Το θράσος της μικρής αυτής ελίτ που κυβερνάει τον κόσμο δεν έχει όρια. Μια ματιά στον ιστότοπο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και σίγουρα θα σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι με τα άρθρα τους
Είναι το Φόρουμ που, όπως έχουμε πει, μαζεύει κάθε Γενάρη στο Νταβός την αφρόκρεμα της οικονομικής και επιχειρηματικής ελίτ και δίνει κατευθύνσεις στις πολιτικές μαριονέτες και τα ΜΜΕ. Η Λέσχη Bilderberg ωχριά μπροστά του.
“Είναι ο συνάδελφός σας στη δουλειά ένα ζόμπι;” διερωτάται το WEF…
Περπατούν ανάμεσα μας, με νεκρά μάτια και βαρύ πέλμα. Είναι ο συνάδελφος που χαλαρώνει στη μηχανή του καφέ, ο υπεύθυνος του έργου που κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Γνωρίστε το εργατικό δυναμικό των ζόμπι: έναν στρατό εργαζομένων που δεν μπορούν να βρουν έμπνευση στην εργασία.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, αυτοί οι “εργαζόμενοι νεκροί” είναι πολλοί. Και παραθέτει μια πρόσφατη μελέτη του Aon Hewitt, σύμφωνα με την οποία λιγότερο από το ένα τέταρτο των υπαλλήλων του κόσμου χαρακτηρίζονται ως “εξαιρετικά” εμπλεκόμενοι στις θέσεις εργασίας τους, ενώ μόνο το 39% παραδέχεται ότι είναι “μέτρια”.
Αυτό για τους επιχειρηματίες σημαίνει ότι κάπου 5 εκατ. άνθρωποι είναι «χωρίς δεσμεύσεις», κάτι που τους προκαλεί φρίκη καθώς γι’ αυτούς «οι στοιχειωμένοι διάδρομοι γραφείων είναι γεμάτοι επανανθρωπισμένα πτώματα» εκεί που κάποτε ήταν πολύτιμα στελέχη, γεμάτα ζωή και υπέροχες ιδέες.
Αλλά το πιο χυδαίο είναι η απάντηση στο Γιατί συμβαίνει αυτό; Μια αιτιολογία για την οποία οι ίδιοι φέρουν 100% ευθύνη!
Μια παγκόσμια τάση φαίνεται να είναι ένα αυξανόμενο άγχος που προκαλείται από τη μεταβαλλόμενη φύση των θέσεων εργασίας και την άνοδο των μηχανών
Όπως δήλωσε ο Ken Oehler του Aon Hewitt στο δικτυακό τόπο HR Drive : “Μαζί με τις ταχείες τεχνολογικές εξελίξεις που απειλούν ολοένα και περισσότερο την ασφάλεια της εργασίας, απασχολούνται λιγότεροι υπάλληλοι και αναμένουμε αυτή η τάση να συνεχιστεί”.
Και ποιος έφερε την άνοδο των μηχανών και την συνεχίζει; Μα το ίδιο το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ με την ονομαζόμενη 4η Βιομηχανική Επανάσταση!
Και η χυδαιότητα συνεχίζεται λέγοντας ότι η έλλειψη δέσμευσης των εργαζομένων αρχίζει να μολύνει την κοινωνία γενικότερα. Όταν τα επίπεδα αφοσίωσης μεταξύ των εργαζομένων είναι χαμηλά, οι επιχειρήσεις αναφέρουν υψηλότερο κύκλο εργασιών προσωπικού, περισσότερη απουσία και χαμηλότερη ικανοποίηση των πελατών.
Οι εργαζόμενοι Zombie κόστισαν τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ 550 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, σύμφωνα με τον Gallup.
Οι ευρύτερες οικονομικές επιπτώσεις αυτού του προβλήματος είναι εύκολο να προβλεφθούν: η αδυναμία στον επιχειρηματικό τομέα οδηγεί σε μείωση της εθνικής ευημερίας και με αυτόν τον τρόπο μειώνεται το συλλογικό επίπεδο διαβίωσης των ανθρώπων.
Όλα αφορούν την ανταγωνιστικότητα, εξηγεί ο οικονομολόγος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Xavier Sala-I Martin. “Τα έθνη που είναι πιο ανταγωνιστικά είναι πιο παραγωγικά και, κατά συνέπεια, είναι πιο ικανά να παρέχουν τις κοινωνικές ανάγκες των ανθρώπων τους”, λέει.
Εν ολίγοις: η δέσμευση οδηγεί στην παραγωγικότητα, η οποία οδηγεί στην ευημερία – και αυτό οδηγεί σε μια πιο δίκαιη, πιο ευτυχισμένη κοινωνία. […]
Υπάρχει επίσης έλλειψη κατάλληλης κατάρτισης στην εργασία. Οι οργανισμοί αγωνίζονται για την ειδίκευση, την επανειδίκευση και την εξειδίκευση του προσωπικού τους καθώς αλλάζουν οι ρόλοι, συντομεύονται οι συμβάσεις και τα παραδοσιακά πιστοποιητικά βιογραφικού χαρακτηρίζονται ξεπερασμένα.
Τότε υπάρχουν τα δικαιώματα των εργαζομένων – ή πιο συγκεκριμένα, η ανησυχητική έλλειψη αυτών. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο ενθουσιασμός των εργαζομένων έχει μειωθεί ενόψει των στάσιμων μισθών και της αχαλίνωτης εργασιακής ανασφάλειας. Η ευελιξία μπορεί να είναι το μέλλον, αλλά τώρα συμφωνείται ευρέως ότι αυτό δεν πρέπει να αποβεί εις βάρος της οικονομικής σταθερότητας. […]
Ποιο είναι το μάθημα σε όλα αυτά; Ένας δια βίου μαθητής είναι ένας ζωντανός μαθητής. Θυμηθείτε αυτό και μπορείτε απλά να επιβιώσετε.
Εν κατακλείδι: Αφού δημιουργούν άθλιες συνθήκες εργασίας, γεμάτες ανασφάλεια και με υψηλές απαιτήσεις, αφού οι εργαζόμενοι απειλούνται καθημερινά ότι θα χάσουν τη δουλειά τους αν δεν αποδίδουν όπως ένα ρομπότ, απαιτούν “δέσμευση” κι “έμπνευση” και happy shining people στην εργασία, που θα πρέπει να κάνουν μονίμως ειδίκευση, επανειδίκευση και εξειδίκευση προκειμένου να διατηρήσουν την σκατοπληρωμένη εργασία τους!
Μήπως να απαντούσαμε με ένα ανάλογο άρθρο: Είναι το αφεντικό σας στη δουλειά ένα βαμπίρ; Ελέγχει την ζωή σας, σας απειλή με απόλυση αν δεν του κάνετε όλα τα χατίρια και τις χαρούλες. Θέλει να αφήνετε το κινητό ανοικτό να σας παίρνει ό,τι ώρα του καπνίσει για να τρέξετε στο γραφείο (συμβαίνει στην Αμερική). Δεν θέλει να σας δίνει καλό μισθό, δεν αναγνωρίζει εργασιακά δικαιώματα και πάνω απ’ όλα, του χαλάτε το κέφι γιατί δεν πέφτετε κάτω ανάσκελα, μόλις τον βλέπετε, με τα 4 πόδια ψηλά και την ουρά να κουνιέται σε ρυθμό presto!
Και εκτός ότι γουστάρει να σας πίνει το αίμα, είναι ΚΑΙ ενεργειακό βαμπίρ, γιατί σας ρουφάει την ενέργεια ασκώντας την παράλογη εξουσία πάνω σας.
Ποιο είναι το μάθημα σε όλα αυτά; Ότι ήρθε η ώρα να πάρεις την τύχη της ζωής στα χέρια σου με δράση και να μην περιμένεις από πολιτικούς και συνδικάτα να σου δώσουν το δίκιο σου!
Ε; Καλό; Μια απλή ειδίκευση, επανειδίκευση και εξειδίκευση του κειμένου τους χρειάζεται!