Είπα να εξομολογηθώ τις σκέψεις που με τυραννάνε
μα σε ποιον άνθρωπο να μιλήσω αφού τα λόγια πια δε μετράνε
τα δέντρα πεθαίνουν όρθια ποτέ δε λυγίζουν
όμως όταν τα βρει τυφώνας, κι αυτά γονατίζουν
Από παιδί η ζωή, μου έβαζε όρια στις χαρές
με σταγονόμετρο μου έδινε λίγες ωραίες στιγμές
το παιχνίδι της φαινόταν απ' την αρχή πως ήταν σικέ
ήταν προκλητικά στημένο ,με όρους απαράδεχτους, και ψεύτικα εφέ
Μοιάζει η ζωή μου, σαν ένα πονεμένο τραγούδι
μέσα στο καταχείμωνο μοναχικό λουλούδι
το χτύπησαν όλοι οι άνεμοι με μεγάλη μανία
τώρα στέκει μόνο , γυμνό, χωρίς άνθη και δίχως φύλλα..
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .