Η ζωή είναι σαν ένα κολιέ από μαργαριτάρια... κάποια στιγμή σπάει η κλωστή που τα κρατά δεμένα κι αρχίζουν ένα ένα να σκορπίζουν να χάνονται... σε διάφορες γωνιές που ποτέ δεν τα βρίσκουμε.... Έτσι χάνονται κι οι άνθρωποι συνοδοιπόροι στην πορεία της ζωής μας...κι όσο περνούν τα χρόνια όλο και λιγοστεύουν...αγαπημένα μας πρόσωπα, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί...
Μαρίζα Τσιτμή