Η ελληνική κοινωνία δεν έχει βιώσει πραγματικά δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, δεν έχει αντιμετωπίσει την πιθανότητα μιας ριζικής καταστροφής, για περισσότερα από 70 χρόνια. Αυτό το γεγονός, επιδρά εντονότατα στον τρόπο με τον οποίο αντιδρά, σε συμπεριφορές σαν αυτή της Τουρκίας τους τελευταίους μήνες.
Η χαλαρότητα που έχουν προσδώσει οι συνθήκες μακροχρόνιας ευημερίας και η έλλειψη καταστάσεων πραγματικής ανάγκης όπου π.χ. η επιβίωση να κρέμεται από το εάν θα βρεθεί ένα κομμάτι ψωμί για να φάει όλη η οικογένεια, έχει οδηγήσει πολλούς σε μία οπτική των πραγμάτων, που κάθε άλλο παρά ωφέλιμη για την χώρα μπορεί να θεωρηθεί.
Ένα δείγμα αυτής της οπτικής π.χ. ήταν οι επιλογές στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015. Ενώ οι Έλληνες είχαν ήδη υποφέρει σκληρές καταστάσεις επί μία πενταετία και πλέον, αργά αλλά σταθερά, η οικονομία ανέκαμπτε, επέλεξαν την καταστροφικότερη επιλογή, "για να βγουν από τα Μνημόνια". Τη συνέχεια και το κόστος, τα γνωρίζουν όλοι πλέον.
Παρόμοια είναι και η στάση μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου, απέναντι στην πανδημία του SARS-CoV-2. Πλήρης αδιαφορία απέναντι στα δεδομένα και τις οδηγίες των ειδικών, απόλυτη ανευθυνότητα προς τους συμπολίτες και εφαρμογή του δόγματος: "Έλα μωρέ, τώρα…". Ο λογαριασμός όπου να ‘ναι φτάνει βέβαια, και θα είναι πολύ βαρύς. Δυστυχώς όμως, αναπόφευκτος! Προφανώς κάποιοι χρειάζονται να δουν φορτηγά γεμάτα νεκρούς, για ν’ αντιληφθούν το μέγεθος του λάθους τους…
Από αυτή την θεώρηση φυσικά, δεν θα μπορούσε να ξεφύγουν και οι σχέσεις με την άσπονδη… φίλη και γείτονα, Τουρκία. Την ώρα που γράφεται το κείμενο, το Τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruc Reis βρίσκεται εντός ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και οι "κραυγές" των διάφορων von Clausewitz του καναπέ, είναι πέρα από κάθε φαντασία αλλά και λογική. Την ώρα που το τουρκικό σκάφος, δεν έχει προχωρήσει σε καμία παράνομη πράξη, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο! Ούτε θέλω να φανταστώ τι θα ζητούν, εάν υπάρξει όντως ζήτημα παραβίασης κυριαρχίας…
Κανένας δεν υποστηρίζει πως η Ελλάδα θα πρέπει να καθίσει με σταυρωμένα χέρια όταν παραβιάζονται κυριαρχικά της δικαιώματα ή πως θα πρέπει να παραχωρήσει έστω και μισό χιλιοστό από αυτά. Οι φανφαρονισμοί και οι φωνασκίες των οποίων γινόμαστε μάρτυρες από χτες όμως, κάνουν το (τότε γραφικό) "Βυθίσατε το Hora", να μοιάζει με συνετή πρόταση.
Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι και αξιόμαχες και έτοιμες εάν, όποτε και για ό,τι χρειαστεί. Η ηγεσία τους εξαιρετική και σ’ εμπειρία και σε γνώσεις, ενώ οι πολιτικοί επικεφαλής κινούνται αριστοτεχνικά μέχρι τώρα, τόσο στο προσκήνιο, όσο και στο παρασκήνιο. Με ηρεμία, με την απαραίτητη μυστικότητα αλλά και την αναγκαία δημοσιότητα όταν πρέπει, δείχνουν πως ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, πως υπάρχει σχέδιο. Σχέδιο το οποίο διαθέτει προβλέψεις για πληθώρα καταστάσεων και πιθανών, εναλλακτικών εξελίξεων. Σχέδιο το οποίο προσαρμόζει και ακολουθεί, ανάλογα.
Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος λοιπόν, να παρεμβαίνουν τρίτοι και να δημιουργούνται εντυπώσεις. Εντυπώσεις οι οποίες μπορεί να ταιριάζουν με αυτό το σχέδιο, μπορεί όμως και όχι και, γενικά, να εκτίθεται η χώρα από την παλαβομάρα κάποιων. Άλλων επωνύμων και άλλων ανώνυμων…
Η στήλη έχει επισημάνει πολλές φορές μια πραγματικότητα της ζωής: η κοινή λογική σπανιότατα συμφωνεί με την επιστήμη. Η δεύτερη όμως έχει σχεδόν πάντα δίκιο, στη διάρκεια του χρόνου. Ας μην το ξεχνάμε!
Εδώ έχουμε μια ομάδα ειδικών που, αποδεδειγμένα, κάνει καλά την δουλειά της. Ας τους αφήσουμε λοιπόν ήρεμους να την κάνουν. Ας επιτρέψουμε για μια φορά στους ειδικούς να λειτουργήσουν, όπως ξέρουν. Η συνεισφορά γνώμης από κάποιους που π.χ. δεν γνωρίζουν καν τι είναι η υφαλοκρηπίδα μιας χώρας, δεν προσθέτει τίποτα στο κύρος της ή την προσπάθειά της. Μόνο αφαιρεί!
Στις διεθνείς σχέσεις και τη διπλωματία, μια στραβοτιμονιά είναι αρκετή για να επέλθει η καταστροφή. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, η ζημιά θα είναι πολύ μεγαλύτερη από μερικές δεκάδες δισ. ευρώ ή 4,5 χρόνια υπό τον Ηγέτη!
Αν μ’ εννοείτε…
Αν μ’ εννοείτε…
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
petros.lazos@capital.gr