Τετάρτη, Ιουλίου 29

ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΜΗ

...άρθρο επίκαιρο με τις αντιδράσεις μας στα  πρόσφατα γεγονότα  με τα μουσεία,τις εκκλησίες και  τα τζαμιά.
Ιστορικά και νεόδμητα.
Ίσως θέλει φαντασία στους συνειρμούς και κόπο για να βγάλεις το νόημα και να αντιληφθείς τι λέω.
Όμως το μασημένο είναι άγευστο και το  άκοπο ευχάριστο και άνετο στην αρχή καταλήγει στο τέλος να  ζορίζει.

Όλα στο κόκκινο ,μετά τις φράουλες ήρθαν τα κεράσια και  τα καρπούζια.
Καλοκαιρινά νόστιμα και θρεπτικά φρούτα που χρειάζονται μάζεμα ,συγκομιδή στην ώρα τους.
 .
Θέλουν χέρια και κόπο, εκτός αν αγοράσεις τα εισαγωγής που δεν  έχουν αυτούς τους μπελάδες  αλλά έχουν  άλλη γεύση,και στέλνουν το κέρδος του παραγωγού στο εξωτερικό.
Ψιλά γράμματα θα μου πεις ,εμένα με νοιάζει το φρούτο,τρώω και ανανά και μάγκο και πόπος .
Παπάγια νομίζω είναι το παραδοσιακό του όνομα,το θυμάμαι από κάτι παλιούς φίλους που μας τα  έφερναν από το χωριό τους,
τότε που επί χούντας απαγορεύονταν η εισαγωγή μπανάνας για να πουλιούνται  τα ελληνικά φρούτα.
Έφερναν και άλλα παραδοσιακά γνήσια προϊόντα, γκούντα,μοτσαρέλα,προσιούτο ,χαμόν,ροκφόρ, πέστο και διάφορα ντρέσινγκ για το φαγητό και ποτά γνήσια σπιτικά,μπέρμπον,καρντού,σκάτς,τζίν,βότκες και τεκίλες,ακόμα και μπύρες στέλα,κορόνα και δεκάδες άλλα ,τι να πρωτοαναφέρω.
Όλα τα καλά είχαν αυτοί οι χωριάτες στα μέρη τους, που εμείς οι απλοί μεροκαματιάρηδες αστοί Σαλονικιοί αγνοούσαμε ή ήταν δυσπρόσιτα και είχαμε μείνει στα κρασιά ,στις ΦΙΞ ,στις ρετσίνες και στα ουζάκια και κλέβαμε φρούτα από τις αυλές της γειτονιάς.
Μετά θυμήθηκα ότι τα έβλεπα συνεχώς και στις ελληνικές ταινίες του 50-60 που κυριαρχούσαν και στα καλά σπίτια της χάι σοσάϊτι που προτιμούσε και τα μοδάτα δανέζικα έπιπλα και πετούσε τα τραπέζια με τα λεονταρίσια πόδια και τους σκυριανούς καναπέδες.
Όμορφα πρότυπα που έφεραν την πρόοδο αντικατέστησαν την παλιά σαβούρα που κουβαλούσαμε και έφεραν το στύλ.
Παντού έγινε η αλλαγή της προόδου.άσχετα αν μερικά ήτανε κιτς έγιναν ιν .
Φύγανε από τη μέση τα κακόγουστα παλιομοδίτικα  και ακριβά π.χ του Βαράγκη και ήρθε το προσιτό  του ΙΚΕΑ,έτσι χάθηκαν και οι χιλιάδες επιπλοποιοί εκμεταλλευτές στις γειτονιές .
Χάθηκε η Ιωνία με τις πορσελάνες και τα κρύσταλλα και όλοι θέλανε κόστα μπόντα.
Χάθηκαν τα πάντα,από πλυντήρια  ,κουζίνες,ψυγεία,σεντόνια,κουβέρτες,κασμήρια ,παντόφλες,παπούτσια κουστούμια,
χιλιάδες προϊόντα απείρου αριθμού και δόξα το Θεό αντικαταστάθηκαν με αυτά που βρίσκουμε  στους σωστούς σύγχρονους
μεγαλομπακάληδες  με προδιαγραφές ευρωπαϊκού επιπέδου ,τύπου λίντλ,που δίνουν και πίστωση μέσω κάρτας και πέταξαν
απ΄έξω τον αμφίβολο μπακάλη της γειτονιάς με   το τεφτέρι και τον  Ζήκο, που μας χρέωνε ότι ήθελε αν και άτοκα.
Βοήθησε πολύ το ευρώ και η νομοθεσία που το επέβαλε,μας έφερε σε προσιτά τυποποιημένα υψηλά στάνταρ .
Στα πάντα δόθηκε λύση με την Ε.Ε. εξασφαλίσαμε όλα τα τρόφιμα και όλα τα φρούτα.
Κάθε φρούτο μας ήρθε .κόκκινο,πράσινο,κίτρινο,μαύρο,ανοικτό ,ξανθό και σκούρο,όλα σε  επάρκεια μέχρι πλεονασμό
και ακόμα μπορούμε και εισάγουμε.
Μεγάλη υπόθεση ότι ήρθαν και χέρια που μαζεύουν τα φρούτα και τους καρπούς,βόσκουν,ψαρεύουν,νταντεύουν,κτίζουν,σερβίρουν ,καλλιεργούν κάνουν τα πάντα και συμφέρουν.
Συμφέρουν πολύ και έτσι γλιτώνουμε κόπο και ιδίως όλα τα ευαίσθητα κόκκινα φρούτα.
Αφού συμφέρει το δεχόμαστε όλοι και συνηθίσαμε όλοι να τα έχουμε όλα και όλους ,ακούμε ότι για την χώρα  υπάρχουν
κάποιες απαραβίαστες κόκκινες γραμμές σε άλλους κύριους τομείς στις σχέσεις μας κυρίως με τους ανατολικούς γείτονες.
Έλα όμως που δεν τους καταλαβαίνουμε γιατί έχουμε συνηθίσει όλα τα προηγούμενα που και γι αυτά υπήρχαν κάποτε κόκκινες γραμμές απαραβίαστες,μισθοί,συντάξεις,δώρα,εργασία,σπίτια,περιουσίες,περίθαλψη,εκπαίδευση,ιστορία,ήθη,ονόματα,εδάφη,σύνορα ακόμα και ολόκληρη Μακεδονία,ευτυχώς στην Κύπρο υπάρχει ακόμα η πράσινη γραμμή.
Κόκκινες γραμμές που παραβιάζονται ή ξεχειλώνουν ανάλογα την περίπτωση όπως της ΑΟΖ.
Τώρα όλα αυτά είναι σχετικά αναλόγως του συμφέροντος.
Πρόσφατα διάβασα ότι ξανάνοιξαν τα σπίτια με τα κόκκινα φανάρια ,υπό νέους όρους λειτουργίας για το συμφέρον και  την ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου.
Αυτό το βρήκα πολύ θετικό μέτρο εφόσον είναι προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου και αφορά και το κόκκινο χρώμα,όπως οι κόκκινες γραμμές.
Μήπως έτσι  που συνηθίσαμε,πέρα από το κοινωνικό συμφέρον να κοιτάξουμε  και το ατομικό μας συμφέρον και του άμεσου
περίγυρου μας και να εξετάσουμε την δυνατότητα τοποθέτησης, όπου  αυτό είναι εφικτό,ανάλογα φανάρια έξω από τα σπίτια μας;
Δεν είναι εξωπραγματικό ,κάθε άλλο άκρως ρεαλιστικό ,τι διαφορά θα έχει ή μήπως θα μας σοκάρει  η αμεσότητα του συμβολισμού;
Δεν μας σοκάρισαν τόσα και τόσα που αναφέρονται και συν έφεραν σε πολλούς ,σε λίγους ή έγιναν προς  το πολιτικό ή το
κοινωνικό συμφέρον ή και το εθνικό ,απλά θεωρούμε ότι  συνέβησαν και συμβαίνουν μακριά μας και νομίζουμε  ότι δεν μας αγγίζουν,εφαρμόζοντας την παροιμία,μακριά μια πιθαμή από τον κώλο μας και καλά είμαστε εμείς.

Άλλωστε αυτό επιτάσσει το συμφέρον.
Στα κόκκινα φανάρια της τροχαίας όμως η στάση είναι υποχρεωτική,θα έχουν και αυτά έξω από τα σπίτια μας ανάλογο
συμβολισμό ,εκτός αν κάποιοι κατάλαβαν άλλο πράγμα όντας συνηθισμένοι στο συμφέρον τους.
Είναι μία απλή πρακτική πρόταση μήπως υπάρξει ένα ΣΤΟΠ ή ακόμα μια συμφέρουσα .διέλευση.
Ελπίζω να είναι η έσχατη οριακή σήμανση ,καθώς παρά τα στόπ και τις αναχαιτίσεις οι διελεύσεις και οι παραβιάσεις των κόκκινων γραμμών συνεχίζονται παντού με την ανοχή ή προς το συμφέρον  μας.
Α,ξέχασα τα αγγούρια,ολόκληρα άκοπα, κομμένα στην σαλάτα  ή τριμμένα στο τζατζίκι.
Άλλους δροσίζουν ,άλλους ζορίζουν, ανάλογα πως τα τρώει  ο καθένας.

Κωνσταντινος Καλιμαυκιδης
 ksipnistere.com