Σε κοιτάζω φίλε στα μάτια και βλέπω εμένα
της ζωής μου κομμάτια σε πλέι -μπακ ένα ένα
Σε κοιτάζω και σκέφτομαι πως πέρασαν έτσι τα χρόνια
Σε κοιτάζω στα μάτια και βλέπω έναν κόσμο
μια ζωγραφιά χωρίς χρώματα σε γκρίζο φόντο
ένα τραγούδι γραμμένο με παράτονες νότες
που ερμηνεύτηκε λάθος σε άκαιρες ώρες
Φίλε, σε κοιτάζω στα μάτια και χάνομαι στο άπειρο
από παιδιά ψάχναμε την ευτυχία, όμως μας έμεινε όνειρο άπιαστο
η ζωή από νωρίς μας κατάταξε σε ατέρμονο αγώνα μάχης
με τι κουράγιο να κάνεις όνειρα, και τι ελπίδες να ‘χεις;
Απροσκάλεστοι μείναμε φίλε στις χαρές της ζωής
δεν μας κάλεσε στο πάρτι, της μεγάλης γιορτής
ούτε καν από μια μικρή χαραμάδα δεν άφησε για να δούμε
της ομορφιές της η ζωή, λίγο κι εμείς να χαρούμε...
Μαρίζα Τσιτμή
Μαρίζα Τσιτμή