ΚΑΘΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Πριν κάποιο καιρό μου είχε έλθει ένα μήνυμα απο τη Πρεσβεία του Τόκυο που ελεγε να παρευρεθώ σε μια συνάντηση. Παλιότερα είχαν ξαναυπάρξει τέτοιες προσκλήσεις. Συνήθως σε αυτές με κάποιο εύσχημο τρόπο αναγορεύεται κάποιος της εδώ ομογένειας σε ένα είδος επίσημου αντιπροσώπου σε κάποιο θέμα. Κέντρο της δραστηριότητας τους είναι κάτι στο τουριστικό
ή στο εμπορικό τμήμα (εισαγωγές/εξαγωγές). Αυτά τα φαινόμενα φυσικά δεν μπορεί να συμβαίνουν επειδή ένας Πρέσβης στην Ιαπωνία το αποφασίζει. Καμμία Μαφία στον κόσμο δεν κινείται χωρίς να έχει κάλυψη πίσω της τη κυβέρνηση και τον καθύλη αρμόδιο υπουργό των Εξωτερικών, του Εμπορίου, της Οικονομίας, της Ανάπτυξης, του Τουρισμού, του Μεταναστευτικού κλπ.
ΜΚΟ
Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) είναι μια βιομηχανία σε ανάπτυξη, όχι μόνο από αριθμητική άποψη. Η έννοια απολαμβάνει μια δημοτικότητα συγκρίσιμη με εκείνη των «νέων κοινωνικών κινημάτων» ή της «κοινωνίας των πολιτών» πριν από μερικά χρόνια. Κάποιοι έχουν προσγειωθεί στην πραγματικότητα στο ενδιάμεσο, όμως είναι πολλοί εκείνοι που ακόμη εναποθέτουν στις ΜΚΟ τις ελπίδες τους για μια απελευθερωτική κοινωνική αλλαγή. Οι ΜΚΟ λογίζονται εγγυητές της ανάπτυξης μιας περισσότερο ορθολογικής και δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για το διεθνές επίπεδο, το οποίο γίνεται ολοένα πιο σημαντικό στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, μολονότι δεν μπορεί να γίνει νύξη για δημοκρατία ούτε καν θεωρητικά.
Το παραπάνω μοντέλο στοχεύει κάτω απο τη μπάρα, στην υποκατάσταση ή τη συμπλήρωση λειτουργιών του κράτους. Είναι το αντίστοιχο των ΕΟΖ (Ειδικών Οικονομικών Ζωνών).
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Για να περάσει κάτι νέο χωρίς αντιδράσεις σε μια κοινωνία, μια δραστηριότητα ή μια κοινωνική μεταβολή, πρέπει να έχει στόχο της κάποιο “όνειρο”.
Αν τα συμβόλαια των εμπλεκομένων ΕΟΖ και ΜΚΟ γίνονταν “καλά” με τη πολιτεία, τότε πράγματι μπορεί να υπήρχαν ωραία αποτελέσματα. Δυστυχώς, η λαμογιά και η αντικατάσταση των λειτουργειών του κράτους απο μη ελεγχόμενες διοικητικά οντότητες είναι αυτό που προκύπτει.
Στη κοινή πρακτική, ΕΟΖ και ΜΚΟ δεν λειτουργούν με τον τρόπο που αναμένεται. Ο Έλληνας πολίτης πρέπει να τις φαντάζεται σαν οργανώσεις που παίζουν τον ρόλο που παλιά είχαν οι εθνικοί προμηθευτές, οι εργολάβοι κλπ. Άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τα ρούχα του αλλοιώς για να μη φαίνεται. ΜΚΟ και ΕΟΖ είναι μια εν δυνάμει μέθοδοι ξεπλύμματος χρήματος της μίζας των πολιτικών αλλά και άλλων projects που υποβιβάζουν τις δημοκρατικές λειτουργίες ενώ μπορεί να έχουν κέντρα τους και όφσορ.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΗ ΣΤΟ ΤΟΚΥΟ ΚΑΚΙΟΥΣΗ
Ενδιαφέρον το άρθρο της Βραδυνής για τη περίπτωση όσων συμβαίνουν με το Ελληνικό γιαούρτι στο Τόκυο και μελλοντικά με την Ελληνική φέτα, που αναμένεται πως δεν θα εισάγεται σε ποσότητες απο την Ελλάδα, αφού αναμένεται και αυτή μελλοντικά να παράγεται στην Ιαπωνία.
Τις λεπτομέρειες των συμβάντων για το Ελληνικό γιαούρτι, τις περιγράφει το άρθρο της Βραδυνής. Στην όλη ιστορία εμπλέκεται μια ΜΚΟ, που εμπλέκει ποινικά για δεύτερη φορά τον ίδιο Πρέσβη στα Ελληνικά δρώμενα. Η πρώτη φορά ήταν με την έκδοση διαβατηρίων σε Αλβανούς, κάτι που τον είχε οδηγήσει στα δικαστήρια στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν αθωώθηκε, γιατί στην Ελλάδα οι θεσμοί δεν λειτουργούν. Τι λειτουργεί δεν ξέρω…
ΟΙ ΔΟΥΛΙΤΣΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΒΗΜΑΤΑ
Αν ο Μητσοτάκης δείξει ”ευαισθησία” θα το δούμε στο μέλλον. Προς το παρόν έκανε την πρώτη βλακεία. Αποφάσισε ελπίζω “τυχαία” να φτειάξει αρχείο με ΜΚΟ. Το “μετά” είναι αυτό πού με ανησυχεί.
Δεν πιστεύω να επιλέξει ανάμεσα σε αυτές, ποιές θα υποκαθιστούν το κράτος και θα συνεργάζονται με αμαρτωλές πρεσβείες…
Κατανοητόν;
To θέμα με τη Meiji τo βλέπω επιλύσιμο. Θα γράφει το Ιαπωνικό γιαούρτι σαν πρώτο βήμα γιαούρτι “ελληνικού τύπου” στη συσκευασία αντί για “ελληνικό” γιαούρτι. Απο κεί και πέρα υπάρχουν και οι κανονισμοί της ΕΕ για τα προϊόντα τοπικού χαρακτήρα όπως το Ελληνικό γιαούρτι, η Ελληνική φέτα κλπ και το νομικό πλαίσιο με το οποία αυτά εξάγονται και προστατεύονται στο εξωτερικό με διεθνείς συμφωνίες. Αυτό ευτυχώς δεν είναι θέμα συνεργασίας πρέσβη, υπαλλήλων της πρεσβείας, υπουργού ή επιχειρηματία.
- Η Ελλάδα φαίνεται να έχει πρόβλημα στην αντιπροσώπευση στο Τόκυο και κατά τη γνώμη μου αυτό είναι κάτι γενικότερο σε όλο τον κόσμο. Το Διπλωματικό σώμα είναι ένα είδος τενεκέ χωρίς πάτο.
- Ο Μητσοτάκης θα πρέπει να αντικαταστήσει τον υπουργό Εξωτερικών Δένδια άμεσα. Είναι αργός και αδαής. Σε 30 ημέρες το θέμα της συμφωνίας Λιβύης και Τουρκίας θα είναι μια αναγνωρισμένη απο την Ελλάδα καταγεγραμμένη ήττα και η “πρωτοκόληση” θα είναι ένα επιστημονικό αστείο, για όσους δεν πληρώνονται για να κοιμούνται όρθιοι απο τα κρυφά κονδύλια του υπ. Εξωτερικών, της ΕΥΠ, κονδύλια για τις ΜΚΟ κλπ.