Σάββατο, Σεπτεμβρίου 5

Μήπως τρώμε χοντρό δούλεμα από Τούρκους και Έλληνες πολιτικούς και όλες αυτές οι κινήσεις είναι παρασκηνιακά ενορχηστρωμένες για να οδηγήσουν σε μία προαποφασισμένη κατάληξη;

Μήπως τρώμε χοντρό δούλεμα από Τούρκους και Έλληνες πολιτικούς και όλες αυτές οι κινήσεις είναι παρασκηνιακά ενορχηστρωμένες για να οδηγήσουν σε μία προαποφασισμένη κατάληξη;


Η Τουρκία εξέδωσε το βράδυ της Δευτέρας νέα NAVTEX για σεισμικές έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως του Καστελόριζου μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου, πράγμα που σημαίνει ότι το "Ορούτς Ρέις" θα συμπληρώσει 34 συναπτές μέρες ωμής παραβίασης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ήδη τείνουμε να συνηθίσουμε τόσο πολύ την
παραμονή του τουρκικού ερευνητικού πλοίου στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ώστε σε λίγο θα πάψει να αποτελεί είδηση. Το παράξενο όμως είναι ότι και πάλι η τουρκική NAVTEX δέσμευσε θαλάσσια περιοχή η οποία φθάνει στο δυτικό άκρο της ακριβώς πάνω στον 28ο μεσημβρινό, στο όριο δηλαδή της ελληνοαιγυπτιακής μερικής ΑΟΖ χωρίς να το παραβιάζει.
Τι συμβαίνει τελικά; Γιατί οι Τούρκοι αποφεύγουν συστηματικά να θίξουν την ελληνική ΑΟΖ μεταξύ 25ου και 28ου μεσημβρινού παρ' ότι κατακεραύνωναν την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία ως άκυρη, παράνομη και ανύπαρκτη; [iEpikaira: Περισσότερα ΕΔΩ!] Το ζήτημα αυτό ευλόγως κινεί υποψίες και δίνει λαβή για διάφορες υποθέσεις. Μήπως τρώμε χοντρό δούλεμα από Τούρκους και Έλληνες πολιτικούς και όλες αυτές οι κινήσεις είναι παρασκηνιακά ενορχηστρωμένες για να οδηγήσουν σε μία προαποφασισμένη κατάληξη;

Όσοι σπεύδουν να πανηγυρίσουν για την παρουσία του γαλλικού αεροπλανοφόρου στην Ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει να αναλογιστούν ότι μία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ όπως η Γαλλία δεν πρόκειται ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να συγκρουστεί φανερά στρατιωτικά με μία άλλη σύμμαχο χώρα, όπως η Τουρκία. Γι' αυτό και το χτύπημα των Γάλλων πριν λίγες εβδομάδες κατά της αεροπορικής βάσης Αλ Ουατίγια στη Λιβύη έγινε με εντελώς συγκαλυμμένο τρόπο ώστε να μην προκληθεί ρήξη εντός του ΝΑΤΟ. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, η Αίγυπτος διστάζει τόσο πολύ να εμπλακεί ενεργά στη Λιβύη υπέρ του Χάφταρ, διότι δεν θέλει να τα βάλει με μία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ όπως η Τουρκία, και να προκαλέσει γενικότερες διπλωματικές και στρατιωτικές επιπλοκές. Η αποστολή του γαλλικού αεροπλανοφόρου στην περιοχή μας περισσότερο μου μοιάζει με κίνηση μάρκετινγκ εκ μέρους των Γάλλων για να μας πείσουν να αγοράσουμε τα 18 πανάκριβα μαχητικά αεροσκάφη Rafale που μας προσφέρουν παρά ως μία στρατηγική κίνηση ανάσχεσης της Τουρκίας. 






Θα πρέπει να το χωνέψουμε πολύ καλά πως ΚΑΝΕΙΣ δεν θα έρθει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά για λογαριασμό μας, ούτε να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα αν δεν το πράξουμε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ. Σε όσους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους αναμασούν αφελώς την καραμέλα ότι τάχα η γαλλική στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο "στέλνει ηχηρό μήνυμα στην Άγκυρα", θα έθετα το ερώτημα "τι είδους ηχηρό μήνυμα στέλνει στην Τουρκία η εντελώς παθητική στάση εκ μέρους της Ελλάδας έναντι της παραβίασης της υφαλοκρηπίδας της επί έναν μήνα από το τουρκικό ερευνητικό σκάφος;". Και τι είδους μήνυμα λαμβάνει η Άγκυρα όταν εμείς δηλώνουμε ότι αρκεί να αποσύρει το ερευνητικό της σκάφος και είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε διάλογο μαζί της ξεχνώντας όλα όσα απαράδεκτα και προκλητικά έχει κάνει σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου μέχρι τώρα;

 
Αν δεν θέλουμε να εθελοτυφλούμε, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η ελληνική αποτροπή υπέστη τεράστιο πλήγμα τον τελευταίο μήνα και αποδείχτηκε εντελώς αναξιόπιστη. Όλες οι "κόκκινες γραμμές" που είχε θέσει μέχρι τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραβιάστηκαν από τους Τούρκους χωρίς να υπάρξει η παραμικρή ελληνική αντίδραση. Η ελληνική πολιτική ελίτ αρνείται σταθερά να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα εφευρίσκοντας διάφορες γελοίες δικαιολογίες και παραπληροφορώντας τον ελληνικό λαό με απίστευτα ψέματα - και το τραγικό είναι ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, παρά τα προβλήματά τους λόγω της έλλειψης κονδυλίων επί σειρά ετών, αποδεικνύουν διαρκώς ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους Τούρκους και ότι υπερέχουν σαφώς ποιοτικά απέναντί τους. Αντί όμως το ελληνικό πολιτικό σύστημα να δει ότι είναι εντελώς εσφαλμένη η πολιτική κατευνασμού που ακολουθεί, επιμένει στην ίδια γραμμή. Μακάρι να αποδειχτεί ότι κάνω λάθος, αλλά έχω την εντύπωση ότι ακολουθούμε πολύ ολισθηρό δρόμο στην εξωτερική μας πολιτική.
Stirlitz
Πηγή: