Έφυγες κι άφησες μια κόλλα χαρτί
έγραψες-φεύγω αντίο, μη ρωτήσεις γιατί
από τότε ζω με τις αναμνήσεις
με αναδρομές στο παρελθόν κι αναπολήσεις
Ψάχνω την αιτία της φυγής σου απεγνωσμένα
έψαξα στα στέκια μας να σε βρω για μια εξήγηση να δώσεις και σε μένα
έμειναν μόνο τα σημάδια που άφησες στη δική μου ψυχή
Καίει στα χέρια μου αυτό το χαρτί
μάταια προσπαθώ μέσα απ' τις λέξεις του να βρω το γιατί
το έχω διαβάσει πάνω από χίλιες φορές
μα δε βγάζω νόημα από λέξεις νεκρές
Έφυγες χωρίς καμιά εξήγηση και μ' αδίκησες
με τη πιο βαριά ποινή με καταδίκασες
μ' άφησες να ψάχνω τα πως και τα γιατί
με εκδικήθηκες να σ' αγαπώ μια ολόκληρη ζωή...
Μαρίζα Τσιτμή