Σάββατο, Σεπτεμβρίου 12

Σίγουρα το γνωρίζετε ότι είναι εμάς που απειλούν;


Όταν ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν λέει ότι «εκείνοι που σηκώνουν ανάστημα κατά της Τουρκίας διακινδυνεύοντας την ασφάλεια του λαού τους, θα πληρώσουν βαρύ τίμημα», το ξέρετε ότι είναι εμάς που απειλεί. Εμάς και την Ελλάδα. Όταν λέει «τους καλούμε να συμμαζευτούν, να αποφύγουν ενέργειες που θα τους οδηγήσουν σε καταστροφή», το ξέρετε ότι είναι εμάς και την Ελλάδα που εννοεί. 


Όταν λέει «αν υπάρχει κανείς που θέλει να μας αντιμετωπίσει και να πληρώσει τίμημα ας έρθει», το ξέρετε ότι είναι σε εμάς που τα λέει. Είναι καθημερινές αυτές οι απειλές. Εδώ και μήνες κι όσο πάνε γίνονται πιο άγριες. Κι όχι μόνο από τον Ερντογάν, αλλά και από όλα τα τσογλάνια του. Από τον Τσαβούσογλου, τον Ακάρ, τον Οκτάι, ακόμα κι από τους εδώ εκπροσώπους του, τον Οζερσάι, τον Τατάρ… Ακόμα και στρατιωτική άσκηση Τούρκων και Τουρκοκυπρίων έκαναν για να μας στείλουν το μήνυμα ότι οι απειλές τους έχουν και περιεχόμενο. Και το μήνυμα το λάβαμε, είναι φανερό. Διότι, όπου και να πας αυτές τις μέρες, όλος ο κόσμος ρωτά να μάθει, πού θα πάει αυτή η ιστορία, τι θα γίνει με τον Ερντογάν, αν θα έχουμε θερμό επεισόδιο ή και πόλεμο. Βέβαια, ουδείς μπορεί να δώσει απάντηση με σιγουριά. Μπλέξαμε με ανισόρροπους, βλέπεις, ποιος να ξέρει τι θα ξημερώσει!

Παρότι, όμως, όλος ο κόσμος δείχνει να ανησυχεί, και είναι λογικό, συμπεριφερόμαστε ως να αφορούν κάποιους άλλους οι απειλές. Κάποιοι άλλοι κινδυνεύουν από τους ανισόρροπους ισλαμοφασίστες, εμείς είμαστε ειρηνικός λαός, φιλικός ακόμα και με τον κατοχικό στρατό, εδώ οργανώσαμε θεατρικές παραστάσεις μέχρι και στην κατεχόμενη Σαλαμίνα, για να δείξουμε τις ειρηνικές μας διαθέσεις, γιατί να κινδυνεύουμε; Τι κάνουμε, λοιπόν, μπροστά στις απειλές, μπροστά σε αυτή την ανησυχητική κατάσταση που δημιουργεί η Άγκυρα; Κάνουμε καμιά προετοιμασία να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, αν προκύψουν; Και δεν μιλώ για τον λαό, φυσικά, αλλά για εκείνους που τον καθοδηγούν. Τι κάνουμε, λοιπόν, αυτή την περίοδο των πρωτοφανών απειλών; Εμείς το βιολί μας. Είναι η πιο αντιπροσωπευτική φράση. Το βιολί μας! 

Συνεχίζουμε να αποδεκατίζουμε την Εθνική Φρουρά. Τη μια με τη μείωση της στρατιωτικής θητείας στους 14 μήνες, διότι οι 18 μήνες ή τα δύο χρόνια ή οι 26 μήνες ήταν «χαμένα χρόνια» με πιστοποίηση του υπουργού Παιδείας. Την άλλη, με την απαλλαγή για σπουδές στη Βρετανία, χωρίς καμιά μέριμνα για τα κενά που δημιουργούνται, την παράλλη με τη λεηλασία του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης, μετά με την απαξίωση και της εφεδρείας, που από τη μια την κατάργησε ο κορωνοϊός και από την άλλη η δήθεν αναδιοργάνωση. Ενώ οι τουρκικές απειλές θα έπρεπε να βαρούν συναγερμό, πολλοί έφεδροι κλήθηκαν για υπηρεσία τον Δεκέμβριο του 2021. Του 2021, επαναλαμβάνω. Άσε το τι γίνεται με τους αξιωματικούς, που κάθε τόσο ακούμε να διαμαρτύρονται για τις προαγωγές και την παραγνώρισή τους. Άσε το τι γίνεται με τα στρατόπεδα που βάζουν λουκέτο σαν να είναι καταστήματα, τα φυλάκια που καταργούνται, οι σκοπιές που δεν βγαίνουν, η εκπαίδευση που δεν γίνεται…

Εξάλλου, δυο φορές τους τελευταίους μήνες, σε συνεντεύξεις του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανήγαγε σε ιδεολογικό δόγμα τη διάλυση της αμυντικής θωράκισης. «Φανταστήκατε να ήμασταν σε θέση να αμυνθούμε στρατιωτικά;», έλεγε χαρακτηριστικά στο Γιούρονιους (21.2.2020). «Η αδυναμία η στρατιωτική, καμιά φορά, είναι η δύναμη που αποτρέπει συγκρούσεις». Έχει βέβαια μια λογική, δεν είναι εντελώς παράλογο το επιχείρημα. Η ουσία, όμως, είναι ότι τη σύγκρουση δεν θα την επιλέξουμε, ούτε θα την αποτρέψουμε, έχοντας απέναντι μας έναν ανισόρροπο, που δείχνει αποφασισμένος να προκαλέσει τη σύγκρουση, ακόμα κι αν εμείς γίνουμε χαλί να μας πατήσει. Σαν να είναι στο DNA του. Επομένως, θα έπρεπε να προετοιμαστούμε καλού - κακού, κι ας μην γίνει ποτέ η σύγκρουση. Έστω και μόνο για να στείλουμε το μήνυμα ότι θα αμυνθούμε αν δεχτούμε επίθεση, δεν θα περάσουν από πάνω μας σαν οδοστρωτήρες χωρίς απώλειες. Αλλά, ποιος ασχολείται με την άμυνα για να ασχοληθεί και η κυβέρνηση; Με τι ασχολούμαστε αυτές τις μέρες των απειλών; Με οτιδήποτε άλλο. Θα τα πούμε, όμως, κι αύριο.

 Freepen.gr