Οι αυτόχθονες λαοί σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ευρέως τον πηλό, χρησιμοποιούν δηλαδή την γεωφαγεία.
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του φαρμακευτικού πηλού πηγαίνει πίσω στην αρχαία Μεσοποταμία.
Μια ευρεία ποικιλία των αργίλων χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς-κυρίως για εξωτερικές εφαρμογές, όπως τα λουτρά πηλού σε ιαματικά λουτρά (λασποθεραπεία), αλλά επίσης και εσωτερικά.
Μεταξύ των πιο συχνών αργίλων που χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς είναι ο καολίνης και οι σμηκτικοί άργιλοι όπως μπεντονίτης, μοντμοριλλονίτης και πηλό Fuller.
Εδώ να μην ξεχνάμε και το πρώτο καταγεγραμμένο φάρμακο που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής και αφορά την γεωφαγεία, αλλά και την πατρίδα μας: «Λημνία Γη» (Terra Sigillata) – Το φημισμένο φάρμακο των αρχαίων χρόνων!
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του φαρμακευτικού πηλού είναι
σε πήλινες πινακίδες της Μεσοποταμίας γύρω στο 2500 π.κ.χ. Επίσης, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν πηλό.Οι γιατροί των Φαραώ χρησιμοποιούσαν το υλικό ως αντιφλεγμονώδες και αντισηπτικό.
Ήταν επίσης ένα συστατικό που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή μούμιων.
Ο πάπυρος του Eber τον περιγράφει περίπου το 1550 π.Χ. (αλλά η παράδοση πηγαίνει πίσω πολλούς αιώνες νωρίτερα) είναι ένα σημαντικό ιατρικό κείμενο από την αρχαία Αίγυπτο.
Περιγράφει τη χρήση του πηλού για μια ευρεία ποικιλία προβλημάτων,όπως για εντερικά προβλήματα, καθώς και για διάφορα οφθαλμολογικά προβλήματα.
Παρακάτω είναι ένα αρκετά ενδιαφέρων βιβλίο για την χρήση του πόσιμου αργίλου και των ιδιοτήτων του.
Ο ΘΑΥΜAΤΟΥΡΓΟΣ ΑΡΓΙΛΛΟΣ by Juan Diamantes