Άνθρωπέ μου, τι σου έκανα;
Ή σε τι σε λύπησα;
Απάντησέ μου.
Σου άπλωσα
δάση για σκιά

και αέρα καθαρό να ανασαίνεις·
κι εσύ έκαψες
τα δέντρα και τα μονοπάτια μου.

Σου έδωσα
άνθη και καρπούς,

γη γόνιμη να σε θρέφει·
κι εσύ με σκέπασες με τσιμέντο και άσφαλτο.
Σου πρόσφερα
θάλασσες ζωντανές,

γεμάτες ψάρια και κοράλλια·
κι εσύ τις έπνιξες στο πλαστικό.
Σου χάρισα
ζώα να σε συντροφεύουν

και να σου διδάσκουν αγάπη και ισορροπία·
κι εσύ τα άφησες να καούν μαζί μου.
Σε ζέστανα
με τον ήλιο,

σε δρόσισα
με τον άνεμο,

σου χάρισα αυγές και δειλινά·
κι εσύ γέμισες τον ορίζοντά μου καπνό.
Σου έδωσα οξυγόνο για να ζεις·
κι εσύ το γύρισες σε στάχτη.
Άνθρωπέ μου, τι σου έκανα;
Σου έδωσα όλα όσα έχεις.
Κι όμως, με πληγώνεις ξανά και ξανά…
(εμπνευσμένο από τον ύμνο “Popule Meus”)
Λάκης Βαρθαλίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .