν καιρό τρομάζω που το σκέπτομαι ότι θα ζω και θα το δω αυτό το ψυχομάζωμα που θα ναι ότι πιο τρομακτικό.
Μια φορά και έναν καιρό, τον κακό μας το καιρό ακόμα με σημαίες παίζουμε κρυφτό, κυνηγητό.
Μια φορά και έναν καιρό ίσως σε έναν άλλο κόσμο φωτεινό, αξιοκρατικό, ειλικρινή και  κάποιοι που άξιζαν εδώ να ανταμειφθούν εκεί.
Μια φορά και έναν καιρό τα θηρία παρέμειναν θηρία και τα πρόβατα γίνανε πρόβατα με ταμπελίτσα στο αυτί.
Μια φορά και έναν καιρό θα ήθελα να μην λυπάμαι, να μην πονώ, να βλέπω και να με βλέπουν άνθρωποι και να τους χαιρετώ.
Μια φορά και έναν καιρό άνθρωποι, κόκκινοι, πράσινοι, μαύροι και λευκοί, ξανθοί, μαυρομάλληδες αδύνατοι χοντροί όλοι ίδιο δικαίωμα έχουν πάνω στην γη.
Μια φορά και έναν καιρό η σκέψη αποδεικνύεται πως λείπει από την ζωή, μα δείχνει όμως πως όταν γίνεται είναι βράχνας πολύ.
Μια φορά και έναν καιρό ο άνθρωπος γεννήθηκε, με μυαλό, με νου, με λογική μα πήρε το κατήφορο και ξύνεται στο αυτί.
Μια φορά και έναν καιρό θέλω μόνο να αξιωθώ να μείνω ως μια εμπειρία θετική, που αργότερα κάποιος θα χρησιμοποιήσει σε τούτο κόσμο και ποτέ του δεν θα  παιδευτεί.
Μια φορά και έναν καιρό ελπίζω, σκέφτομαι, γελώ πως τα καλούδια της ζωής οφείλω όλα να γευτώ. Χωρίς φόβο, χωρίς ντροπή, η πολυτέλεια και η χλιδή δεν έκαναν τον άνθρωπο μήτε και τη ζωή.
Μια φορά και έναν καιρό γνωρίζω πως με κατηγορείς μα εγώ ακόμα προσπαθώ, με θλίβει να παιδεύεσαι, πονάω να μην βοηθώ, μα μια φορά και έναν καιρό εσύ, εγώ και όλοι μας θα φύγουμε από εδώ.
Μια φορά και έναν καιρό τίποτα δεν παίρνεις πια κοντά κυρίως υλικό, μάταια όλα γύρω μας ξανά θα σου το πω, θυμήσου : άνθρωποι, γνώση, πνεύμα και ψυχή είναι ότι κατακτήσαμε σε τούτη εδώ τη γη.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος, μην το ξεχνάς αυτό, αυτά και ευχαριστώ !
Να θυμάσαι πως κάθε άνθρωπος που συναντάς κάτι φοβάται, κάτι αγαπά και κάτι έχει χάσει. H. Jackson Brown.
 katohika.gr