Δευτέρα, Φεβρουαρίου 25

Το χανουμάκι τα έδωσε όλα στον Σουλτάνο του....

Συνεκμετάλλευση στό Αἰγαῖο συζήτησαν Τσίπρας – Ἐρντογάν


Χαρίσαμε τήν καταγωγή «Μακεδών» στόν Βορρᾶ – Θά χαρίσουμε πλοῦτο στό Αἰγαῖο

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ τά στόματα παραμένουν ἀκόμη κλειστά ὅταν γίνεται συζήτησις γιά τό περιεχόμενο τῆς μακρᾶς συζητήσεως τοῦ Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ἐρντογάν μέ τόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό Ἀλέξη Τσίπρα στήν Ἄγκυρα προσφάτως. Σέ ξένες πρωτεύουσες ὅμως ὄχι. Ἐκεῖ ἤδη ἔχουν ἀρχίσει νά καταφθάνουν οἱ πρῶτες πληροφορίες ὑπό τό φῶς μάλιστα τῶν νέων ἐνεργειακῶν δεδομένων στήν Κύπρο καί συγκεκριμένως στά οἰκόπεδα «7» καί «10». Πληροφορίες
καί γιά τήν σχεδιαζόμενη λύση γιά τό Κυπριακό μέ φόντο τήν ἐνέργεια ἀλλά καί γιά τά ἀπόρρητα Τσίπρα – Ἐρντογάν. Ὅσον ἀφορᾶ στά κυπριακά θέματα γίνεται γνωστό ὅτι ὁ Πρόεδρος Ἀναστασιάδης ἐπείσθη ἀπό συμβούλους του νά μήν κατασκευασθεῖ ἐγκατάστασις ὑγροποιήσεως φυσικοῦ ἀερίου σέ Κυπριακό ἔδαφος, διότι ἔτσι μελλοντικῶς θά ἀποτελέσει ἡ περιοχή θέατρο πολέμου. Ἀντιθέτως συζητεῖ ἐντόνως τήν κατασκευή ἀγωγοῦ μεταφορᾶς τοῦ κυπριακοῦ φυσικοῦ ἀερίου κατ’ ἀρχάς πρός τήν Αἴγυπτο πού ἔχει μεγάλες ἀνάγκες καί δευτερογενῶς πρός τόν ἀγωγό Eastmed. Ὅσον ἀφορᾶ στά ἑλληνικά ὁ Πρωθυπουργός φέρεται νά ἐπηρεάζεται στίς ἀποφάσεις του ἀπό δύο δεδομένα:

Τό πρῶτο εἶναι ὅτι συμφώνως πρός διεθνεῖς μελέτες ὁ χρόνος ζωῆς τοῦ πετρελαίου –πρίν ἀντικατασταθεῖ ἀπό ἄλλες πηγές ἐνέργειας– λήγει σέ 15-20 χρόνια καί τοῦ φυσικοῦ ἀερίου σέ 25-30 χρόνια. Ἀναλόγως τοῦ πόσο γρήγορα τρέχει ἡ τεχνολογία. Ἄρα ὅπως λέγεται χαρακτηριστικά «ὅ,τι εἶναι νά γίνει στήν περιοχή, πρέπει νά γίνει τώρα».

Ὁ δεύτερος παράγων πού φαίνεται νά γοητεύει τόν κ. Τσίπρα μετά τίς Πρέσπες εἶναι ἡ Ἱστορία. Φαίνεται νά γοητεύεται μέ τήν ἰδέα ὅτι ἀποτελεῖ …συνομιλητή τῆς Ἱστορίας καί ὅτι θά γραφτεῖ στήν Ἱστορία ἀκόμη καί ἄν φθάσει σέ συμφωνία συνεκμεταλλεύσεως τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου τῆς Ἑλλάδος μέ τήν Τουρκία στήν περιοχή τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου. Φαίνεται πώς κάποιοι βλέποντας τήν μεγαλομανία τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἀριστερᾶς τόν ἔχουν πείσει πώς εἶναι καλύτερο νά ἀξιοποιηθοῦν τά κοιτάσματα καί ἄς μοιρασθοῦν μεταξύ Ἑλλάδος – Τουρκίας καί ἀμερικανικῶν ἑταιρειῶν, παρά νά μείνουν ἐκεῖ κρυμμένα, χαμένα καί ἀναξιοποίητα, σέ μιά ἐποχή πού προβάλλει στόν ὁρίζοντα τό τέλος τοῦ «βιολογικοῦ» κύκλου τοῦ πετρελαίου ὡς καυσίμου. Ἔνθερμοι ὑποστηρικτές αὐτῆς τῆς λογικῆς φαίνεται πώς εἶναι καί ὁρισμένοι κορυφαῖοι τῆς ναυτιλίας μας, πού θεωροῦν ὅτι ὁ χρόνος λειτουργεῖ ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν συμφερόντων στό Αἰγαῖο –τινές ἐξ αὐτῶν κατασκευάζουν μάλιστα δεξαμενόπλοια LNG τελευταίας τεχνολογίας πού θά τούς ἐπιτρέπουν νά κάνουν εἴτε διύλιση πετρελαίου εἴτε ἀκόμη καί ὑγροποίηση φυσικοῦ ἀερίου (ἄν τό καταλάβαμε σωστά) ἐν πλῷ. Στό πλαίσιο αὐτό ὁ κ. Τσίπρας συζήτησε διά μακρόν μέ τόν Ἐρντογάν τίς ἐνεργειακές ἐξελίξεις στήν Μεσόγειο.

Αὐτό, ἄλλωστε, ἀποτελεῖ καί ἐπιθυμία τῆς Δύσεως, ἡ ὁποία ἀξιοποιεῖ τόν πρόθυμο κ. Πρωθυπουργό ὡς μεσάζοντα γιά νά φέρει ξανά –διά τῆς λύσεως τοῦ Κυπριακοῦ μέσω τῆς διανομῆς τοῦ φυσικοῦ ἀερίου– ξανά στά νερά της. Συμφώνως, μάλιστα, μέ ἀξιόπιστη πηγή τῆς «Ἑστίας», στά 2/3 τοῦ χρόνου πού συζήτησαν μέ κλειστές πόρτες καί μόνοι οἱ κ.κ. Τσίπρας καί Ἐρντογάν (δυόμιση ὧρες), ἐπικεντρώθηκαν στό ζήτημα τῆς συνεκμεταλλεύσεως τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου.

Ἀναδρομική ἀνάγνωσις τῶν δηλώσεων Τσίπρα στήν Ἄγκυρα σέ συνδυασμό μέ τό περιεχόμενο τῆς ὁμιλίας του στό Μόναχο πάντως πείθουν ὅτι ὁ κ. Τσίπρας ἔχει μεγαλοπιασθεῖ, καί ἀφοῦ χάρισε μακεδονική καταγωγή στούς Σκοπιανούς στόν Βορρᾶ τώρα μελετᾶ τήν πιθανότητα νά μοιράσει μέ τούς Τούρκους τόν ἐνεργειακό πλοῦτο μας στό Αἰγαῖο. Τί γιά «ἱστορικά βήματα» ὁμίλησε στήν Ἄγκυρα, τί πώς «δέν δεχόμαστε τίς λογικές τῆς ἀδράνειας καί τῆς πεπατημένης», τί πώς «ξεπερνᾶμε τίς ὅποιες διαφορές μας μέ τήν Τουρκία» (σέ ἄλλο σημεῖο ὁμίλησε γιά τήν διαφορά τῆς ὑφαλοκρηπῖδος ἐπαναλαμβάνοντας τήν ἐθνική θέση), τί ὅτι «ἡ ἐνέργεια πρέπει νά ἀποτελεῖ γέφυρα συνεργασίας καί ἐμπόδιο», ὅλα τά εἶπε. Ἀλλά καί στό Μόναχο ἀφοῦ ἀνεφέρθη σέ ἡγέτες τολμηρούς καί σέ ἡγέτες πού δειλιάζουν ἔκανε λόγο γιά «τό μέλλον τοῦ Αἰγαίου» σημειώνοντας ὅτι αὐτό δέν μπορεῖ νά εἶναι οἱ ἐντάσεις καί οἱ συγκρούσεις. Ὡς φαίνεται τά σημεῖα τριβῆς εἶναι δύο:

• Ἡ διανομή τοῦ κυπριακοῦ φυσικοῦ ἀερίου. Προηγουμένως ὅμως πρέπει νά λυθεῖ τό Κυπριακό ἐπί τῆ βάσει τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ Ἀττίλα. Στό παρασκήνιο συζητεῖται ἡ ἀποχώρησις ὅλων τῶν στρατευμάτων καί ἡ ἐγκατάστασις στήν Μεγαλόνησο Νατοϊκῆς δυνάμεως, ἡ ὁποία θά περιλαμβάνει μέν Τούρκους καί Ἕλληνες στρατιῶτες οἱ ὁποῖοι ὅμως θά τελοῦν ὑπό τίς ἐντολές τῆς συμμαχίας.

• Ἡ παράκαμψις τοῦ Καστελλορίζου ἀπό τά σχέδια ὑπολογισμοῦ τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ. Ἡ ἐπήρεια τοῦ νησιωτικοῦ συμπλέγματος δημιουργεῖ τίς προϋποθέσεις ἑνώσεως τῶν ΑΟΖ Ἑλλάδος-Αἰγύπτου-Κύπρου, κάτι πού ἡ Τουρκία ἀρνεῖται. Αὐτό γιά νά ξεπερασθεῖ πολιτικά στήν Ἑλλάδα προϋποθέτει εἴτε ἀπόφαση τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης εἴτε ἀπόφαση τοῦ διαιτητικοῦ δικαστηρίου γιά τό Δίκαιο τῆς Θαλάσσης τοῦ Ἁμβούργου, τό ὁποῖο θά ντύσει μέ νομικά ἐπιχειρήματα διεθνοῦς δικαίου τήν πολιτική ἀπόφαση Ἑλλάδος – Τουρκίας γιά τήν μοιρασιά πετρελαίου καί φυσικοῦ ἀερίου μέχρι τελικοῦ ποσοστοῦ! Ἐάν ἔτσι ἔχουν τά πράγματα, τότε καταλαβαίνουμε πλήρως γιατί κάποιοι στό Μαξίμου ἐπιμένουν ὅτι οἱ ἐκλογές θά γίνουν τόν Ὀκτώβριο. Γιά νά ἔχει ὁ Πρωθυπουργός τόν πολιτικό χρόνο νά τελειώσει τίς ἐθνικά ἐπιβλαβεῖς συμφωνίες γιά τίς ΑΟΖ τῆς Τουρκίας καί τῆς Ἀλβανίας. Καί βεβαίως γιά νά ψηφίσει νόμο μέ τόν ὁποῖο ἡ ἐπέκτασις στά 12 μίλια θά γίνει στό Ἰόνιο, ὄχι ὅμως στό Αἰγαῖο. Ἐκεῖ θά ἀκολουθηθεῖ ἡ «ἐπιλεκτική διαφοροποίησις» γιά τήν ὁποία κάνει λόγο ὁ κ. Σημίτης στά ἀπομνημονεύματά του…

estianews