Το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Μητσοτάκη έχει πολλά κλαδιά...
Η μέρα που ο Πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε τη ''σκληρή και άδικη'' για πολλούς απόφασή του να μη συμπεριλάβει στην μελλοντική κυβέρνησή του - εν όψει της επερχόμενης νίκης, που ήταν ορατή από τότε (3-12-‘19) - την αδελφή του, ήταν ανακουφιστική για τους περισσότερους Νεοδημοκράτες,
πλην εμού και κάποιων άλλων καχύποπτων που δε βιάζονταν να βγάλουν πρόωρα συμπεράσματα, γιατί ήξεραν τη θυμοσοφία της λαϊκής ρήσης "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά...", η οποία ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Ντόρας...
πλην εμού και κάποιων άλλων καχύποπτων που δε βιάζονταν να βγάλουν πρόωρα συμπεράσματα, γιατί ήξεραν τη θυμοσοφία της λαϊκής ρήσης "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά...", η οποία ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Ντόρας...
Το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Μητσοτάκη έχει σίγουρα πολλά κλαδιά, όμως αυτό της Ν.Μ. είναι το πιο γερό, ανθεκτικό και ατίθασο, γιατί δεν μπαίνει σε καλούπι, δεν ελέγχεται, παρά μόνο διαφοροποιείται και δρα αριστοτεχνικά υπό σκιάν, έτσι που να μην δίνει την αφορμή να την κατηγορήσουν για υπονόμευση.
Εξαίρεση αποτελεί βέβαια η ανοιχτή σύγκρουσή της με τον Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο προκάλεσε σε έντονο τόνο τον Μάρτιο του ‘15 καλώντας τον να παραιτηθεί ως ηττημένος:
- «Όλοι οι αρχηγοί μετά από ήττες παραιτούντο'', του είπε. “Ούτε κακοί πρωθυπουργοί ήταν, ούτε κακοί αρχηγοί.
Αλλά ήξεραν μια απλή αλήθεια: Ότι η προσπάθεια δικαίωσης του δικού τους έργου, υπονομεύει την προοπτική της επόμενης ημέρας...»
Τρεις μήνες αργότερα η... »μετριοπαθής» Ντόρα έθεσε εκ νέου με τον τρόπο της θέμα ηγεσίας στη ΝΔ καλώντας τον Σαμαρά να συναντηθεί με τον Τσίπρα, ενώ είχε προηγηθεί ήδη η δική της συνάντηση με εκείνον (5-2-'15).
Ο Μεσσήνιος πολιτικός αρνήθηκε αρχικά, αλλά κάτω απ' την πίεσή της να παραιτηθεί - τη... συνηγορία και δυο ισχυρών παραγόντων της οργανωμένης βάσης της ΝΔ που λειτούργησαν ως άνθρωποί της στο κόμμα (του Προέδρου τότε της ΚΕΔΕ Γ. Πατούλη και της ΟΝΝΕΔ Σ. Ιωαννίδη) - αναγκάστηκε να υποβάλει την παραίτησή του το βράδυ της 5ης Ιουλίου του ‘15.
Το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε διήνυε ίσως τους πιο ''ενδιαφέροντες'' καιρούς του, ακέφαλο ον και με την οσμή της "κατάρας" της Ντόρας να διαχέεται στον αέρα ως απειλή που δεν ξορκίστηκε με τον Σαμαρά και ζητούσε να πιει κι άλλο 'αίμα'...
Πλην όμως, αι βουλαί του Κυρίου ήταν άλλες και ο διάδοχος του Σαμαρά στην ηλεκτρική καρέκλα της ΝΔ (Ιανουάριος 2016) είχε το αίμα το δικό της.
Η αλλαγή σελίδας στην κορυφή της κεντροδεξιάς παράταξης ήταν γεγονός.
Ένα χρόνο μετά την ανάληψη της αρχηγίας από τον ίδιο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα γνωστοποιούσε την επιλογή του να μην συμπεριλάβει στο υπουργικό συμβούλιο της μελλοντικής του κυβέρνησης κανέναν συγγενή του, υπαινισσόμενος την ΝΜ, για τις κινήσεις της οποίας διακινούνταν πολλά τότε κι από ''γαλάζια'' μέσα ενημέρωσης ακόμα, με αφορμή πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει για τις επιχειρησιακές δραστηριότητες της συζύγου του Προέδρου της ΝΔ, Μαρέβας Γκραμπόφσκι.
Η νέα περίοδος κοπτοραπτικής της Ντόρας υπό σκιά είχε ήδη αρχίσει και οι σπόροι που φύτεψε άρχισαν να ξεπετάγονται δειλά και αθόρυβα, με στηρίγματα και υποστυλώσεις της σκιώδους παρουσίας της την επομένη κιόλας των εκλογών της 7ης Ιουλίου, όταν ανακοινώθηκε το κυβερνητικό σχήμα του νικητή των εκλογών, Κυριάκου Μητσοτάκη.
Είχε προηγηθεί προεκλογικά (Ιανουάριο 2019), με αφορμή την επιθυμία του να κάνει το κόμμα πολυσυλλεκτικό κεντροδεξιό, το «ως ευ παρέστης» στον (Ντορικό) Θόδωρο Σκυλακάκη της «Δράσης», παρά τις εσωκομματικές αντιδράσεις λόγω αντικρουόμενης ρητορικής των μελών της με αυτήν της ΝΔ και των δηλώσεων, κυρίως, του Προέδρου της για την αναγκαιότητα απομάκρυνσης του 10% των δημοσίων υπαλλήλων, μετά από αξιολόγηση, «ώστε να μπορεί να δουλέψει το κράτος».
Φευ!.. Οι «φίλοι της Ντόρας» αυγάτευαν μέσα στο κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή και σ' αυτούς που προσκλήθηκαν στη συνέχεια απ' τον αδελφό της ήταν οι γνώριμοι από τα παλιά της «Φιλελεύθερης Συμμαχίας».
Απ' το 2010 ακόμα κρατούσε αυτή η κολόνια, όταν είχε απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση στα μέλη της για να ενσωματωθούν στη δικιά της «Δημοκρατική Συμμαχία'» (αν και δεν υιοθετούσε τις απόψεις της για τις εθνικές μειονότητες).
Το όνειρό της εκείνο έγινε πραγματικότητα τον Σεπτέμβριο του 2011 και τώρα (2019), τα ενσωματωμένα στο θνησιγενές κόμμα της μέλη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας είχαν όλα τα εχέγγυα να υπερβούν των εσωκομματικών αντιστάσεων της «συντηρητικής μούχλας» της ΝΔ και να μπουν με το δεξί στην ανανεωμένη πλέον Κεντροδεξιά, ο αρχηγός της οποίας φιλοδοξούσε να της προσδώσει περισσότερα κεντρογενή χαρακτηριστικά, τα οποία θα εξισορροπούσαν τον εθνικιστικό- πατριωτικό και λαϊκοδεξιό χαρακτήρα της.
Οι ιστορικές μνήμες ξεθώριασαν ήδη μέσα στον χρόνο για τον κ. Μητσοτάκη και ήταν σίγουρος - αν ήταν, βέβαια, γνώστης των σκιών που υπήρχαν στα βιογραφικά τους - πως αυτό που συνέβη το 2011 θα είχε ξεχαστεί ήδη μέσα στις πολιτικές ανακατατάξεις που μεσολάβησαν και το κομφούζιο των δικαιωματικών αυτοπροσδιορισμών των Φιλελεύθερων της «Δημοκρατικής Συμμαχίας».
Πεπεισμένος λοιπόν γι' αυτό ο Κυριάκος, καλωσόρισε τους φίλους της αδελφής του στο κόμμα του, έστω κι αν η εκλογική τους δύναμη και η απήχηση που είχε στον λαό η επανασυσταθείσα «Φιλελεύθερη Συμμαχία» ήταν αμελητέα.
Η ιστορία της Αναβύσσου (1ο Συνέδριο της στο «Plaza Resort», Απρίλιος του 2007) σίγουρα θα είχε ξεχαστεί, όπως κι οι καλεσμένοι του Φώτη Περλικού, του Προέδρου της, που απηύθυναν χαιρετισμό τότε: ο ευρωβουλευτής του FDP κ. Χατζημαρκάκης (εκ μέρους του ELDR, ευρωπαϊκού φιλελεύθερου κόμματος) και του ALDE ( της κοινοβουλευτικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο όπου συμμετείχε το ELDR).
Χαιρετισμό απηύθυναν ακόμη ο κ. Βαλλιανάτος (εκ μέλους του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι), η κ. Βλάμη (εκ μέρους της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας), ο κ. Ζαφειρόπουλος (εκ μέρους της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ και ο κ. Βασιλειάδης (εκ μέρους του «Ουράνιου Τόξου»...).
Είπατε κάτι;
Μήπως αναρωτηθήκατε από πού κι ως πού απηύθυνε ο εκπρόσωπος του φιλοσκοπιανού «Ουράνιου Τόξου» χαιρετισμό σ' ένα νεοσύστατο κόμμα, όπου μεταξύ άλλων ακούστηκαν και οι γραπτοί χαιρετισμοί του κ. Βασιλείου, τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του κ.Ανδριανόπουλου και του π. Προέδρου της ''Δράσης'' κ.Μάνου;
Σας αφήνω να βγάλετε μόνοι τα συμπεράσματά σας, αν και σας ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα δυσάρεστα όταν ενημερώθηκα γι' αυτό, γιατί καλώντας στο πρώτο συνέδριο του κόμματός τους το «Ουράνιο Τόξο», που ηγείται από χρόνια των αλυτρωτικών διεκδικήσεων των Σκοπιανών και φιλοσκοπιανών στην Ελλάδα, ήταν σαν να το νομιμοποιούσαν, αφού ήξεραν πολύ καλά τι ήταν και τι πρέσβευε...
Τέλος, για να καταλήξετε σε ασφαλή συμπεράσματα, που θα διασαφηνίσουν τη θέση της «Φιλελεύθερης Συμμαχίας» (στο συνέδριό της το 2008 στις Βρυξέλλες για τις εθνικές μειονότητες), σας ενημερώνω ότι αυτό ήταν αφιερωμένο στους … Έλληνες πολίτες που αυτοπροσδιορίζονταν ως ''Τούρκοι'' [''τουρκική μειονότητα Θράκης''] ή ''Μακεδόνες'' [''μακεδονική μειονότητα'' Μακεδονίας].
Στη θέση αυτή διατυπώνεται καθαρά το αίτημα «για την ανάδειξη μουφτήδων απ' την ίδια τη μειονότητα» (κι όχι από το ελληνικό κράτος, όπως δίνει το δικαίωμα να κάνουμε η Συνθήκη της Λωζάνης), ''για το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και την επαναχορήγηση της ιθαγένειας στους ανιθαγενείς'' και για την ανάγκη ''άδειας επιστροφής στην Ελλάδα των μη Ελλήνων το γένος μαχητών του εμφυλίου πολέμου'', τους οποίους αποκαλεί «ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ», γιατί όπως λένε τα μέλη της:
- Πιστεύουμε βαθύτατα πως μόνο με την αναγνώριση του δικαιώματος εθνικού αυτοπροσδιορισμού κάθε πολίτη οι μειονότητες που υπάρχουν σε κάθε χώρα των Βαλκανίων θα μετατραπούν σε γέφυρες διακρατικής συνεργασίας.
Ας σημειωθεί επίσης ότι στην πέμπτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του κόμματος το 2007 φιγουράρει το όνομα του Παναγιώτη Δημητρά (που δεν ανήκει στην ΝΔ).
Ο Δημητράς, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, της ΕΠΣΕ, μιας οργάνωσης γνωστής για τους αγώνες της υπέρ των μειονοτήτων (υπαρκτών και ανύπαρκτων), αλλά και για τις χρηματοδοτήσεις της από τα ιδρύματα του Τζωρτζ Σόρος και διάφορα υπουργεία Εξωτερικών.
Αυτούς τους κυρίους υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων στο κόμμα της ΝΔ ο Κ.Μ. (με πρώτο και καλύτερο τον Δημήτρη Σκάλκο που τον διόρισε αργότερα ΓΓ του υπουργείου Ανάπτυξης) μπολιάζοντας τον πατριωτικό της κορμό με ανθρώπους άλλου "δόγματος" και οράματος (όπως ο ΠΟΤΑΜΙσιος Γιώργος Μαυρωτάς, ΓΓ Αθλητισμού σήμερα), που πλειοδοτούσαν προεκλογικά σε ιδέες τις οποίες χαρακτηρίζαμε επί ΣΥΡΙΖΑ εθνομηδενιστικές, αφού εξυπηρετούσαν αλλότρια συμφέροντα από τα δικά μας, τα συμφέροντα της πατρίδας μας...
Αλλά ποιος νοιάζεται ακόμα γι' αυτά;
Ήδη ενταφιάσαμε την Μακεδονία με την «Συμφωνία των Πρεσπών» που υπέγραψε πέρσι ο Αλέξης Τσίπρας και επικύρωσε φέτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος στη ΔΕΘ - στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας - δεν βρήκε να πει ούτε μια λέξη για τη συμφωνία που δεν θα την υπέγραφε ο ίδιος ποτέ του, γιατί ήταν εθνικά ασύμφορη.
Μόνο στη συνέντευξη τύπου είπε το «τετελεσμένο» :
η «Συμφωνία έχει κυρωθεί και δεν αλλάζει κατά το δοκούν».
Κι αφήνοντας κατά μέρος τα όσα έλεγε προεκλογικά για τις βαρύτατες παραχωρήσεις στη γλώσσα και την εθνότητα, έριξε το βάρος στην προστασία των μακεδονικών προϊόντων, λες και θα 'χουν σημασία αυτά αν γίνει αυτόνομη η γη που τα έθρεψε, στο βάθος του χρόνου...
Και τότε όχι μόνο δεν θα υπάρχει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για να απολογηθούν, αλλά δεν θα υπάρχει Ελλάδα, αν εκλείψει το πιο θαλερό, το πιο ανθοφόρο και αειφόρο κλαδί του κορμού της, η Μακεδονία μας...
Και δεν θα υπάρχει, γιατί θα μοιάζει η Ελλάδα με ωραίο πουλί που χωλαίνει χωρίς το ένα του πόδι και παριστάνει πως περπατά - κωμικά και αδέξια - ενώ αδυνατεί να το κάνει, μέχρι να γείρει αποκαμωμένο κι ανήμπορο για να πεθάνει...
"Κρινιώ Καλογερίδου" (Βούλα Ηλιάδου)