Δεν πρόλαβες καλά καλά να συνειδητοποιήσεις πότε ήρθε το 2018, να ετοιμάσεις ένα πλάνο για την νέα χρονιά, να προγραμματίσεις δύο τρία καινούρια σχέδια, να πάρεις μια ανάσα και ξαφνικά… τέλος χρόνου! Ό,τι πρόλαβες, πρόλαβες αγαπητέ μου, η χρονιά φτάνει στο τέλος της! Μέχρι να καλοδεχθείς τον νέο χρόνο ήρθε η ώρα να του κουνήσεις το μαντήλι· αν ο παλιός χρόνος πρόλαβε να γεράσει, πραγματικά δεν το ξέρω, πρόλαβε όμως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να μας αφήσει τα σημάδια του. ..
Χρόνος έρχεται, χρόνος φεύγει δεν βλέπουμε και ιδιαίτερες αλλαγές τα τελευταία χρόνια· τι και αν είναι 2013 ή 2014 ή 2018, η κατάσταση παραμένει η ίδια· σαν να λες, ότι δεν βάλαμε μυαλό με ό,τι βρέθηκε στο δρόμο μας. Σου υπενθυμίζω ότι ο αριθμός των ανέργων συνεχίζει και βρίσκεται στα ύψη και ο παραλογισμός στους περισσότερους εργασιακούς χώρους καλά κρατεί. Να διεκδικεί κανείς ό,τι προβλέπεται ως αυτονόητο κατάντησε πλέον ρουτίνα. Και δεν είναι μόνο το θέμα της ανεργίας που φαντάζει βαρύ στην καθημερινότητά μας, έρχεται να προστεθεί και η αχαριστία που εισπράττει κανείς από τους ανθρώπους γύρω του·αυτό το τελευταίο βέβαια ανταγωνίζεται στο όριο την ανοησία σε τέτοιο βαθμό που σε κάνει να απορείς και να αναρωτιέσαι, «πόσο πια»; Και αν καταφέραμε να διαχειριστούμε λίγο τον εκνευρισμό μας, λίγο τα παράπονά μας, λίγο την αλαζονεία και την αχαριστία, τους μικρο-φόβους μας για τους σεισμούς, μάλλον ακόμη δεν μπορούμε να τους ξεπεράσουμε·και πώς να το καταφέρουμε όταν αρκετά συχνά πλέον όλο και σε «κάποια» περιοχή ξυπνούν ρήγματα και μας έχουν υπ’ ατμόν, έτσι για να μας θυμίζει η φύση ότι δεν περνούν όλα από το χέρι μας.
Όλες όμως οι καταστάσεις, όπως και τα νομίσματα έχουν πάντα δύο όψεις· και αν όσα θυμηθήκαμε ήταν, η μαύρη πλευρά του νομίσματος ή αρνητική, είχαμε και στιγμές που σκάσαμε αρκετά χαμόγελα. Την χρονιά που πέρασε όλα και κάποιο παιδικό φίλο παντρέψαμε και από χαμόγελα και ωραίες στιγμές άλλο τίποτα·τώρα αν ήσουν εσύ από εκείνους που έβαλαν στεφάνι, έχεις ήδη αναδείξει την στιγμή σε γεγονός της χρονιάς. Σε γάμους παρευρεθήκαμε άλλα όχι μόνο εκεί για όλους εμάς που ζούμε στη Θεσσαλονίκη, την χρονιά που πέρασε παρακολουθήσαμε εξαιρετικές θεατρικές παραστάσεις του δικού μας ΚΘΒΕ, αλλά και άλλων σκηνών, δουλεμένες με περίσσιο μεράκι και επαγγελματισμό. Και αποχαιρετώντας το 2017 διαβάζουμε μαγεμένοι το βιβλίο του Ισίδωρου Ζουργού «Σκηνές από το βίο του Ματίας Αλμοσίνο»· Ισίδωρε, το αναγνωστικό κοινό σε ευχαριστεί θερμά!
Τελευταίες μέρες του έτους, σιγοτραγουδώντας το «…ήρθε ο νέος με τα δώρα» όλο και κάτι θα περιμένουμε, θα προσδοκούμε από την νέα χρονιά. Αν παλαιότερα περιμέναμε με ανυπομονησία δώρα που είχαμε ζητήσει, για το 2017 μάλλον μας αρκεί να έχουμε κοντά μας ανθρώπους με θετική ενέργεια και μεγάλα αποθέματα δημιουργικότητας για να συνεργαστούμε μαζί τους και να ασχοληθούμε με ό,τι πραγματικά αγαπάμε. Καλή διάθεση και χαμόγελα ώστε κάθε σχέση μας είτε φιλική, προσωπική είτε επαγγελματική να κλειδώσει όπως το κλειδί με την κλειδαριά! Και αν τις προηγούμενες χρονιές θέσαμε ως προτεραιότητα την άσκηση αλλά στο τέλος τα φορτώσαμε στον κόκορα, φέτος είναι η στιγμή που θα προσέξουμε περισσότερο από ποτέ τον εαυτό μας για να πετύχουμε επιτέλους το «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Όσα χάσαμε την προηγούμενη χρονιά, όσα δεν καταφέραμε να πετύχουμε ή να αποκτήσουμε ας έρθουν με το νέο έτος. Ό,τι και να φέρει η νέα χρονιά ας είναι καλοδεχούμενα γιατί η νέα χρονιά έχει μόνο 2018 ευχές να μας πραγματοποιήσει…
Καλή Χρονιά!