Καλές είναι οι συμβουλές των γιατρών, αλλά για πάρτε και καμία γνώμη ψυχίατρου. Λίγες μέρες είμαστε μέσα, και αρχίσαμε να συμπεριφερόμαστε σαν κατάδικοι στα κελιά. Πρέπει να δοθεί γρήγορα μία λύση, γιατί λαοί ολόκληροι χωρίς καμία ελπίδα για το εργασιακό τους μέλλον, και με άπλετο φόβο για τη ζωή τους, θα θερίσει το άγχος, η κατάθλιψη και η διπολική διαταραχή!
Λίγο βγαίνεις στο δρόμο για φαγητό και για φάρμακα, και βλέπεις τον απέναντι να σε κοιτάει με ένα βλέμμα σαν να είδε το «χάρο που βγήκε παγανιά». Δε μιλούσαμε που δε μιλούσαμε ο ένας τον άλλον, και ανταλλάξαμε μηνύματα από τα κινητά, τώρα βλέπεις ανθρώπους στο δρόμο και αλλάζεις πεζοδρόμιο, σαν να βλέπεις το σκύλο το ροτβάιλερ του γείτονα…
Τι να το κάνεις αν θα βάψει η άλλη τα χείλια, και θα φτιάξει τα ματοτσίνορα αφού θα είναι κρυμμένα όλα κάτω από τη μάσκα; Τις μπουργκες κοροϊδεύαμε, αλλά ξαφνικά γίνανε όλες στο δρόμο σαν τις σκλάβες του Γιλντίζ… Άσε που το μεγαλύτερο θύμα από όλα, πιο πολύ και από τον τουρισμό θα είναι το καμάκι… Δεν πα να είναι η άλλη θεά του Ολύμπου και να τα έχει πετάξει όλα έξω; Άμα δεν έχει χαρτί από το Ινστιτούτο Παστέρ δεν θα την πλησιάσει κανένας.
Θα κυκλοφορούν όλοι με το χαρτί του γιατρού και το χαρτί της εξόδου, όπως ο Κωνσταντάρας με το τρελόχαρτο στην ταινία. Για αυτό σας λέω όσο είναι κάπως νωρίς, πρέπει να δώσουν μία λύση, πριν μας πιάσει η λύσσα πιο γρήγορα από τον ιό… Πνευμονία η ψύχωση; Ιδού το δίλημμα γιατρέ μου…
Θόδωρος Γαλανόπουλος
Freepen.gr