Παρμένο απο το Φατσοβιβλίο...
Γράφει ο Περικλής Δανόπουλος
Νομίζω πως έχω φτάσει στα όρια μου.
Βαρέθηκα και αηδίασα.
Βαρέθηκα τον Σύψα, τον Τσιόδρα, το νέο φρούτο τον Μαγιορκίνη και τις παπαριές του και όλο τον τρόμο που σκορπά με τόση ευκολία.
Βαρέθηκα την τυφλή αποδοχή των διφορούμενων ανακοινώσεων της «επιστημονικής κοινότητας».
Βαρέθηκα τον χλευασμό, ειδικά των ψευτοαριστερών, που δεν αντέχουν την αντίθετη άποψη, που θα προέρχεται -κατ’ αυτούς- είτε από εθνικιστές , είτε από ψεκασμένους.
Βαρέθηκα την ανοχή και την σιωπή τους, όταν κάποιοι φωνάζουν να αφαιρεθεί η επιμέλεια των παιδιών, από τους γονείς που αντιδρούν στις μάσκες.
Βαρέθηκα την ρουφιανιά, του κάθε κομπλεξικού μικροαστού, έτοιμου να καρφώσει τον συμπολίτη του που δεν φορά μάσκα και τον υπάλληλο, που απλά κατέβασε για λίγο την μάσκα γιατί δεν άντεχε άλλο.
Βαρέθηκα τα πρόστιμα τους, τα γεμάτα λεωφορεία τους και τα 65% , την επιλεκτική μεταδοτικότητα του ιού, που δεν προσβάλει τους πολιτικούς ταγούς.
Σιχάθηκα τους υπουργούς τους, την απαξία της παιδείας, τις Αμερικανιές και τα success stories τους, τα … σκοϊλ ελικικού τους, τα τσιρλίντιγκ τους και την νομιμοποίηση της εκπόρνευσης της νεολαίας, τα λεφτά που σκορπίζουν στα κανάλια, στους μεγάλους περιπάτους τους και την ασύδοτη σπατάλη σε παγκάκια και λοιπές μ@λ@κίες εντυπωσιασμού.
Αηδίασα με το λιβάνισμα του Πθ, που είναι καταπληκτικός, γιατί «μιλάει τέλεια Αγγλικά», είναι επικοινωνιακός, «τι γκόμενος» και η γυναίκα του είναι υπέρκομψη.
Παρότι ανήκω σε ευπαθή ομάδα, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να φοράω μάσκα, γιατί θα με εμποδίζει να εξεμώ την αηδία και την τοξίνη που με γεμίζουν όλα αυτά….