-Θέλει να ελέγξει τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά
Και ξαφνικά ο Κώστας Σημίτης βγήκε από τη ζεστασιά της σιωπής και της αποχής από το δράμα που ζει η ελληνική κοινωνία οκτώ χρόνια τώρα –δράμα στο οποίο έβαλε κι αυτός το λιθαράκι του τα χρόνια της πρωθυπουργίας του–, όχι μόνο για να δηλώσει «παρών» στις εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί στην Κεντροαριστερά αλλά και για να δώσει συμβουλές, με τις οποίες στην ουσία
προσπαθεί να ελέγξει αυτό που επιχειρείται να οικοδομηθεί, μια παράταξη που δεν θα είναι δεδομένη για κανέναν.
Κάποιοι παλιοί σύντροφοί του, ρίχνοντας μια ματιά στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στα «Νέα» το περασμένο Σαββατοκύριακο, είπαν ότι επιδιώκει να είναι ο… μέντορας του σχήματος που θα δημιουργηθεί.
Για εμάς, θέλει να κάνει τον… πατερούλη.
Αραδιάζει συμβουλές και προτροπές – υποδείξεις! Και, μέσα από το πόνημά του, ο κυρίαρχος στόχος είναι η διάλυση του ΠΑΣΟΚ! Ευθέως μιλάει για νέα παράταξη – αυτός, άλλωστε, είναι και ο τίτλος του άρθρου του. Και παρουσιάζει ως υπόδειγμα το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Δείχνει, όμως, να μην έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει. Είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Από τη μια, λέει ότι «η νέα παράταξη δεν πρέπει να είναι άθροισμα των μηχανισμών» που υπάρχουν στα κόμματα τα οποία θα συνεργασθούν και, από την άλλη, υποστηρίζει ότι «η παράταξη, για να αποκτήσει δυναμική, προϋποθέτει τη δημιουργική συμμετοχή όλων που συνέβαλαν στη συσπείρωσή της».
Τι βγαίνει από το άρθρο – πρόταση του Σημίτη; Ότι θέλει να έχουν αποφασιστικό ρόλο αυτοί που εκπροσωπεί στην επόμενη μέρα της Κεντροαριστεράς.
Η «νέα παράταξη» να βάζει πλάτη –να συνεργάζεται– με το κόμμα που ακολουθεί τη γραμμή τους… Σε απλή γλώσσα, τη γραμμή του Βερολίνου, με το οποίο ο κ. Σημίτης δεν έχει κρύψει ποτέ τους διαχρονικούς δεσμούς του.
Και ξαφνικά ο Κώστας Σημίτης βγήκε από τη ζεστασιά της σιωπής και της αποχής από το δράμα που ζει η ελληνική κοινωνία οκτώ χρόνια τώρα –δράμα στο οποίο έβαλε κι αυτός το λιθαράκι του τα χρόνια της πρωθυπουργίας του–, όχι μόνο για να δηλώσει «παρών» στις εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί στην Κεντροαριστερά αλλά και για να δώσει συμβουλές, με τις οποίες στην ουσία
προσπαθεί να ελέγξει αυτό που επιχειρείται να οικοδομηθεί, μια παράταξη που δεν θα είναι δεδομένη για κανέναν.
Κάποιοι παλιοί σύντροφοί του, ρίχνοντας μια ματιά στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στα «Νέα» το περασμένο Σαββατοκύριακο, είπαν ότι επιδιώκει να είναι ο… μέντορας του σχήματος που θα δημιουργηθεί.
Για εμάς, θέλει να κάνει τον… πατερούλη.
Αραδιάζει συμβουλές και προτροπές – υποδείξεις! Και, μέσα από το πόνημά του, ο κυρίαρχος στόχος είναι η διάλυση του ΠΑΣΟΚ! Ευθέως μιλάει για νέα παράταξη – αυτός, άλλωστε, είναι και ο τίτλος του άρθρου του. Και παρουσιάζει ως υπόδειγμα το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Δείχνει, όμως, να μην έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει. Είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Από τη μια, λέει ότι «η νέα παράταξη δεν πρέπει να είναι άθροισμα των μηχανισμών» που υπάρχουν στα κόμματα τα οποία θα συνεργασθούν και, από την άλλη, υποστηρίζει ότι «η παράταξη, για να αποκτήσει δυναμική, προϋποθέτει τη δημιουργική συμμετοχή όλων που συνέβαλαν στη συσπείρωσή της».
Τι βγαίνει από το άρθρο – πρόταση του Σημίτη; Ότι θέλει να έχουν αποφασιστικό ρόλο αυτοί που εκπροσωπεί στην επόμενη μέρα της Κεντροαριστεράς.
Η «νέα παράταξη» να βάζει πλάτη –να συνεργάζεται– με το κόμμα που ακολουθεί τη γραμμή τους… Σε απλή γλώσσα, τη γραμμή του Βερολίνου, με το οποίο ο κ. Σημίτης δεν έχει κρύψει ποτέ τους διαχρονικούς δεσμούς του.