Στεφανία Λυγερού:
Μου έστειλε ένας φίλος τα πολύ χρήσιμα κάτωθι συμπληρωματικά
στοιχεία για το θέμα της ΔΕΗ, όμως έχω να πω ότι αυτός που πάει κατά γράμμα με
την νομοθεσία δεν είναι σίγουρο ότι θα κερδίσει. Πάντα κάτι θα βρουν για να σε
αντικρούσουν, τα παραθυράκια στους νόμους τα φτιάχνουν για να γλιτώνουν από
αυτά που τους κάνουμε. Σίγουρα κερδίζεις ΜΟΝΟ αν δουν στα μάτια σου ότι δεν
φοβάσαι κι ότι πιστεύεις ότι θα κερδίσεις! Κι αυτό δυστυχώς
δεν είναι κάτι που με
λέξεις μεταβιβάζεται..
Ο κώδικας
δημοσίων υπαλλήλων προβλέπει την συμπεριφορά τους εν ώρα εργασίας, καθώς και
ρητά περιγράφει τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από αυτόν.
Η
παραλαβή εγγράφου από τον πολίτη (ζήτηση κατάθεσης με αριθμό πρωτοκόλλου)
γίνεται σε συγκεκριμένα τμήματα (όχι παντού) σε κάθε υπηρεσία και είναι
υποχρεωτική σε ποινικό βαθμό από τον παραλήπτη (την υπηρεσία) και τον υπεύθυνο
από τον νόμο που συνήθως είναι κάποιος διευθυντής ή προϊστάμενος. Το δε εξώδικο
παραδίδεται από δικαστικό επιμελητή και αν δε βρεθεί «ανοιχτή» υπηρεσία
τοιχοκολλείτε έχοντας την ίδια ισχύ.
Από τη στιγμή
της παραλαβής αριθμού πρωτοκόλλου (προσοχή να υπάρχει αντίγραφο – φωτοτυπία,
και να ζητηθεί από τον υπάλληλο να σφραγίσει όλες τις σελίδες του εγγράφου για
ευνόητους λόγους) έχει την υποχρέωση να απαντήσει υπηρεσιακά (εγγράφως) εντός
10 ημερολογιακών (όχι εργάσιμων) ημερών.
Σε περίπτωση
δε, που ζητηθεί πρόσβαση σε δημόσια έγγραφα και αρνηθεί η υπηρεσία τούτο, ο
ζητών έχει υποχρέωση-δικαίωμα να παραλάβει από τον εισαγγελέα υπηρεσίας της
περιοχής του «εισαγγελική παραγγελία» (απλά το ζητάει από το οικείο γραφείο με
την τυπική παρουσία του) και με το έγγραφο αυτό «ξεκλειδώνει» όλες τις πόρτες –
συρτάρια – διαθέσεις – γραφεία και εν τέλει έγγραφα.
Επίσης έχει
το δικαίωμα να ζητήσει και να αναγνώσει όλα τα έγγραφα που αφορούν στην υπόθεσή
του και με δικά του έξοδα να λάβει αντίγραφα (αντίγραφα μπορεί να πάρει μόνο
από όσα έγγραφα δεν έχουν «εμπιστευτικό» χαρακτήρα).
Προσοχή:
Μπορεί να διαβάσει τα έγγραφα που φέρουν ένδειξη «εμπιστευτικό» αλλά δεν μπορεί
να τα φωτοτυπήσει. Σε περίπτωση που οι υπάλληλοι ισχυριστούν ότι δεν υπάρχει
φωτοτυπικό μηχάνημα ή οτιδήποτε άλλο συναφές, ο ΠΟΛΙΤΗΣ έχει το δικαίωμα και ο
διευθυντής την υποχρέωση να ζητήσει (πάντα με έξοδά του) να συνοδέψει τον
υπεύθυνο υπάλληλο σε ιδιωτικό κέντρο φωτοτυπίας όπου παρουσία του δημοσίου
υπαλλήλου θα παραλάβει τις φωτοτυπίες και θα πληρώσει. (Ο κρατικός φορέας έχει
το δικαίωμα να ζητήσει την πληρωμή της απασχόλησης του υπαλλήλου του από τον
πολίτη, για την ώρα που τον απασχόλησε ως αποζημίωση).
ΌΛΑ τα
παραπάνω τα έχω ζήσει ως ιδιωτικός υπάλληλος (πωλητής) που συμμετείχε
οργάνωνε κατέθετε και διεκπεραίωνε για 12 χρόνια «Ανοιχτούς μειοδοτικούς
διαγωνισμούς» σε καθημερινή τριβή με γραφεία προμηθειών και διοικήσεις
νοσοκομείων. Έφτανα σε σημείο να τους κυνηγάω για τις αυθαιρεσίες τους, έχοντας
στην τσάντα Φύλλα Εφημερίας της Κυβερνήσεως και υπουργικές οδηγίες…