Είναι η ζωή μία σκηνή, κι εμείς οι θεατρίνοι
που όταν τελειώσει ο ρόλος μας η ράμπα αμέσως σβήνει
ακόμα και τα χνάρια μας χάνονται σε βάθος χρόνων σιγά σιγά
αφού τα χρόνια στο πέρασμά τους σέρνουν μαζί τους τη λησμονιά
Σ' άλλον πέφτει ρόλος μικρός, και σ' άλλονε μεγάλος
κι ένας-ένας φεύγει απ' τη σκηνή, για να 'ρθει κάποιος άλλος
για τον κάθε ένα μας, το σενάριο είναι διαφορετικό
όμως το τέλος είναι για όλους το ίδιο τραγικό
Εναλλάσσονται οι ρόλοι μας πολύ συχνά
από πρωταγωνιστής μπορεί να βρεθείς, κομπάρσος ξαφνικά
αυτή είναι η ζωή, ένα άσχημο στημένο σκηνικό
που εμείς απλώς ερμηνεύουμε της μοίρας το γραφτό
Μπορεί να σου τύχει ρόλος πλουσίου, ή φτωχού
μπορεί ακόμα και να σου πέσει ρόλος μεγάλου αρχηγού
όμως η τελευταία πράξη του έργου, είναι για όλους μία
κι απάντηση μέχρι σήμερα για το μετά, καμία...
Κι όταν κάποια στιγμή πέσει η αυλαία και σβήσουν τα φώτα
όταν τελειώσει ο ρόλος μας, παγώσει ο χρόνος μας, και τελειώσουν τα λόγια
τότε μας περιμένει Ο Μεγάλος Κριτής
για να μας κρίνει αν ερμηνεύσαμε σωστά, τον ρόλο ζωής
Στην ουσία δεν μένει τίποτα εδώ απ' τον ρόλο μας αυτό
ο απόηχος μόνο, κι αυτός για πολύ λίγο καιρό
στο τέλος ένα χειροκρότημα, και μετά... σιωπή και παγωνιά
απ' το μηδέν που ερχόμαστε πάμε στο πουθενά...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .