Μη γίνουν ταξί οι φρεγάτες

 

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Τα πρόσωπα πάντα έχουν σημασία. Ο απρόθυμος ποτέ δεν παράγει έργο, ούτε ποιοτικά ούτε γρήγορα. Ο Θάνος Πλεύρης στη θέση του παραιτηθέντος Μάκη Βορίδη ήταν γερό τρολάρισμα στη φιλοτζιχαντιστική, open border με ανοιχτές τσέπες αριστερίλα και σε κάτι λιμά φιλελέφτ, που μια χαρά στελεχώνουν μκοτζίδικα κόλπα, μαζί με στεγνούς διασώστες. Μείνανε οι άνθρωποι με μισό χαμόγελο.

Καλό είναι λοιπόν να το πιστεύεις αυτό που θα κάνεις, καλό στην πρώτη σου δήλωση να λες την «κακιά» λέξη, που όμως αποτυπώνει με εννοιολογική ακρίβεια στην πλούσια γλώσσα μας το πρόβλημα: λαθρομετανάστευση. Αυτοί που μπουκάρουν λάθρα, παράνομα, οργανωμένοι από το τουρκικό κράτος και παρακράτος είναι τεράστιο πρόβλημα.

Προφανέστατα είναι καλό να μην είσαι Μουζάλας ή Χριστοδουλοπούλου, να μην είσαι ιδεολογικά «τυφεκιοφόρος του εχθρού», να το πιστεύεις πως είναι το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα μετά την υπογεννητικότητα, αλλά κυρίως πρέπει να το πιστεύει ο Πρωθυπουργός. Δεν υπάρχουν ιδιωτικές πολιτικές του Χ ή Ψ υπουργού.

Ακόμα ο Πρωθυπουργός νομίζει πως μπορεί να κάνει και τα δύο, αφενός να τους εμποδίζει, αλλά με ήπια μέσα, αφετέρου να τους δίνει παροχές, να κάνουν τσάρτερ και δουλειές οι μκοτζήδες, ώστε να είμαστε αρεστοί στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και σε ένα ολόκληρο σύστημα, που στην πράξη επιδοτεί, χρηματοδοτεί αθρόα και ευνοεί θεσμικά τη λαθρομετανάστευση και που δεν έχει προθυμία και σχέδιο να σπάσει τον μαγνήτη των επιδομάτων και παροχών, και να αντιστρέψει την πλημμυρίδα. Δυστυχώς, αυτή η σχιζοφρενική πολιτική, που μοιάζει με διπολική διαταραχή των θεσμικών οργάνων, δεν μπορεί να φέρει κανένα αποτέλεσμα.

Στέλνουμε λοιπόν φρεγάτες στη γραμμή των συνόρων για να εμποδίσουν τις καραβιές που στέλνει ο Στρατάρχης με τα τσίγκινα παράσημα από τη Λιβύη. Πολεμικά, τα μεγαλύτερα του Στόλου μας, με κανόνια, πολυβόλα, ελικόπτερα, τα πάντα. Κι όταν συναντήσουν τις βάρκες, κατάφορτες με μαντράχαλους, ασυνόδευτους «ανήλικους» μουστακαλήδες, που στέλνουν τα νέα τσανάκια των Τούρκων από την Ανατολική Λιβύη, και σκίζουν οι ίδιοι τις βάρκες, τι θα κάνουν;

Το ένδοξο Π.Ν. μας θα υποχρεωθεί να τους μαζέψει, να τους «διασώσει», να τους στεγνώσει, να τους ποτίσει, να τους ταΐσει και να μας τους φέρει. Εξασφαλίζουν και πιο γρήγορη άφιξη σε ευρωπαϊκό έδαφος, διότι τα πολεμικά είναι γρήγορα. Τζάμπα ναύλα, εξόδοις των Ελλήνων φορολογουμένων. Έτσι θα κάνουμε μια μεγαλειώδη τρύπα στο νερό και θα ψάχνονται και οι διάφορες στεγνές γοργόνες για νέα Πύλο. 

Τώρα, φυσικά, πετάγεται ο πρώτος αριστερός ή φιλελέφτ ψευτοφιλάνθρωπος και λέει «δηλαδή, να τους αφήσουν να πνίγουν, φασίστα;». Αυτοί, να ξέρετε, ανησυχούν για τα πελατάκια τους, διότι ενίοτε τα κονομάνε με το κεφάλι. Δεν θα απαντήσω με το θυμικό μου, διότι μετά θα έχουμε λιποθυμίες και επιληπτικές κρίσεις. Οφείλουμε, θα πω απλώς, να τους εμποδίσουμε με κάθε μέσο.

Δικαιούμαστε να εξοντώσουμε τους διακινητές στην παραμικρή προβολή αντίστασης. Εάν όμως για οποιονδήποτε λόγο τούς μαζέψουμε, γιατί εκβίασαν τη διάσωσή τους, η μόνη αποτελεσματική λύση είναι, μετά τη δίκη και καταδίκη τους, να μεταφέρονται σε στρατόπεδο στη Γυάρο και τη Μακρόνησο, με wifi «καμπάνα», αντίσκηνα, ρύζι μπλουμ και μόνο χοιρινό, μέχρι να απελαθούν.

Κι όταν στα γεράματά τους στα βουνά του Πακιστάν, του Αφγανιστάν, σε κάτι σπηλιές ή καλύβες στη Σομαλία κ.λπ. θα τους ρωτάνε πώς ήταν η Ευρώπη, να απαντούν «δεν ξέρω, έναν βράχο είδα μόνο και τελικά το μπέικον είναι νόστιμο».

Να το ξέρουν κιόλας από πριν πως ούτε άσυλο ούτε χαρτιά θα πάρουν ούτε σπίτι ούτε σεντ. Πίσω από το σύρμα ως την οικειοθελή αποχώρηση-απέλαση, σιδηροδέσμιοι, άλλως ας βγάλουν ρίζες. Κι ό,τι μας εμποδίζει σε αυτή την πολιτική, συμφωνία, συνθήκη, να το καταγγείλουμε και βάρκες να λύσουμε με τα χέρια μας.

Αλλιώς, και τον Μεγαλέξανδρο να βάλει ο Μητσοτάκης υπουργό Μετανάστευσης, και όλο τον Στόλο να στείλουμε, και τα Rafale να περνάνε χαμηλά πάνω από τις βάρκες, το πολύ πολύ να πιτσιλιστούν και να πρέπει να τους στεγνώσουμε.

Πρέπει να γίνουμε ανεπιθύμητος προορισμός, κάστρο απροσπέλαστο, εφιάλτης τους, να ξέρουν πως δεν θα βρουν τίποτα από όσα ονειρεύονται και τους διαφημίζουν οι διακινητές. Να γνωρίζουν πως θα συναντήσουν ένα αυστηρό, άτεγκτο κράτος, που δεν κάμπτονται οι νόμοι του, που δεν δέχεται να αυτοκτονήσει, δεν παραχωρεί προνόμια, δεν χαρίζει χρήμα, χαρτιά νομιμοποίηση, σπίτια.

Εάν ο Πρωθυπουργός δεν αποφασίσει να σπάσει τον μαγνήτη και να υψώσει αληθινό τείχος άκαμπτης αυστηρότητας, τότε θα απελευθερωθούν δαίμονες που θα έχουν θρέψει η πραγματικότητα και η διστακτική ανεπάρκειά μας.

Η εισβολή που υφίσταται η Κρήτη -κατά την άποψή μου, μέρος του σχεδίου της Τουρκίας για περικύκλωσή μας και άσκηση πίεσης- έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, διότι η Κρήτη δεν είναι συνηθισμένος τόπος.

Εάν η πολιτεία δεν πράξει το καθήκον της, θα είναι «ηθικός αυτουργός» παράνομων πράξεων αυτοδικίας σε ένα κομμάτι της επικράτειας γεμάτο παράνομα όπλα και με μια κουλτούρα εύκολης χρήσης τους. Αυτός ο ανεπίτρεπτος κίνδυνος ατονίας μπορεί να προληφθεί με το να κάνει το κράτος το καθήκον του.

Ο Πρωθυπουργός οφείλει να λύσει τα χέρια του Θάνου Πλεύρη, θεσμικά με τις κατάλληλες αλλαγές και πολιτικά με σαφή εντολή σκληρής ανάσχεσης. Τότε, το πολιτικό έργο θα παραχθεί ασμένως με καταδρομική ή, αν θέλετε -χάριν του Θάνου-, πεζοναυτική ορμή και φρόνημα, και θα πέσουν κλάμα και απελπισία στους διακινητές και στα αφεντικά τους.

Αλλιώς, θα γίνουν καταγέλαστοι και οι φρεγάτες τζάμπα θαλάσσια ταξί για λαθραίους…

∆ικηγόρος, πρόεδρος της Νέας ∆εξιάς

 

 https://www.antinews.gr/69781/ellada/mi-ginoyn-taxi-oi-fregates/