Η ΔΕΘ ως πολιτικό σωσίβιο με ...τρύπες

Η ΔΕΘ πλησιάζει και στο Μέγαρο Μαξίμου η αγωνία έχει, πρόωρα, χτυπήσει κόκκινο. Η κυβερνητική μηχανή δουλεύει ήδη υπερωρίες με σκοπό να «στή...

Η ΔΕΘ πλησιάζει και στο Μέγαρο Μαξίμου η αγωνία έχει, πρόωρα, χτυπήσει κόκκινο. Η κυβερνητική μηχανή δουλεύει ήδη υπερωρίες με σκοπό να «στήσει» το θετικό αφήγημα: διαρροές, ρεπορτάζ, τάχα μου αποκαλύψεις, προαναγγελίες «καλών ειδήσεων» για μισθούς, φορολογίες, μεταρρυθμίσεις. Όλα βγαίνουν προς τα έξω μεθοδικά εδώ και πολλές ημέρες -όπως ακριβώς διδάσκει το εγχειρίδιο της επικοινωνιακής διαχείρισης- σε μια προσπάθεια να φτιαχτεί “κλίμα”. Μόνο που η επικοινωνία δεν μπορεί να σβήσει την πραγματικότητα. Ούτε να την πνίξει....

Για πρώτη φορά, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, το διαχρονικό πεδίο εξαγγελιών και πολιτικής «επανεκκίνησης» για κάθε κυβέρνηση, τείνει να εξελιχθεί όχι σε νέα αφετηρία, αλλά σε κάτι πιο δυσάρεστο – σχεδόν σε πολιτικό μνημόσυνο. Σε μια αποτυχημένη απόπειρα αναστήλωσης του κυβερνητικού κύρους που καθημερινά φθίνει. Αντί για «restart», μπορεί να μοιάσει περισσότερο με… exit και χωρίς επιστροφή.

Και δεν είναι μόνο το πολιτικό κλίμα. Είναι και το εσωτερικό σημειωματάριο του ίδιου του Μεγάρου Μαξίμου. Η ΔΕΘ είχε οριστεί, ήδη από την άνοιξη, ως το μεγάλο χρονικό ορόσημο: «μέχρι τότε πρέπει να έχουμε γυρίσει το παιχνίδι». Μόνο που οι μήνες πέρασαν και τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν. Αντιθέτως, επιδεινώθηκαν. Ο πληθωρισμός επιμένει, οι τιμές στα σούπερ μάρκετ θυμίζουν… Ελβετία, οι πολίτες ασφυκτιούν, τα σκάνδαλα φουντώνουν και η εικόνα του «αποτελεσματικού επιτελικού κράτους» έχει καταρρεύσει ακόμη και στα μάτια όσων το πίστεψαν.

Το ηθικό πέφτει διαρκώς και στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Οι βουλευτές δεν μπορούν να υποστηρίξουν πειστικά τίποτα, υπουργοί είναι άφαντοι και οι περιοδείες του πρωθυπουργού γίνονται πλέον σε φιλικά περιβάλλοντα, με ελεγχόμενο κοινό και στρογγυλεμένες ερωτήσεις. Το «θετικό κλίμα» που προσπαθεί να κατασκευαστεί για τη ΔΕΘ δεν είναι αυθόρμητο. Είναι προϊόν επιμελούς αγωνίας ή πιο απλά απόγνωσης....

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μοιάζει πλέον να βλέπει τη ΔΕΘ σαν το σωσίβιο που μπορεί να τον κρατήσει στην επιφάνεια. Μόνο που είναι τρύπιο και το νερό μπαίνει από παντού. Η κυβέρνηση έχει υποστεί σημαντική φθορά και όχι επικοινωνιακού τύπου, αλλά ουσιαστική. Ο κόσμος πέρα από την αηδία για τη διαφθορά και τον νεποτισμό δεν αντέχει άλλο να ακούει για success story όταν δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα ή το ενοίκιο...

Η πολιτική φθορά δεν κρύβεται. Και όση λάμψη κι αν δοθεί στη ΔΕΘ, όσο «καλά» και να στηθεί το σκηνικό, η πραγματικότητα είναι εδώ. Πιο σκληρή από ποτέ. Η ελπίδα που είχε καλλιεργηθεί, για να κερδηθεί χρόνος, ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουν φανεί ισχυρά σημάδια δημοσκοπικής και πολιτικής ανάκαμψης μοιάζει πλέον με εσωτερικό ανέκδοτο. Η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί, σε μια διοργάνωση που κινδυνεύει να μετατραπεί από πολιτική ευκαιρία, σε πολιτική καταδίκη...

Ο ΚΟΡΙΟΣ