Παραγραφή υπάρχει μόνον στο Ποινικό και στο Αστικό Δίκαιο. Στην πολιτική δεν υπάρχει.
Στην πολιτική δεν υπάρχει και το «πάμε γι΄άλλα». Υπάρχει μόνον στο κουμ-καν και στην πόκα, κι εδώ υπό προϋποθέσεις.Συνεπώς, η οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται για να αρχίσει να μετρά ο χρόνος ζωής της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, από τον Σεπτέμβριο του 2015, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα δεν συγχωρούνται «παιδικές ασθένειες», ούτε τα λάθη αποτιμώνται εφ άπαξ, σε μια μόνον εκλογική αναμέτρηση. Τα λάθη και μάλιστα τα εγκληματικά λάθη, βαρύνουν ένα πολιτικό κόμμα, για πολύ καιρό, πολλώ δε μάλλον, όταν συνεχώς έρχονται στο φως καινούργια στοιχεία για την επίμαχη περίοδο.
Συνεπώς, όταν κάνουμε τον απολογισμό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αρχίζουμε και μετράμε από τις 25 Ιανουαρίου 2015. Το τι έγινε στο πρώτο εξάμηνο αυτού του έτους δεν έχει παραγραφεί με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Η μεταστροφή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και η πολιτική που επακολούθησε, δεν ήταν αποτέλεσμα δικής της εθελούσιας επιλογής, αλλά προέκυψε αναγκαστικά από τον συσχετισμό των δυνάμεων.
Γι΄αυτό και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, από την πρώτη στιγμή δήλωναν πως το τρίτο μνημόνιο τους επιβλήθηκε από τους δανειστές. Δεν αναγνώρισαν την πατρότητα του, γιατί δεν ήταν συμβατό με το DNA τους.
Ετσι, και οι πανηγυρισμοί για την ισχνή ανάκαμψη της οικονομίας, λόγω της βελτίωσης κάποιων δεικτών της, είναι και αδικαιολόγητοι και υποκριτικοί. Είναι το αποτέλεσμα της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, και όχι του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης».
Επειδή κάποιοι «πρόθυμοι» ισχυρίζονται πως ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την αποχώρηση του Αριστερού Ρεύματος τείνει να εξελιχθεί σε ένα κόμμα της αριστερής τάσης της σοσιαλδημοκρατίας, ας δούμε κάτω υπό ποιες προϋποθέσεις, σωρευτικά, θα μπορούσε να συμβεί αυτό.
1.Να αναλάμβανε ο ΣΥΡΙΖΑ την πατρότητα του προγράμματος και να «έτρεχε», με γοργούς ρυθμούς την υλοποίηση του. Αυτό, όντως, θα σήμαινε την πολιτική μετατόπιση του κόμματος σε πιο μετριοπαθείς θέσεις. Δεν έγινε όμως.
2. Να ζητούσε σεμνά και ταπεινά συγγνώμη από τους πολιτικούς του αντιπάλους που τα στελέχη του καθύβριζαν και προπηλάκιζαν, γιατί εφάρμοζαν μια πολιτική που τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει.
Ομως αυτές οι δύο προϋποθέσεις ακυρώνουν την ιδεολογική και πολιτική φυσιογνωμία ενός κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κινημάτων. Μια φυσιογνωμία που ορίζεται από την διαρή παραγωγή εχθρών και καταστάσεων ρήξης.
Οσοι υποστηρίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετακινηθεί προς μετριοπάθεστερες θέσεις, δείχνουν να αγνοούν την ιδιοσυστασία αυτού του πολιτικού χώρου, και έτσι κάνουν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα.
Μάλιστα, προς επίρρωση αυτού του ισχυρισμού τους, προσπερνούν τι έγινε το πρώτο εξάμηνο του 2015, μηδενίζουν το κοντέρ, και ξεκινούν από τον Σεπτέμβριο του 2015.
Ομως η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ενιαία πορεία, με ζιγκ-ζαγκ και συγκυριακές αναστροφές, και κανένας δεν γνωρίζει πώς θα κινηθεί, στρατηγικά, στο μέλλον.
Αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός της αβεβαιότητας, που σκοτώνει την Οικονομία της χώρας.
Θέλω να πιστεύω πως η δημοκρατική αντιπολίτευση στις προσεχείς εκλογές, θα συμπεριλάβει στην πολεμική της και την διακυβέρνηση των πρώτων έξι μηνών του 2015, με όλα τα νέα στοιχεία που θα έρθουν, στο μεταξύ, στο φως.
Οι συνέπειες των λαθών μιας κυβέρνησης, επειδή έχουν τις επιπτώσεις τους και στην επόμενη, δεν παραγράφονται.
Αλλωστε στην πολιτική, η έκφραση « περσινά, ξινά σταφύλια» δεν ισχύει. Υπάρχουν περιπτώσεις που και «προπέρσινα ξινά σταφύλια» έριξαν κυβερνήσεις.
Του Σάκη Μουμτζή
liberal,gr