Το μνημόσυνο μιάς "μεγάλης" απάτης ενός "μικρού" Αλέξη...

Του Θοδωρή Γιάνναρου 

Η... ας την πούμε κυβέρνηση του Αλέξη μας, είχε αποκτήσει μια παραφυσική δυναμική υποστήριξης από την πρώτη κιόλας μέρα της επικράτησης του συνονθυλεύματος που ηγείτο. Λίγο πριν ορκιστεί ο Αλέξης μας, βίωσε ένα θαύμα, αν και άθεος όπως υποστήριζε: Τα ΜΜΕ που μέχρι πριν λίγο, τον λοιδορούσαν, ξαφνικά, ώ του θαύματος, αναγνώρισαν στο πρόσωπό του τον "Μέσι” της Ευρωπαϊκής πολιτικής. Οπαδοί άλλων κομμάτων που έφτυναν στον κόρφο τους
με το που τον αντίκριζαν, άρχιζαν να τον χειροκροτούν. Εταιρίες δημοσκοπήσεων ενημέρωσαν με περηφάνια, πως η κοινή γνώμη απεφάνθη, πως η κυβέρνηση αυτή θα εξελίσσετο στην κορυφαία κυβέρνηση ever... Οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες στήριξαν την κυβέρνηση της…"κάτι σαν αριστερά”, μαζί με ταξιτζήδες, εμπόρους… και καθαρίστριες, με τις τελευταίες να γίνονται σημαία του.  Αυτά όλα μπορούν να εξηγηθούν με μία απλουστευμένη κοινωνική επεξήγηση, αν κανείς επιχειρήσει να σχηματοποιήσει μια υποτυπώδη ταξική ανάλυση της πραγματικότητας που εκείνη την εποχή κυριαρχούσε στην άμοιρη αυτή τη χώρα.

Αλλά, σύντομα βιώσαμε και το δεύτερο "Αλέξιο-θαύμα”: οι έως τότε επικρατούσες κοινωνικές τάξεις εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, αφού ακόμα και η περήφανη "εργατιά”…, αυτή που είχε, επί αιώνες μάθει να πορεύεται λιτά και απέριττα, επείσθη, με ιδιαίτερη ευκολία… να μην διεκδικεί πλέον, ούτε "εργασία”, ούτε "μεροκάματο”, παρά μόνον... αξιοπρέπεια, στο "Κατά Βαρουφάκην Ευαγγέλιον”. Απ’ ό,τι αντιλαμβάνεστε, η όποια προσπάθεια ταξικής ανάλυσης ήταν, εκείνες τις ένδοξες ημέρες, καταδικασμένη να προσκρούσει στους υφάλους των παρά φύσιν διαστάσεων της οξύμωρης εκείνης λατρείας για τον νεαρό καταληψία, που είχε βάλει την γυναίκα του να τον τσιμπάει, καθώς και ο ίδιος δεν πίστευε πως τα τόσα πολλά ψέματα που είχε ξεστομίσει, σε τόσο λίγο χρόνο, τον είχαν βαφτίσει… πρωθυπουργό της Ελλάδας…. και όλοι το ‘χαψαν!

Αυτή η κυβέρνηση, λοιπόν, κατάφερε να παρομοιάζεται με μυθικό θαύμα, που όχι μόνο να ποδοπατήσει σκαιά το σύνολο από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, αλλά να μεταλλάξει με βάναυσο τρόπο και μεθοδολογία και όλες τις μετεκλογικές. Με το που ορκίστηκαν οι υπουργοί-παπαγάλοι, ήταν όλοι τους επαναστατικά λαλίστατοι: εκατοντάδες χιλιάδες νέες προσλήψεις, σχίσιμο των μνημονίων, επαναπρόσληψη όλων των απολυθέντων, κανένα νέο χαράτσι, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, 15η και 14η σύνταξη, διαφάνεια, φιλολαϊκές δεσμεύσεις, καταργήσεις νόμων, πόλεμο εναντίον των συμφερόντων. Όλα τα είχε ο μπαχτσές του Αλέξη μας, αλλά πριν αλέκτωρ λαλήσει… μία μία οι Αλέξιες-εξαγγελίες ακυρώνονταν ή μετατίθονταν σε μαύρες σκουληκότρυπες του χωροχρόνου.  Η πιο χαρακτηριστική απ’ όλες, ήταν η κατάργηση του επαχθούς και επονείδιστου Μνημονίου, που αρχικά έγινε ποσόστωση του... πόσο μνημόνιο μπορεί να ανεχθεί αυτή η κυβέρνηση του λαού, για να υπογράψει, κάτι που θα ήταν και η λιγότερο αντιλαϊκή πρόγευση για όλα όσα θα έποντο του παραμυθιού που έγινε εφιάλτης, "στο δρόμο με τις κουκούλες και τις μολότοφ”...  Βέβαια όποιος επισημαίνει τις αντιφάσεις και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του Αλέξη μας και των συνοδοιπόρων του, όποιος, ακόμα και τώρα που απογυμνώθηκε... ψελλίζει κάποια άποψη για καλλιέργεια ασυνάρτητων ψευδαισθήσεων... είναι προδότης της χώρας και για κάποιους αδιόρθωτους ηλίθιους, οποίος κατά την άποψή τους, συντάσσεται με τη αιμορουφούσα Γερμανία... είναι κακός φασίστας. Κάτι τέτοιο μάλλον δεν ίσχυσε ποτέ για τους βουλευτές και ευρωβουλευτές του Συριζα, που ανοιχτά διαφώνησαν, πήραν τα καπελάκια τους και έριξαν πίσω τους την πέτρα τη μαύρη. Αυτοί είναι τα μαξιλαράκια ασφαλείας, για δύσκολες περιόδους. Δηλαδή τι υποστήριξαν και εξακολουθούν να υποστηρίζουν: σας είπαμε ψέματα ρε χαϊβάνια, σηκωθήκαμε και εγκαταλείψαμε τις θέσεις μας, αλλά μη φύγεις, μείνε μαζί μας και την επόμενη φορά που θα ψηφίσεις διάλεξε κάποιον από την αναρχοαυτόνομη τάση του κόμματος μας. Αν φύγεις… θα ανήκεις και εσύ στους… γερμανοτσολιάδες!

Και εκεί που όλοι περίμεναν το επαναστατικό, αριστερό, ξέσπασμα των συντρόφων που έφυγαν, εκείνοι αρκέστηκαν μόνο σε πολιτικάντικα ευφυολογήματα περί αληθινής και ανόθευτης σοσιαλιστικής δημοκρατίας. Βλέπετε ο επαναστατικός ριζοσπαστισμός των όψιμα άτακτων αυτών παιδιών που περιμένουν, κάποια στιγμή να επιστρέψουν θριαμβευτές στη στάνη, είναι παραμύθια, που τα πιστεύουν μόνο αναγνώστες περίεργων μέσων ενημέρωσης και ιδιαίτερων ιστοσελίδων που εμπλέκουν την πολιτική με μια παραφυσική εμμονή… ότι οι αντάρτες αυτοί είναι οι πραγματικοί εκφραστές της σοσιαλοάναρχης παντιέρας, σήμερα.

Και κάπως έτσι, μέσα από ψέματα, ψευδαισθήσεις και παραπλανήσεις φτάσαμε στο σημείο η χώρα να συνεχίσει να διοικείται από την τρόικα, να υποβαθμίζεται ο ρόλος του κοινοβουλίου που είχαν υποσχεθεί ότι θα αναβαθμιζόταν, δίνοντας τέλος στα προεδρικά διατάγματα, και τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και να αποφασίζεται ότι το τότε νέο μνημόνιο δεν θα ψηφιστεί από τη Ελληνική Βουλή. Κάποιοι, κακοπροαίρετοι, κατά την κυβέρνηση, υποστήριζαν τα περί φόβου της κυβέρνησης μήπως υπάρξουν εσωτερικές διαφωνίες και τριγμοί, αλλά η πραγματικότητα ήταν και είναι άλλη: οι δήθεν εκφραστές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης δεν θα καταψήφιζαν ποτέ κάτι τόσο σημαντικό. Θα επικαλούνταν την εσωκομματική δημοκρατία και τον... και θα πήγαιναν συντεταγμένα... ως προβατάκια, που πάντα ήταν, μόνο που αυτή τη στιγμή είναι έμμισθα προβατάκια με παχυλό μισθό, που ούτε στα καλύτερά τους όνειρα δεν είχαν ονειρευθεί. Αυτό που πραγματικά φοβόταν ο Αλέξης ο Τσίπρας τότε, ήταν μπας και την παράταση του μνημονίου τότε την ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Ποτάμι και τους έμενε για πάντα η ρετσινιά πως το νέο Μνημόνιο το ψήφισαν παρέα μαζί με αυτούς που έβριζαν...

Από τότε βέβαια μέχρι σήμερα δεν μπόρεσαν να πουν όχι σε τίποτα. Εξελίχθηκαν σε μαιτρ των νέων και επονείδιστων μνημονίων που κάποτε διακήρυτταν... πως θα ξέσκιζαν με ένα μόνο νόμο... Δυστυχώς πολλοί που ακόμα αναπνέουν αέρα αξιοπρέπειας, δεν έχουν την απαραίτητη κρίση για να σκεφτούν, να προβληματιστούν και να συμπεράνουν ότι πρόκειται για την πιο μεγάλη πολιτική απάτη στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους, η οποία έγινε πραγματικότητα χάριν στις ευχές και στη στήριξη μιάς απίστευτα "κουτής” μερίδας Ελλήνων πολιτών… οι οποίοι μόνοι τους έσκαψαν το λάκκο τους... και μας κουβάλησαν τον Σφύριζα!

Θα μου πείτε τώρα: αν είχε μείνει η προηγούμενη κυβέρνηση των Σαμαρά/Βενιζέλου στα πράγματα, θα ήταν καλύτερες οι συνθήκες στις οποίες θα ζούσαμε;

Δεν γνωρίζω πόσο καλύτερες θα ήταν οι συνθήκες, αλλά, τολμώ να υποθέσω, πως θα ήταν καλύτερες, ειδικά αν ο λαός αυτός επί τέλους άφηνε στην ησυχία της... την μισητή "κατσίκα του γείτονα” και αντί να εύχεται, οι άλλοι να πέσουν στο δικό του επίπεδο να έκανε τα πάντα για να ανεβεί σε ψηλότερα σκαλιά... γιατί δυστυχώς, η ζηλοφθονία και η κακεντρέχεια είναι το καύσιμο που η άθλια αυτή κυβέρνηση χρησιμοποίησε για να μπει στο σπίτι μας, να εγκατασταθεί και να αρνείται πεισματικά να αποχωρήσει, έχοντας όμως πλήρη επίγνωση του κακού που προκάλεσε και που συνεχίζει να προκαλεί...

*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του "Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας 

 capital.gr