Πρώην στέλεχος της Αλ Κάϊντα έγινε υπουργός στη Συρία

Ο Ασσάντ αλ Σαϊμπανί, τόν οποιο υπεδέχθη χθές στό Υπουργειο Εξωτερικων ο κ. Γεραπετρίτης, υπηρξε ιδρυτικό στέλεχος της εξτρεμιστικης ισλαμικης οργανώσεως Μέτωπο Νούσρα, του συριακου δηλαδή κλάδου της αλ Κάιντα. Μέ ενεργό ρόλο καθ’ όλην τή διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Συρίας συνειργάσθη μέ όλες σχεδόν τίς τρομοκρατικές οργανώσεις πού έδρασαν

στήν χώρα. Μέ τήν «Νασέεμ», τήν «Αμπού Αϊσά», τήν «Αμπού Αμάρ αλ Σάμι», τήν «Χουσσάμ αλ Σαφίι», τήν «Ζαίντ αλ Αττάρ» καί ίσως καί άλλες. Στά σκοτεινά δίκτυα του εξτρεμιστικου ισλάμ συνεδέθη μέ τόν σημερινό Πρόεδρο της Συρίας Αχμέτ αλ Σάραα (πρώην Αμπού Μωχάμεντ αλ Γκολάνι, εμίρης της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σάμ.) Καί όταν τό Μέτωπο Νούσρα μετεσχηματίσθη στήν οργάνωση Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σάμ ο αλ Σαϊμπανί ανέλαβε τό γραφειο διεθνων σχέσεων.

Σήμερα ειναι ο υπουργός Εξωτερικων της Συρίας, τόν οποιον τό ελληνικό Υπουργειο Εξωτερικων χαρακτηρίζει «μεταβατικό», αλλά τόν υποδέχεται σάν ισότιμο συνομιλητή καί συζητα μαζί του γιά περιφερειακή συνεργασία καί γιά τριμερη σχήματα μέ συμμετοχή καί της Κύπρου. Θά πρέπει βεβαίως νά γνωρίζουν στό Υπουργειο Εξωτερικων, ότι όλα όσα συζητουν μέ τήν «μεταβατική» συριακή κυβέρνηση υπόκεινται στήν έγκριση της Αγκύρας, η οποία έχει αναδειχθει στόν προστάτη καί βασικό της υποστηρικτή. Δέν ειναι τυχαιο άλλως τε τό γεγονός ότι τίς ΗΠΑ εκπροσωπει στήν Συρία ο πρέσβυς στήν Άγκυρα Τόμ Μπάρακ.

Στό πλαίσιο αυτό καί, δεδομένων των εγκλημάτων πού συνεχίζουν νά διαπράττονται μέ τήν ανοχή άν όχι καί μέ τήν συνενοχή του συριακου καθεστωτος εις βάρος των χριστιανικων πληθυσμων της χώρας, ειναι πράγματι απορίας άξιον τό εάν θά έχει πραγματική απήχηση στήν Δαμασκό τό γεγονός ότι ο κ. Γεραπετρίτης έδωσε ιδιαίτερη σημασία ‒καί πολύ ορθά‒ στήν ανάγκη γιά προστασία τους. Δυστυχως όμως όταν απευθύνεται σέ ένα καθεστώς πού έχει εξελιχθει σέ πυλωνα της στρατηγικης περικυκλώσεως της Ελλάδος από κράτη δορυφόρους της Τουρκίας, ειναι πολύ αμφίβολο άν ο αλ Σαϊμπαμί ή ο αλ Σάραα θά υπολογίσουν τά ζητήματα πού θέτει τό ελληνικό Υπουργειο Εξωτερικων.

Κατά τόν Έλληνα υπουργό Εξωτερικων, η χθεσινή συνάντησις απετέλεσε «σημαντική ευκαιρία γιά τήν ενίσχυση των διμερων σχέσεων, μέ απώτερο στόχο τήν αναβάθμισή τους, σέ μιά εύθραυστη γεωπολιτικά συγκυρία, δεδομένων των εξελίξεων στήν Μέση Ανατολή καί τήν Ανατολική Μεσόγειο.» Ανάλογη φρασεολογία ειχε υπάρξει καί σχετικως πρός τίς επαφές μέ τήν (επίσης «μεταβατική») κυβέρνηση της Λιβύης, οι οποιες ως γνωστόν ουδέν θετικό αποτέλεσμα παρήγαγον. Στήν Λιβύη άλλως τε ο κ. Γεραπετρίτης πρότεινε νά μεταφέρει τίς απόψεις τους στήν ΕΕ, κάτι πού ούτε τήν κυβέρνηση της Τριπόλεως ενδιαφέρει ούτε τήν διοίκηση της Βεγγάζης.

Στήν περίπτωση της Συρίας συμφώνως πρός τίς δηλώσεις της εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικων, κ. Λάνας Ζωχιου, οι δύο υπουργοί συζήτησαν μεταξύ άλλων τήν παροχή εκ μέρους της ελληνικης πλευρας τεχνογνωσίας γιά τήν οικοδόμηση θεσμων καί τήν προώθηση της συνεργασίας στόν τομέα της μεταναστεύσεως μέ τήν σύσταση τεχνικων επιτροπων. Μπορει αρά γε νά ενδιαφέρει τήν κυβέρνηση των χθεσινων τζιχαντιστων η «οικοδόμησις θεσμων» όπως τούς εννοουμε στίς κοινοβουλευτικές δημοκρατίες;

Σημασία όμως έχει καί η συνέχεια της δηλώσεως, συμφώνως πρός τήν οποία: «Ο κ. Γεραπετρίτης τόνισε ότι η Ελλάδα παγίως στηρίζει τήν κυριαρχία, τήν ενότητα καί τήν εδαφική ακεραιότητα της Συρίας καί επανέλαβε τήν αναγκαιότητα τήρησης των δεσμεύσεων από τήν πλευρά της μεταβατικης συριακης διοίκησης γιά μία συμπεριληπτική διακυβέρνηση, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις, από τήν οποία δέν θά πρέπει νά εξαιρεθει καμία εθνοτική καί θρησκευτική κοινότητα». Από όλα αυτά, τό μόνο πού μπορει νά κράτησε ο κ. αλ Σαϊμπανί ειναι η διαβεβαίωσις γιά στήριξη της ενότητος καί της ακεραιότητος της Συρίας, κάτι τό οποιο συνάδει μόνον μέ τήν πολιτική της Τουρκίας γιά τήν χώρα καί πού πάντως δέν απηχει τήν πραγματικότητα. Η «μεταβατική» κυβέρνησις της Συρίας ελέγχει ουσιαστικως μόνο τό κεντρικό μέρος της χώρας. Ο βορρας ελέγχεται είτε απ’ ευθείας από τούς Τούρκους (δυτικά) είτε από τούς Κούρδους (ανατολικά). Ο νότος, τέλος, υπόκειται στόν έλεγχο του Ισραήλ ή των Δρούζων καί άλλων φυλων πού συνδέονται μέ αυτό.

Επιβεβλημένη ηταν πάντως η αναφορά του κ. Γεραπετρίτη στό Πατριαρχειο Αντιοχείας σχετικως πρός τό οποιο ετόνισε «τήν κρισιμότητα διατήρησης ανοιχτου διαύλου επικοινωνίας μεταξύ της συριακης μεταβατικης κυβέρνησης καί του Πατριαρχείου Αντιοχείας, ως θεσμου πού προστατεύει καί προωθει τίς σχέσεις της Δαμασκου μέ τό Ελληνορθόδοξο καί εν γένει Χριστιανικό ποίμνιο στή Συρία.»

Τό γεγονός ότι ο Έλλην υπουργός επεσήμανε «τή σημασία προσήλωσης στό Διεθνές Δίκαιο καί δή, τό Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς καί του σεβασμου των κυριαρχικων δικαιωμάτων των γειτονικων κρατων» μαλλον δέν σημαίνει τίποτε γιά τήν κυβέρνηση της Συρίας, η οποία αντιλαμβάνεται τά ζητήματα αυτά, μέ τόν ίδιο τρόπο πού τά αντιλαμβάνεται καί η Άγκυρα.olympia.gr