Του Γιώργου Κράλογλου
Να δεχθώ τι δηλαδή;
Ότι ο Έλληνας έχασε την ευστροφία του, την ευρηματικότητά του, την ικανότητα στο επιχειρείν, την τόλμη, και την ευελιξία του; Και αυτοί που διακρίνονται εκτός Ελλάδος, σε δομημένες κοινωνίες και όχι σε κράτος μπάχαλο σαν το ελληνικό, τι είναι;
Δεν είναι Έλληνες;
Είναι άλλη φυλή;
Και για να πάμε μισό αιώνα πίσω.
Οι τσαρουχοφόροι και πάμπτωχοι από τα χωριά της Ελλάδος που έκαναν το θαύμα ανάπτυξης του 1950-1974 τι ήταν;
Στιγμιαία θέληση Θεού για το καλό της Ελλάδος;
Οι Έλληνες που διαπρέπουν σε πραγματικά ανεπτυγμένες χώρες και κοινωνίες δεν αποτελούν φαινόμενο που ερμηνεύεται μεταφυσικά. Δεν δικαιώνουν κανένα Βούδα ούτε φιλοσοφίες ζεν...
Είναι κομμάτι της Ελλάδας που πάντα μπορούσε και πάντα μπορεί να πάρει επάνω του την σοβαρή ανάπτυξη της χώρας. Αρκεί να έχει την πολιτική συμπαραστάτη και όχι το κράτος απέναντί του.
Οι σημερινοί νέοι Έλληνες επιχειρηματίες βεβαίως και είναι η συνέχεια εκείνων των ανήσυχων Ελλήνων που έχτισαν τη γιγαντιαία ναυπηγική βιομηχανία, τηνδυναμική και εξωστρεφή χαλυβουργία, την τσιμεντοβιομηχανία.
Είναι η συνέχεια των μικρομεσαίων που διακρίθηκαν στην υπεργολαβία, στην ποιοτική κατασκευή μερών και εξαρτημάτων για κολοσσούς της μηχανολογίας. Εκείνων που έφεραν σε κάθε καταναλωτική πόρτα της παγκόσμιας αγοράς μέχρι και το ελληνικό κόσμημα, το ρούχο και το παπούτσι. Οι αγορές αυτές πνίγηκαν από τις εξελίξεις. Οι Έλληνες όμως υπάρχουν και είναι δίπλα μας.
Τι συμβαίνει άλλωστε και, εκτός Ελλάδος, όποια πέτρα και αν σηκώσεις βρίσκεις Έλληνα;
Τι συμβαίνει όμως και δεν υπάρχει η ίδια εικόνα μέσα στην Ελλάδα.
Γιατί ο Έλληνας επιχειρηματίας –λέει ο αντίλογος– είναι εθισμένος... στα θαλασσοδάνεια, στη διαπλοκή, στο πρόχειρο και εύκολο κέρδος, στην καρτικοδίαιτη λογική και τακτική...
Γιατί ο Έλληνας δεν έμαθε ποτέ να είναι επενδυτής με δικά του κεφάλαια και δικά του κέρδη...
Χορτάσαμε από όλα αυτά.
Από αυτές τις "σοφές" απαντήσεις και τα θεωρήματα παρακολουθώντας την Ελλάδα να κατηφορίζει συνεχώς και από μια φτωχή και προς διάλυση Βαλκανική οικονομία να γκρεμίζεται από τον νεοκομμουνισμό στο βάραθρο που χάραξε η Βενεζουέλα...
Προπαγάνδα, λασπολογία και φτηνή θεωρία καφενείου και κομματικών γραφείων με φτηνή σκοπιμότητα μικροπολιτικής.
Να βολέψουμε όπως-όπως το έγκλημα, ότι στέλνουμε τον Έλληνα στις ξένες αγορές, γιατί είμαστε ανίκανοι ως κράτος να τον συντηρήσουμε.
Να τον αξιοποιήσουμε.
Να του δώσουμε δυνατότητες και ευκαιρίες στη χώρα του.
Αποδειχθήκαμε ανίκανοι να κρατήσουμε τους 470.000 (35άρηδες και 40άρηδες) επιστήμονες και εξειδικευμένους τεχνικούς που εγκατέλειψαν την Ελλάδα μεταξύ 2010-2016.
Και παραμένουμε ανίκανοι, ως πολιτικοί και ως κοινωνία, να κρατήσουμε έστω και τους 250.000 που αγωνιούν να πάρουν απάντηση για πρόσκληση σε δουλειά από Ομίλους και Εταιρίες από την Ευρώπη μέχρι την Κίνα...
Οι προχειρότητες αυτές δεν είναι τυχαίες. Έχουν την εξήγησή τους. Σκεπάζουν την καταστροφική πολιτική μισού αιώνα από την παιδεία μέχρι τη δημιουργία διεξόδων στην κοινωνία μέσα στην οικονομία της χώρας.
Τι καταφέραμε;
Την κορύφωση του μίσους σε οτιδήποτε λέγεται ιδιωτική πρωτοβουλία.
Σε οτιδήποτε λέγεται κέρδος.
Σε οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτά που οι άλλες χώρες ονομάζουν ανταπόκριση του κράτους σε σχέδια ενός νέου φιλόδοξου επιχειρηματία.
Και γιατί όλα αυτά; Γιατί επιμένουμε να θέλουμε το κράτος συνεταίρο του ιδιώτη επιχειρηματία.
Οι πολιτικές και οι πολιτικοί στήριξαν τις "δυνάμεις" τους και τις "ικανότητές" τους στις πελατειακές σχέσεις και στο κράτος - τέρας που ανέστησαν. Με οποιοδήποτε κόστος. Ακόμη και με την θυσία εκατοντάδων χιλιάδων νέων επιστημόνων και υποψηφίων επιχειρηματιών.
Και φθάσαμε να ζητάμε το 40-45% από τα κέρδη του Έλληνα επιχειρηματία μαζί με ένα ολόκληρο μισθό για κάθε μισθό που προτίθεται ο επιχειρηματίας να δώσει στον εργαζόμενο!!!
Όταν ο επιχειρηματίας επιβαρύνεται με 2.500 ευρώ για να δώσει μισθό 1.500 ευρώ και υποχρεώνεται να χαρίσει στο κράτος μετοχές αν τολμήσει να δώσει μέρισμα - μπόνους στα στελέχη του, ως κίνητρο, τότε χάνει και το κέφι και την ευρηματικότητα και τη διάθεση για επενδύσεις και δουλειές.
Αυτό συμβαίνει στον Έλληνα.
Οι "σωτήρες" πολιτικοί του με τον χθεσινό ψευτοσοσιαλισμό και τον σημερινό νεοκομμουνισμό του στέρησαν και του στερούν δυνάμεις και όραμα.
Και στον ίδιο και στην πατρίδα του.
Αυτός ο Έλληνας ασφαλώς και δεν θα αποδώσει στον τόπο του. Θα μεταναστεύσει. Θα αποδώσει εκεί όπου κράτος, κυβερνήσεις και δομημένες κοινωνίες αναγνωρίζουν τις ικανότητες και τα ταλέντα του που για κανένα λόγο δεν έχει χάσει. Γ
ι' αυτό φτάνει πια...
Αλλά αν θέλετε να κάνετε κάτι απλά κατεβείτε από το σβέρκο του Έλληνα.
Και να είστε βέβαιοι ότι θα μεγαλουργήσει και πάλι...