Οι άνθρωποι σέβονται αυτόν που τους δείχνει τα δόντια του... και περιφρονούν αυτόν που τους υπηρέτησε πιστά.

Ο λύκος κοίταξε τον σκύλο με ένα βλέμμα κατσάδιαστο και ρώτησε:

— Ξάδερφε,πες μου ποια είναι η γνώμη σου για τους ανθρώπους;

Ο σκύλος χαμήλωσε τα μάτια του .. Η φωνή του ακουγόταν αθώα και ήσυχη όταν απάντησε:

— Όταν θέλουν να προσβάλουν βαθιά κάποιον,

Τον αποκαλούν σκύλο.

Ο λύκος σήκωσε το φρύδι του:

- Έχεις βλάψει τα παιδιά τους;

- όχι.

-Τους πρόδωσες;

— Ούτε μια φορά.

— Τους προσέχεις νύχτα και μέρα και τους προστατεύεις από όμοιους μου;

— Ναι.

Ο λύκος γέλασε πικρά:

- Και για πες μου πώς αποκαλούν αυτόν που θαυμάζουν; Τον γενναίο, σοφό,άγριο και ανεξάρτητο;

Ο σκύλος αναστέναξε:

— Τον αποκαλούν Λύκο.

Υπήρξε μια σιωπή .

Τελικά, ο λύκος κούνησε το κεφάλι του με ένα χαμόγελο που δεν έδειχνε χαρά:

— Δεν σας συμβουλεύαμε από την αρχή να γίνετε σαν εμάς;

Κυνηγήσαμε τα κοπάδια τους, τρομάξαμε τα παιδιά τους, κάναμε την ζωή τους δύσκολη ....

Κι όμως, όταν θέλουν να τιμήσουν κάποιον, τους συγκρίνουν με εμάς.

Έκανε ένα βήμα πιο κοντά και ψιθύρισε στο αυτί του σκύλου:

— Πάρτο χαμπάρι ξάδερφε:

Οι άνθρωποι σέβονται αυτόν που τους δείχνει τα δόντια του... και περιφρονούν αυτόν που τους υπηρέτησε πιστά.

Ούτε εγώ το καταλαβαίνω, αλλά έτσι είναι .....

~ Διαδίκτυο ~

Ελεύθερη μετάφραση

Λ.Α .

ΛΕΥΚΗ ΛΥΚΑΙΝΑ