Κάτι σοβαρό συμβαίνει με το ελαιόλαδο και δεν είναι τυχαίο.
Η πίεση στον ελαιοπαραγωγό δεν είναι πια μόνο οικονομική.
Είναι διοικητική, ψυχολογική και εξαντλητική.
Δηλώσεις για κάθε κιλό.
Μητρώα, ημερολόγια, αναλύσεις.
Συνεχής φόβος προστίμων και “ελέγχων”.
Αυτό βαφτίζεται «διαφάνεια».
Στην πράξη όμως λειτουργεί αλλιώς:
Όταν φοβάσαι, δεν τυποποιείς.
Όταν φοβάσαι, δεν πουλάς απευθείας.
Κουράζεσαι, κάνεις πίσω και δίνεις το προϊόν σου εκεί που “δεν μπλέκεις”.
Έτσι ο μικρός παραγωγός βγαίνει εκτός χωρίς να κλείσει κανείς την πόρτα.
Απλώς δεν αντέχει.
Ποιοι μένουν;
Όσοι έχουν μηχανισμούς, νομική κάλυψη και αντοχή στο σύστημα.
Το ελαιόλαδο όμως δεν είναι απλή πρώτη ύλη.
Είναι ταυτότητα, τόπος, άνθρωπος.
Και όσο αυτό παραμένει στα χέρια ανεξάρτητων παραγωγών,
δεν ελέγχεται εύκολα.
Το ερώτημα είναι απλό και ας το απαντήσει όποιος θέλει:
Θέλουμε ελαιόλαδο με παραγωγούςή ελαιόλαδο χωρίς παραγωγούς;
Γιατί χωρίς τον μικρό, το προϊόν χάνει πρώτα την ψυχή του
και μετά την αξία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .