Ο πίνακας του August Friedrich Schenck είναι μια σπαρακτική αποτύπωση της μητρικής θλίψης. Δεν δείχνει απλώς ένα ζώο που θρηνεί, είναι γεμάτος συμβολισμούς για τη ζωή, τον θάνατο και τη μητρική αγάπη.
Γύρω τους μαζεύονται απειλητικά τα κοράκια, σύμβολα του αναπόφευκτου θανάτου. Η αντίθεση ανάμεσα στη ζεστασιά της μητρικής παρουσίας και στη σκοτεινή, ψυχρή περικύκλωση των πουλιών κάνει τον πίνακα να μιλά για τη σκληρότητα της φύσης που ξεπερνά τα όρια του ανθρώπινου και αγγίζει κάθε ζωντανό πλάσμα.
Κι όμως, μέσα σε αυτή τη σιωπή και το σκοτάδι, η κραυγή της προβατίνας είναι μια πράξη αγάπης και αντίστασης. Είναι η υπενθύμιση ότι ο πόνος της απώλειας είναι κοινός σε όλα τα πλάσματα, είναι το ίδιο ανθρώπινος όσο και ζωικός.
Chris Pinturicchio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .