Γιατί η χώρα δεν επιστρέφει στην κανονικότητα
Η Κέρκυρα είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις μεγάλες παθογένειες οι οποίες όχι μόνο οδήγησαν την Ελλάδα στην κρίση που βιώνουμε εδώ και σχεδόν μία δεκαετία, αλλά κυρίως που κρατούν καθηλωμένη τη χώρα στο χθες και δεν την αφήνουν να αλλάξει εποχή και να μπει στην ευρωπαϊκή κανονικότητα.Ενας ευλογημένος τόπος, ένας πανέμορφος τουριστικός προορισμός που οι κάτοικοί του ζούσαν από τους πολυπληθείς επισκέπτες που έφταναν στο νησί σε εποχές που για άλλες περιοχές της Ελλάδας οι τουρίστες ήταν... εξωτικά όντα, έχει καταληφθεί από μια μοναδική μανία αυτοκαταστροφής.
Οι σύγχρονοι Κερκυραίοι, οι οποίοι παλαιότερα ήταν βασιλόφρονες, μετέπειτα σοσιαλιστές και εσχάτως Συριζαίοι, παραμένουν σταθεροί στην αδυναμία τους να επιλύσουν απλά προβλήματα, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, που άλλες κοινωνίες έχουν αντιμετωπίσει αποτελεσματικά εδώ και πολλές δεκαετίες.
Κατ’ εφαρμογή του Σχεδίου «Καποδίστριας», η Κέρκυρα ήταν μέχρι το 2010 χωρισμένη σε 12 δήμους και 3 κοινότητες. Οι τοπικοί άρχοντες έπαιζαν μεταξύ τους πινγκ πονγκ για το πού θα πάνε τα σκουπίδια του νησιού. Ολοι τα ήθελαν στην αυλή του γείτονα και κανείς στη δική του. Με τον «Καλλικράτη» οι 15 αυτοί Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνενώθηκαν σε έναν ενιαίο δήμο, όπως συνέβη και με όλα τα νησιά της χώρας που μπήκαν στον κανόνα για έναν ενιαίο και βιώσιμο ΟΤΑ.
Μετά κόπων και βασάνων το ενιαίο Δημοτικό Συμβούλιο της Κέρκυρας κατάφερε κάποια στιγμή να αποφασίσει τη δημιουργία Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) στην περιοχή Μεσοράχια Λευκίμμης. Με προεξάρχοντες τους τοπικούς Συριζαίους, που ψηφοθηρούσαν ανενδοίαστα, στον Νότο του νησιού προκλήθηκαν μεγάλες αντιδράσεις και δολιοφθορές.
Τη διετία 2014-2015 τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατέγραφαν τη μία εκλογική επιτυχία μετά την άλλη. Πήραν τον Δήμο της Κέρκυρας, πήραν την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και εξέλεξαν δύο από τους τρεις βουλευτές του νησιού, αφήνοντας χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση την αξιωματική αντιπολίτευση, αφού η τρίτη έδρα πήγε στη Χρυσή Αυγή.
Μαζί με τα αξιώματα του νησιού, όμως, οι Συριζαίοι πήραν και την καυτή πατάτα της διαχείρισης των σκουπιδιών, τα οποία -σε πείσμα των φαντασιώσεών τους- δεν εξαφανίστηκαν. Εμειναν εκεί, διώχνοντας τους τουρίστες που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν πώς είναι δυνατόν δρόμοι και πλατείες να μετατρέπονται σε ανοιχτές χωματερές που απειλούσαν την υγεία ντόπιων και επισκεπτών.
Επιστρατεύοντας τα ΜΑΤ, που θα καταργούσαν, οι Συριζαίοι αξιωματούχοι δεν μπορούσαν παρά να προσπαθήσουν να πάνε τα σκουπίδια στον ΧΥΤΥ της Λευκίμμης. Αλλωστε και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που πέρασε κάποια στιγμή από το νησί είπε στους Κερκυραίους να ξεχάσουν αυτά που ήξεραν και για τα οποία τον είχαν ψηφίσει, δίνοντάς του τον Ιανουάριο του 2015 ποσοστό 44,91%!
Η πρωθυπουργική παρότρυνση έπεισε τα στελέχη της παράταξής του να κάνουν... κωλοτούμπα. Κάποιοι από τους ακτιβιστές ή και τους μικροσυμφεροντολόγους της περιοχής, όμως, παρά την ισχυρή αστυνομική παρουσία, βρίσκουν τρόπους να κάνουν δολιοφθορές στις εγκαταστάσεις του ΧΥΤΥ.
Και αν αναρωτιέστε τι κάνει η κυβέρνηση για όλα αυτά, η απάντηση είναι απλή: προσπαθεί με κάθε τρόπο να μειώσει την ένταση του μαυρίσματος που ούτως ή άλλως την περιμένει και από όσους συμφωνούν με τη λύση που δόθηκε και από όσους διαφωνούν. Αντί όμως να της γίνει μάθημα ο απαράδεκτος τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε παλαιότερα τις αντιδράσεις, κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Αιχμάλωτη τοπικιστικών μικροσυμφερόντων, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ετοιμάζεται να περάσει από τη Βουλή (ν)τροπολογία με την οποία διασπώνται οι ενιαίοι δήμοι σε μόνο τρία από τα δεκάδες νησιά της χώρας: στη Λέσβο, στην Κεφαλονιά και την Κέρκυρα, η οποία, αν τώρα που είναι ένας δήμος δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα με τα σκουπίδια της, μπορεί καθένας να φανταστεί τι θα γίνει όταν θα εμπλακούν περισσότεροι -αναρμοδίως- αρμόδιοι.
Στην εύλογη απορία γιατί διασπώνται μόνο αυτοί οι τρεις νησιωτικοί δήμοι -αλήθεια, ο κάποτε άκαμπτος Γιάννης Ραγκούσης έχει άποψη επί του θέματος;- και όχι οι δεκάδες υπόλοιποι, η εξήγηση είναι απλή: διότι έτσι νομίζουν ότι θα ευνοηθούν οι τοπικοί παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ που διακατέχονται από ψηφοθηρικές νοοτροπίες που δεν μπόρεσαν ποτέ να φτάσουν οι περισσότεροι κομματάρχες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Γι’ αυτό η υπόθεση της Κέρκυρας δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση, πρόκειται για την επιτομή του λαϊκισμού αλά ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να αποτελέσει case study των καταστρεπτικών συνεπειών που προκαλούν ο κομματισμός και το εκμαυλιστικό χάιδεμα στα αυτιά των ψηφοφόρων-πελατών.
Οσο όμως η χώρα εξακολουθεί να πορεύεται χωρίς σαφείς κανόνες -λιγότερο από τρεις μήνες προτού στηθούν οι κάλπες για την Ευρωβουλή και την Αυτοδιοίκηση είναι σε εκκρεμότητα κεντρικά ζητήματα της εκλογικής διαδικασίας (σταυρός ή λίστα, αριθμός υποψηφίων, ποσόστωση γυναικών, ψήφος ετεροδημοτών και ομογενών)- δεν πρόκειται ποτέ να επιστρέψει στην πολυθρύλητη κανονικότητα, που αποτελεί και το μεγάλο ζητούμενο έπειτα από μια τόσο κοινωνικά επίπονη δεκαετία.
Μπάμπης Κούτρας
protothema.gr
politika-gr