Του Άγη Βερούτη
Ο Κώστας έχει μια μικρή επιχείρηση με 12 ενοικιαζόμενα δωμάτια σε
ένα νησί. Κάθε χρόνο τέλος Απριλίου επανασύνδεε τη ΔΕΗ, ξεκλείδωνε την
καγκελόπορτα και ξεκινούσε βαψίματα, συντήρηση και αποκατάσταση των
ζημιών του περασμένου έτους.
Έπαιρνε συνεργεία για το βάψιμο, τα κλιματιστικά, τον κήπο, την
πισίνα, τον καθαρισμό των διαμερισμάτων, αντικαθιστούσε ό,τι είχε πάθει
ζημιά ή έμοιαζε ταλαιπωρημένο,
άλλαζε περισσότερα από τα μισά κλινοσκεπάσματα και πετσέτες που ήταν σε μέτρια κατάσταση ή και όλα καμιά φορά, άλλαζε όσα έπιπλα κήπου ήταν ταλαιπωρημένα, άλλαζε το 1/5 από τα στρώματα ώστε να έχουν αλλάξει όλα κάθε 5 χρόνια, φύτευε καινούργια λουλούδια στον κήπο και προς τα μέσα Μαΐου ξεκινούσε δουλειά αφού είχε προσλάβει δυο καθαρίστριες εξάωρες και έναν κηπουρό-βοηθό για την πισίνα και τις δουλειές της καθημερινότητας.
άλλαζε περισσότερα από τα μισά κλινοσκεπάσματα και πετσέτες που ήταν σε μέτρια κατάσταση ή και όλα καμιά φορά, άλλαζε όσα έπιπλα κήπου ήταν ταλαιπωρημένα, άλλαζε το 1/5 από τα στρώματα ώστε να έχουν αλλάξει όλα κάθε 5 χρόνια, φύτευε καινούργια λουλούδια στον κήπο και προς τα μέσα Μαΐου ξεκινούσε δουλειά αφού είχε προσλάβει δυο καθαρίστριες εξάωρες και έναν κηπουρό-βοηθό για την πισίνα και τις δουλειές της καθημερινότητας.
Πάνω-κάτω έριχνε στην αγορά €20-€25 χιλιάρικα για να ξεκινήσει,
δηλαδή πάνω-κάτω όσα είχε εισπράξει από τις προκαταβολές των κρατήσεων,
ενώ κάποιες χρονιές που είχε να ανακαινίσει κάτι μεγάλου κόστους μπορεί
να έπαιρνε και ένα δάνειο 15 χιλιάρικα από την τράπεζα που το ξεπλήρωνε
ώς το τέλος Οκτωβρίου που έκλεινε.
Φέτος ο Κώστας μου είπε ότι δεν ξέρει αν θα μπορέσει ανοίξει, ούτε αν θα πρέπει να ανοίξει ακόμη και αν μπορεί.
Εκτός από την αβεβαιότητα του αν θα έρθουν όσοι θα έχουν κάνει
κρατήσεις ως την ημερομηνία έναρξης της τουριστικής σεζόν τον Ιούλιο,
εκτός από την πιθανότητα ο αριθμός των αφίξεων να είναι εξαιρετικά
χαμηλός με αποτέλεσμα να πέσουν κατακόρυφα οι τιμές λόγω προσφοράς πολύ
μεγαλύτερης από τη ζήτηση, υπάρχει και η πιθανότητα να βρεθεί
αντιμέτωπος με ασύμμετρα αιτήματα αποζημίωσης από πελάτες σε περίπτωση
που κάποιος νοσήσει από κορονοϊό όσο θα βρίσκεται στις διακοπές του.
Ανεξάρτητα αν αυτός που νοσήσει κόλλησε στην μακρινή πατρίδα του,
αν κόλλησε στο αεροπλάνο, ή στην παραλία ή σε κάποιο εστιατόριο ή καφέ, ο
Κώστας είναι εκείνος που θα πρέπει να βάλει σε καραντίνα την
εγκατάστασή του για 14 ημέρες σε περίπτωση κρούσματος πελάτη του ενόσω
νοικιάζει από αυτόν. Επιπλέον όσο θα είναι κλειστός θα πρέπει να
φροντίσει για τη σίτιση των 30-60 πελατών του στο μικρό ξενοδοχείο του,
φυσικά δεν θα μπορεί να πάρει χρήματα για τη διαμονή τους, ενώ όσες
αφίξεις έχει σε εκείνο το 14ήμερο θα πρέπει να τους βρει κάπου αλλού να
μείνουν.
Αν δεν φτάνουν αυτά για να τον κάνουν να καταστραφεί, οι ξένοι
τουρίστες που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν τις τιμές του είναι
μαθημένοι όταν κάτι δεν τους αρέσει ή δεν πάει καλά να ζητούν οικονομική
αποκατάσταση. Κάποιοι μάλιστα (σπάνια βέβαια) έρχονται με το σκεπτικό
να περάσουν δωρεάν τις διακοπές τους ψάχνοντας για ψεγάδια και μετά
αρνούμενοι να πληρώσουν.
Αν, ο μη γένειτο, κάποιος από τους πελάτες του μικρού ξενοδοχείου
του νοσήσει από κορονοϊό ή ακόμα και χάσει κάποιον δικό του άνθρωπο από
αυτόν, ο Κώστας θα βρεθεί αντίδικος με πιθανότητα αποζημίωσης ισόποσης
με την αξία του ακινήτου του ή και μεγαλύτερη.
Αν δεν υπάρξει κάποιος τρόπος να προστατευθεί από τη σχεδόν βέβαια ζημιά ο Κώστας δεν θα ανοίξει φέτος το καλοκαίρι.
Αν δεν βρεθεί κάποιος τρόπος να αποτραπεί η αστική ευθύνη
(liability) για περιστατικά κορονοϊού (ακούσια εννοείται) δεν είναι μόνο
ο Κώστας που δεν θα ανοίξει.
Δεν θα ανοίξει και το μαγαζί που αγοράζει τα καθαριστικά και τα
χαρτιά, τα στρώματα, τα έπιπλα κήπου, τις συσκευές, τις πετσέτες, δεν θα
ανοίξει το πλυντήριο που στέλνει τα κλινοσκεπάσματα, δεν θα έχει
δουλειά ο κηπουρός, οι καθαρίστριες, τα εστιατόρια και οι καφετέριες και
τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα που θα πήγαιναν οι πελάτες οι πελάτες του
Κώστα, και πιθανόν το νησί θα βρεθεί με χιλιάδες ανθρώπων που ζουν από
τον τουρισμό αλλά φέτος δεν θα έχουν εισοδήματα.
Αυτά τα €150 χιλιάρικα που ήταν τα έξοδα του μικρού ξενοδοχείου του
Κώστα κάθε τουριστική σεζόν, και που μοιράζονταν από αυτόν στην τοπική
οικονομία συν όσα ξόδευαν εκτός ξενοδοχείου οι πελάτες του στο νησί δεν
θα πάνε σε κανενός την τσέπη αν δεν ανοίξει φέτος ο Κώστας.
Αυτοί που ζούσαν από αυτά φέτος πώς θα ζήσουν;
Εγώ δεν γνωρίζω ποιές είναι οι απαντήσεις στα ερωτήματα που μου
έθεσε ο Κώστας, αλλά κάποιος που είναι η δουλειά του να ξέρει θα πρέπει
να του τις δώσει πριν να είναι αργά.
Διαφορετικά, κρατηθείτε γερά για την πρόσκρουση στην πραγματικότητα του καλοκαιριού.