θετική για τη χώρα μας, για την οποία ο τελευταίος είναι ένας μόνιμος ορατός κίνδυνος. Επι πλέον, η Συρία, φύση και θέση είναι ιστορική σύμμαχος της χώρας μας και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνούν οι εδώ κυβερνώντες.
Η εκεχειρία στη Νότια Συρία στα σύνορα με την Ιορδανία και το Ισραήλ συμφωνήθηκε μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας η οποία έγινε ερήμην όλων των άλλων ενδιαφερόμενων κρατών και φορέων. Παράλληλα, συζητείται η αναδιάταξη του χάρτη των ευρύτερων αυτών περιοχών. Απ’ ευθείας συνεννοήσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας έχουν αρχίσει από τον φετινό Μάιο στο Αμάν με συμμετοχή των Ιορδανών για να επιτευχθεί μια συμφωνία που θα σταματήσει τις συγκρούσεις στην Νότια Συρία, ώστε να εξασφαλισθεί η ασφάλεια των συνόρων της Ιορδανίας και του Ισραήλ, που ήταν κυρία ενασχόληση των δυο αυτών χωρών στο θέμα της Συρίας. Ιδρύθηκε και κοινό Ρωσικό-Αμερικανικό-Ιορδανικό παρατηρητήριο για να συντονίσει τις κοινές ενέργειες.
Η έναρξη της συμφωνίας ΗΠΑ-Ρωσίας έγινε σαφής από δυο γεγονότα : Το πρώτο είναι ότι οι Ρώσοι εξασφάλισαν ότι στα σύνορα της Συρίας με το Ισραήλ και την Ιορδανία δεν θα υπάρχουν ιρανικά στρατεύματα ή εθνοφύλακες. Σε αντάλλαγμα οι Αμερικανοί απέσυραν τις δυνάμεις τους που συμπολεμούσαν με τους επαναστατημένους εναντίον του Άσσαντ στα σύνορα Ιορδανία-Συρίας. Εκεί τελικά θα λάβουν θέση τα τακτικά στρατεύματα της Συρίας του Άσσαντ που είναι ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί ηρεμία στα σύνορα αυτά. Ο Πρόεδρος Τραμπ υπήρξε σαφής στην επίσκεψη του στην Γαλλία. “Δεν συμφωνούμε σε όλα με την Ρωσία, αλλά στην περίπτωση της Συρίας μας συμφέρει η εκεχειρία γιατί έτσι αποφεύγονται θάνατοι αθώων και μπορεί να εξευρεθεί μια λύση”. Ο Πρόεδρος Μακρόν συμπλήρωσε: “Επεξεργαζόμαστε έναν οδικό χάρτη που θα οδηγήσει σε ειρήνευση της περιοχής”. Η απομάκρυνση του Άσαντ δεν τίθεται πλέον ως προϋπόθεση ειρήνευσης στην περιοχή.
Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Λαβρόφ ανταπέδωσε την προσέγγιση. Δήλωσε με διπλωματικό τάκτ ότι «η Ρωσία δεν υποστηρίζει αναγκαστικά τον Άσσαντ, θέλει απλώς να εξασφαλίσει ότι όποιος την Κυβερνά, το κάνει με την θέληση του Συριακού Λαού”. Αλλά είναι δεδομένο ότι, με κανονικες δημοκρατικές εκολογές, ο Άσαντ θα σαρώσει αφού αποτελεί τον εγγυητή των διάφορων θρησκευτικών μειονοτήτων που έχουν υποφέρει και κινδυνεύουν από το Ισλαμικό κράτος. Σε άλλη του συνέντευξη ο Λαβρόφ δήλωσε ότι σε όποια συμφωνία πρέπει επίσης να ληφθούν υπ’ όψιν και τα συμφέροντα του Ισραήλ.
Προβληματισμός μεγάλος υπάρχει για τους Κούρδους. Θα τους εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ για να ικανοποιήσουν το Ερντογκάν; Μάλλον απίθανο, με δεδομένο ότι, ο τελευταίος είναι εντελώς απρόβλεπτος, μεγαλομανής και έχει συγκρουστεί με τους πάντες. Πάντως, η πολιτική για το μέλλον δεν έχει ακόμη σχηματοποιηθεί στην Ουάσιγκτον στα δυο κύρια θέματα, που είναι το Κουρδικό και το Ιράν. Υπάρχει σοβαρή διάσταση απόψεων μεταξύ Στέητ Ντιπάρτμεντ & Πενταγώνου. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες, κυρίως αυτοί που ασχολούνται με την Τουρκία, δεν επιθυμούν συνέχιση της στενής σχέσης Κούρδων-ΗΠΑ μετά το τέλος των εχθροπραξιών και την ήττα του Ισλαμικού Κράτους. Θεωρούν ότι η συμμετοχή των Κούρδων στις προσπάθειες σταθεροποίησης της Συρίας θα έχει σαν αποτέλεσμα την αυξημένη αυτονομία των Συροκουρδικών περιοχών, την οποία είναι διατεθειμένος να τους παραχωρήσει ο Άσσαντ, προκειμένου να ηγείται μιας, έστω και ομόσπονδου, Συρίας.
Η αυξημένη αυτή αυτονομία θα δυσαρεστήσει σοβαρά την Τουρκία, λόγω των σχέσεων Συροκούρδων-ΡΚΚ, επικειμένου μάλιστα του δημοψηφίσματος περί ανεξαρτησίας του Ιρακινού Κουρδιστάν. Επειδή οι σχέσεις ΗΠΑ -Τουρκίας είναι ήδη πολύ κακές, η αμερικανική διπλωματία θέλει να αποφύγει την βέβαιη επιδείνωση τους αν υποστηριχθούν οι Κούρδοι . Οι Ένοπλες όμως αμερικανικές δυνάμεις που μάχονται στην Συρία, εκτιμούν ότι οι Συροκούρδοι μαχητές είναι οι καλύτερα μαχόμενες δυνάμεις στην Συρία εναντίον των πάσης φύσεως Τζιχαντιστών και οι μόνες ικανές να στηρίξουν την ειρήνευση, την ανθρωπιστική βοήθεια. αλλά και να εγγυηθούν την ασφάλεια και την απρόσκοπτη λειτουργία των νεών αμερικανικών βάσεων που ιδρύονται στην Συρία.
Σε ένδειξη της δυσαρέσκειας της για αυτό η Τουρκία δημοσιοποίησε δια του κυβερνητικού τύπου και ΜΜΕ την τοποθεσία και την επάνδρωση των δέκα αμερικανικών βάσεων στις Συροκουρδικές περιοχές, όπως φαίνεται από τον παραπάνω χάρτη, προς μεγάλη δυσαρέσκεια του Πενταγώνου. Ο Λευκός Οίκος δεν έχει αποφασίσει ακόμη γιατί αφ’ ενός δεν έχει διαμορφώσει μια ρεαλιστική πολιτική, επιθυμώντας μαξιμαλιστικά, ταυτόχρονα να συγκρατήσει την Τουρκία στο ΝΑΤΟ και στην Δύση, να ειρηνεύσει και να ελέγξει σε υψηλό βαθμό τις εξελίξεις στην Συρία και με στρατιωτική παρουσία και να χειριστεί την Ιρανική παρουσία στην Συρία προσπαθώντας να την μειώσει με την βοήθεια της Ρωσίας. Ταυτόχρονα θέλει να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της Δυναστείας Τραμπ.
Η Ρωσία εκμεταλλεύεται την κατάσταση αυτή, συνεργαζόμενη με τις ΗΠΑ στην δημιουργία ζωνών ασφαλείας εντός Συρίας και περιορίζοντας το Ιράν, το οποίο όμως έχει την βούληση άσκησης ανεξάρτητης πολιτικής. Η Ρωσία έτσι ελπίζει να κρατήσει την πόρτα ανοιχτή σε ευρύτερη συνεργασία με τις ΗΠΑ, διατηρώντας τον Ερντογάν ως διαπραγματευτικό ατού, για να τον εγκαταλείψει αν υπάρξει ευρύτερη συνεννόηση με τις ΗΠΑ ή να τον εντάξει στην Ευρασιατική συνεργασία αν δεν επιτευχθεί συνολική συνεννόηση με τις ΗΠΑ .
Το Ισραήλ, θεωρείται σημαντική περιφερειακή δύναμη από τις ΗΠΑ και από την Ρωσία και θέλει να προωθηθούν οι σχέσεις των δυο Μεγάλων Δυνάμεων συνεννόηση σε βάρος του Ιράν, ενώ έχει δε άριστες σχέσεις με τους Κούρδους. Παράλληλα οι Κούρδοι, έχοντας εγκαταλειφθεί από τους Δυτικούς πολλές φορές, για να εξασφαλίσουν α νώτα τους, έχουν αρχίσει συνεννοήσεις με το καθεστώς Άσσαντ. Ο Διοικητής του Συροκουρδικού Στρατού Siban Hamou συνάντησε τον επικεφαλής της Εθνικής Ασφαλείας του καθεστώτος Άσσαντ Ali Mamlouk στην Δαμασκό με θέμα την κοινή αντιμετώπιση των Τουρκικών επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας στην Συρία.
Η Τουρκία ετοιμάζει νέες δυνάμεις για προέλαση προς το Afrin και σύνδεση της στρατηγικής σημασίας οδού Χαλεπίου – Idlib που τώρα κατέχουν οι Συροκουρδικές δυνάμεις. Η ακραία τζιχαντιστική οργάνωση Hayat Tahrir al-Sham (HTS) που κατέχει το Idlib, το οποίο βρίσκεται στα τουρκικά σύνορα μεταξύ Κούρδων και Ρώσων είναι το τελευταίο αλλά και το ισχυρότερο Ισλαμικό οχυρό. Οι Ρώσοι ελπίζουν ότι οι Τούρκοι θα επιτεθούν εκεί αν τους διευκολύνουν στην κατάληψη των γειτονικών κουρδικών περιοχών πέριξ του Αfrin. Οι Ρώσοι ζήτησαν από τους Κούρδους να παραδώσουν όλες τις πόλεις και χωριά που κατέχουν στην οδό αυτή στους Τούρκους, ώστε να μην υπάρξουν νέες συγκρούσεις. Οι Κούρδοι αρνήθηκαν και απείλησαν ότι, αν η Τουρκία κινηθεί προς τις πόλεις αυτές, θα παραδώσουν το Afrin και όλη αυτή την περιοχή στο καθεστώς Άσσαντ, όπως έκαναν και με το Manbij.
Ο καιρός έχει γυρίσματα και όλα δείχνουν ότι, ο Λευκός Οίκος τώρα πια προτιμά τον Άσαντ από τον Ερντογκάν. Άσσαντ πλέον είναι και πιο αποδεκτός στον Λευκό Οίκο από τον Ερντογάν. Οι Ρώσοι, θέλουν να φαίνονται ότι εξυπηρετούν τους Τούρκους για να βαθαίνουν το ρήγμα της Τουρκίας με την Δύση, που είναι ήδη μεγάλο. Αν αντί για τους Τούρκους, οι Κούρδοι παραδώσουν τις πόλεις αυτές στον Άσσαντ, αυτό δεν ενοχλεί τους Ρώσους. Οι Τούρκοι συσσωρεύουν δυνάμεις και θα δοκιμάσουν να χτυπήσουν. Πόσο και με ποιες συνέπειες είναι ερώτημα.
Όλα αυτά γίνονται χωρίς να συνυπολογιστεί το Ιράντο οποίο έχει τρεις προτεραιότητες : 1. Την διατήρηση του Καθεστώτος Άσσαντ. 2. Την διατήρηση της πρόσβασης του στον Λίβανο. 3. Την διατήρηση της ακεραιότητας της Συρίας. Η Ιρανική θέση είναι ότι το Ιράν βρίσκεται στην Συρία ύστερα από πρόσκληση της Συριακής Κυβέρνησης για να συμβάλλει στον αντί τρομοκρατικό αγώνα και να βοηθήσει στην ειρήνευση της χώρας και δεν σκοπεύει να αποχωρήσει. Συνεργάζεται με την Ρωσία αλλά δεν δέχεται υπαγορεύσεις από αυτήν.
Με στοιχεία Kassandros, (www.kassandros.gr), διεθνείς άλλες πηγές και δικές μας εκτιμήσεις
odosdrachmis.gr