H εσωκομματική στόχευση της επιλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη για την
Προεδρία της Δημοκρατίας, το «άδειασμα» των σαμαρικών και η
«αποκαραμανλοποίηση» της Ν.Δ.
Για
έναρξη της εποχής του «καθεστώτος Μητσοτάκη» μέσα στο κόμμα κάνουν λόγο
στελέχη της Ν.Δ. που δεν βρίσκονται στην ηγετική ομάδα του μεγάρου
Μαξίμου και στο ευρύτερο περιβάλλον του πρωθυπουργού, μετά την
ανακοίνωση του ονόματος της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου για την Προεδρία
της Δημοκρατίας.
Πώς μεταφράζεται αυτό; Με
δεδομένο ότι η προοδευτική και δημοκρατική απερχόμενη πρόεδρος του ΣτΕ
αναμένεται να εκλεγεί με ευρύτατη πλειοψηφία, αφού έχει ήδη εξασφαλίσει
το «ναι» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝ.ΑΛΛ., κρίνεται πολύ δύσκολο να βρεθούν
βουλευτές της Ν.Δ. που δεν θα την ψηφίσουν.
Ως
εκ τούτου, ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει «αδειάσει» με ανώδυνο για τον ίδιο,
μέχρι στιγμής, τρόπο τον Αντώνη Σαμαρά, που εμφανιζόταν να επιθυμεί
διακαώς τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ, απορρίπτοντας την
ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου, προχωρά στην
«αποκαραμανλοποίηση» της Ν.Δ. που, σύμφωνα με στελέχη του κόμματος,
επιδιώκει, με στόχο τη δική του κυριαρχία στο εσωκομματικό τοπίο.
Βαρύ κλίμα
Σε
καραμανλικά στελέχη, πάντως, η δυσαρέσκεια για την απόρριψη του Π.
Παυλόπουλου είναι εμφανής και το κλίμα είναι βαρύ, ενώ εξακολουθεί η
γκρίνια για τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης αντιμετώπιζε τόσο
καιρό τον κ. Παυλόπουλο, χωρίς να του ξεκαθαρίζει τι μέλλει γενέσθαι με
τον ίδιο και δίνοντας παράταση στον χορό των ονομάτων, που ούτως ή άλλως
είχε ανοίξει μόνος του ο πρωθυπουργός, όταν δήλωνε ότι θα πάρει τις
αποφάσεις του στο βουνό.
Τρόπος που θεωρείται
εξευτελιστικός για τον κ. Παυλόπουλο, ενώ δεν πέρασε απαρατήρητη και η
αναφορά του Κυρ. Μητσοτάκη στον Π. Παυλόπουλο κατά την ανακοίνωση της
επιλογής του για την Προεδρία της Δημοκρατίας, στην οποία περιορίστηκε
να πει ότι «σέβομαι απόλυτα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη
Παυλόπουλο, που ολοκληρώνει τη θητεία του.
Προβληματίστηκα
πολύ. Ομως, είμαι σίγουρος ότι η τελική μου απόφαση είναι η ορθή».
Στελέχη της Ν.Δ. κρίνουν τον λόγο αυτόν του πρωθυπουργού ως
διεκπεραιωτικό και όχι θερμό για τον απερχόμενο Πρόεδρο, τον οποίο ο κ.
Μητσοτάκης ήταν βέβαια και ο μοναδικός βουλευτής της Ν.Δ. που δεν είχε
ψηφίσει ούτε το 2015 για τη θητεία του.
Την
ίδια ώρα, αντιδράσεις παρατηρούνται στην ακροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. από
στελέχη που εναντιώνονται στο προοδευτικό προφίλ της κ. Σακελλαροπούλου
και που θα ήθελαν μια νεοδημοκρατική υποψηφιότητα. Οσο για τον Αντώνη
Σαμαρά, αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι θα απουσιάσει την Τετάρτη από
την ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου.
Ο ίδιος
δήλωσε («Φιλελεύθερος», 18.1.2020) ότι θα λείπει σε προγραμματισμένο
από καιρό ταξίδι στις ΗΠΑ και ότι θα στείλει σχετική επιστολή στη Βουλή,
στην οποία θα λέει ότι, αν ήταν παρών, θα υπερψήφιζε την πρόταση του
κόμματός του.
Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι
που ερμηνεύουν την απουσία του ως μήνυμα προς τον πρωθυπουργό για την
επιλογή του, την ώρα που στην παραπάνω συνέντευξη ο κ. Σαμαράς,
αναφερόμενος στο πρόσωπο της Αικ. Σακελλαροπούλου, περιορίστηκε να
εκφράσει εμμέσως την πικρία του με το υποτιμητικό «δεν μπορώ να πω ότι
γνωρίζω την κ. Σακελλαροπούλου».
Κάποιοι,
πάντως, βλέπουν πως το ότι η υποψηφιότητα της Αικ. Σακελλαροπούλου
αναμένεται να συγκεντρώσει ευρύτατη πλειοψηφία καλύπτει την προϋπόθεση
που είχαν βάλει πολλά στελέχη της Ν.Δ. -να επιλεγεί ένα πρόσωπο που θα
έχει διακομματική συναίνεση-, ενώ το ότι δεν είναι πολιτικό πρόσωπο (η
πολιτική στάση της μένει να αποδειχτεί στην πράξη) και άρα δεν αποτελεί
«κόκκινο πανί» για κάποια από τις τάσεις του κόμματος, θεωρείται ότι δεν
δίνει το δικαίωμα στην άσκηση εσωκομματικής κριτικής για την επιλογή
αυτή. Και πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι αυτή η διάσταση, δηλαδή οι
εσωκομματικές ισορροπίες, συνυπολογίστηκαν στην απόφαση για ένα πρόσωπο
που δεν προέρχεται από τον χώρο της πολιτικής.
Αν
είχε επιλεγεί τελικά, για παράδειγμα, η Μαρία Δαμανάκη, η Αννα
Διαμαντοπούλου ή ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εκεί θα είχαμε έντονες
αντιδράσεις μέσα στο κόμμα. Ανάμεσα στα ονόματα που επίσης ακούγονταν
και τελικά κάηκαν ήταν αυτά των Δημήτρη Αβραμόπουλου, Σταύρου Δήμα,
Λουκά Παπαδήμου, Τάσου Γιαννίτση και του νυν αντιπροέδρου της
κυβέρνησης, Παναγιώτη Πικραμμένου.
Επιπλέον,
του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, της ιστορικού Μαρίας Ευθυμίου, του
προέδρου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου Λίνου
Σισιλιάνου, του πρώην προέδρου του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης
Βασίλη Σκουρή και του προέδρου του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Ανδρέα
Δρακόπουλου.
Παράλληλα, η Φώφη Γεννηματά είχε
ρίξει στο τραπέζι μαζί με το όνομα του κ. Βενιζέλου και αυτά των δύο
πρώην πρωθυπουργών και προέδρων του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου και Κώστα
Σημίτη. Οσον αφορά τον Κώστα Καραμανλή, από νωρίς διεμήνυε σε
συνομιλητές του ότι δεν ενδιαφέρεται για τη θέση, ενώ είχε εκφράσει τη
στήριξή του στον Π. Παυλόπουλο.
Η σκοπιμότητα
Το
όνομα της Αικ. Σακελλαροπούλου είχε ακουστεί ανάμεσα στα παραπάνω
ονόματα αλλά δεν ήταν στα επικρατέστερα, οπότε αποτέλεσε έκπληξη. Κύρια
σκοπιμότητα του κ. Μητσοτάκη ήταν να φέρει σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ
-επί κυβέρνησης του οποίου η κ. Σακελλαροπούλου επελέγη πρόεδρος του
ΣτΕ, ενώ η Ν.Δ. τότε δεν τη στήριξε- και το ΚΙΝ.ΑΛΛ., για το οποίο
αποτελεί ένα πρόσωπο προοδευτικό, που χαίρει εκτίμησης από στελέχη του.
Οπως
είδαμε, τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης έδωσαν τη συναίνεσή τους.
Κατά δεύτερον, ο πρωθυπουργός προτιμάει την προοδευτική δικαστικό στην
Προεδρία της Δημοκρατίας, απ’ ό,τι στη θέση της προέδρου του ΣτΕ, όπου
τώρα θα κληθεί το σημερινό υπουργικό συμβούλιο να επιλέξει άλλο πρόσωπο.
Αλλά
και η μέρα που διάλεξε ο κ. Μητσοτάκης να ανακοινώσει την επιλογή του
δεν ήταν βέβαια τυχαία. Hθελε να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας,
επισκιάζοντας δύο αρνητικά για την εικόνα του γεγονότα. Τον αποκλεισμό
της Ελλάδας από τη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη και την
ανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης, που ο ίδιος είχε καταργήσει.
Οσο
για το κλίμα στο εσωτερικό της Ν.Δ., μένει να δούμε πώς θα διαμορφωθεί.
Πάντως, όπως όλα δείχνουν, τουλάχιστον για το επόμενο διάστημα θα είναι
βουβό.
efsyn.gr