Όσα αγαπούσα ήταν εκεί ..όσα άξιζε να θυμάμαι ήταν εκεί ...
Αναμνήσεις, όνειρα μιας ζωής που δεν ζήσαμε. Όλα σε μια κορνίζα κρεμασμένη στον ραγισμένο τοίχο της ψυχής μου...
Να 'ρχεσαι στα όνειρά μου, να 'ρχεσαι πιο συχνά
γιατί μου είναι απαραίτητη η μορφή σου
Πόσες και πόσες αναμνήσεις, πόσα και πόσα όνειρα...σε μια κορνίζα με παρουσία την απουσία σου
Όσα χρόνια και να περάσουν όταν κοιτάζω αυτή τη φωτογραφία η καρδιά μου θα αιμορραγεί...
Όνειρα μιας ολόκληρης ζωής με φόντο την απουσία σου...
Μαρίζα Τσιτμή