Το είδωλο μου στο καθρέφτη κοιτάζω
κάνω διάλογο συχνά μαζί του, με μαλώνει, κι εγώ του φωνάζω...
Mου λέει:- Δε επέτυχες τους στόχους που είχες βάλει από παιδί
κι όσο περνάνε τα χρόνια, όλο και πιο συχνά με ρωτάς το γιατί
και πάτησαν πάνω σου για να ανέβουν άλλοι ψηλά στη ζωή;
Μήπως φταίει που εσύ πίστευες στη φιλία και στην αγάπη
Μήπως φταίει που εσύ πίστευες στη φιλία και στην αγάπη
ενώ γύρω σου κυριαρχεί μόνο το ψέμα και η απάτη;
Εσύ πίστευες πως όλοι ήταν σαν κι εσένα
και δε ήθελες να κάνεις κακό σε κανένα
εσύ προχωρούσες στη ζωή με το σταυρό στο χέρι
ενώ οι άλλοι γύρω σου κρατούσαν κοφτερό μαχαίρι..
Και τώρα, όσο περνάμε τα χρόνια έρχεσαι και με ρωτάς συνεχώς γιατί
το ηλιοβασίλεμα φτάνει, κι εσύ έχεις παραμείνει ένα παιδί
ακόμα δε μπορείς να πιστέψεις αυτά που συμβαίνουν γύρω σου
και με μάτια τρομαγμένου παιδιού, έρχεσαι και μου λες
...πως είμαι ο μόνος φίλος σου!
Κοίταξε γύρω σου, βράζει η εγκληματικότητα και η βία
κι εσύ στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη και με κοιτάζεις όλο απορία
πουλάνε τον θάνατο σε αθώα παιδιά για το χρήμα..
κι εσύ ψάχνεις να βρεις ανθρωπιά σε μια σάπια κοινωνία, με φτιαχτεί βιτρίνα
Με ρωτάς γιατί χάθηκε απ’ τους ανθρώπους τελείως η ανθρωπιά
γιατί οι μεγάλοι της γης κάνουν πολέμους και τη πληρώνουν πάντα,
αθώοι και παιδιά
αναρωτιέσαι γιατί υπάρχει στον πλανήτη μας τόσος πόνος, τόση δυστυχία,
γιατί οι λίγοι ζουν στη χλιδή , κι οι πολλοί πεθαίνουν από πείνα
Τα γιατί είναι πολλά, όμως απάντηση δεν έχω να σου δώσω καμία
ξέρω μόνο, πως ότι κακό κι αν γίνεται, γίνεται για το χρήμα
για το χρήμα πρόδωσαν ακόμα και τον Χριστό
πάνε δυο χιλιάδες χρόνια από τότε, κι ακόμα οι άνθρωποι έχουν
για θεό τους το χρήμα,
και πιστεύουν μόνο σ' αυτό!
Μαρίζα Τσιτμή