Πως καταντήσαμε έτσι εμείς οι Έλληνες να διαπραγματευόμαστε το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου την Ελευθερία μας. Και να δεχόμαστε ακόμη και όρους αυτής της υποτιθέμενης Ελευθερίας.
Από πότε η Ελευθερία μπαίνει σε διαπραγμάτευση, αυτό που έκαναν οι πολιτικοί για να μπούμε στην Ευρώπη, και καταντήσαμε γκαρσόνια των Ευρωπαίων...
Και από πότε η Ελευθερία βγήκε στην αγορά και ξεπουλιέται; Υπογράφω, ανήκω, αναγκάζομαι, εκτελώ, εξαγοράζομαι, ξεπουλιέμαι, είναι ρήματα που ταιριάζουν σε έναν υπόδουλο λαό που έχει την τιμή ο εθνικός του ύμνος να είναι ο μοναδικός στον κόσμο που υμνεί την Ελευθερία; Ξέρεις πότε τελείωσε αυτός ο λαός; Την ημέρα που του έδωσαν το χαρτί της ελευθερίας και δεν είδε στο τέλος της σελίδας τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου που υπέγραφε, ή ίσως και να το είδαν οι υπογράφοντες αλλά ίσως το αντίτιμο γι αυτούς να είχε μεγαλύτερη βαρύτητα....για τη τσέπη τους.Ο δύσκολος τρόπος είναι να κρατήσεις την ταυτότητα σου, ο εύκολος να την αποποιηθείς για ένα επίδομα της πλάκας από την μαμά Ευρώπη ως εθνικά ανάπηρος. ....
Δυστυχώς αυτό το κομμάτι γης που όλοι οι θεοί του σύμπαντος βάφτισαν ως “Το κέντρο του κόσμου” Ελλάδα. Και οι καλοπληρωμένοι κομπλεξικοί άνοιξαν τις πόρτες του κέντρου και μπήκε μέσα όλος ο συρφετός. Με δραπανηφόρα, με αλυσοπρίονα, με μπουλντόζες, με γεωτρύπανα, με τουρμπίνες, με ανεμογεννήτριες, με τράπεζες και πάνω από όλα με την λαιμαργία του κατακτητή.
Τώρα το μόνο που μένει για πολύ λίγους είναι να πάρουν μία μπουκάλα κρασί φτιαγμένο με τα τελευταία ελληνικά σταφύλια, ένα κομμάτι ψωμί από το τελευταίο ελληνικό στάρι, να ανέβουν στο τελευταίο ελεύθερο ελληνικό ξέφωτο, να σκύψουν το κεφάλι και να ζητήσουν σιωπηλά συγνώμη για αυτά που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν, για αυτά που η ελευθεριότητας της Κομπλεξοκρατίας κατάφερε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, όση αντίσταση αυτοί κι αν προέβαλαν.
Αυτοί οι λίγοι, οι τελευταίοι, αν έχουν τα κότσια να κάνουν ζημιές ως άναρχα πνεύματα υπέρ της Ελευθερίας, ελληνοπρεπώς θα πράξουν. Κι αν είναι να πεθάνουν γέροι κι ανίκανοι, και έχουν τη ψυχική δύναμη ας αφήσουν την τελευταία τους πνοή αδιαπραγμάτευτοι. Ως πλάσματα που εναρμονίστηκαν απόλυτα με το περιβάλλον των ελεύθερων Ελλήνων, εις μνήμη των ηρώων Ελλήνων αυτής της γης ποτισμένης με ελληνικό αίμα!
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .