μόνιμος επισκέπτης είσαι στις μοναξιές μου
εγώ κι εσύ έχουμε γίνει πια ένα
όσο υπάρχω εγώ, θα υπάρχεις κι εσύ μέσα από
μένα
Μου κρατάς συντροφιά μέσα απ' τις αναμνήσεις
αφού στα αδιέξοδα δεν υπάρχουνε λύσεις
ένας ολόκληρος κόσμος είσαι εσύ για μένα
υπήρξες της ζωής μου το άλφα, εσύ και το ωμέγα
Τις νύχτες σε συναντώ στα όνειρά μου
υπάρχεις εκεί όπου με πάνε τα βήματά μου
η μορφή σου απ' τα μάτια μου ποτέ δε θα ξεθωριάσει
θα παραμείνει αναλλοίωτη ως το ηλιοβασίλεμα να ‘ρθει
Μαρίζα Τσιτμή