Κυριακή, Μαρτίου 17

Καταδικασμένη να σαρώσει η Νέα Δημοκρατία

Του Θοδωρή Γιάνναρου
Είναι πρωτόγνωρο για τον πολίτη να βλέπει την κυβέρνηση που επέλεξε να βρίσκει μόνιμο καταφύγιο-αγκυροβόλιο στη μετριότητα, από απελπισία για το ωραίο, που είχε την εντύπωση πως ονειρεύτηκε... Και που, ενώ γνωρίζει πως πολλές φορές ένα "όχι” που βγαίνει από μια βαθιά πεποίθηση για το σωστό είναι πολύ καλύτερο και πιο μεγαλειώδες, από ένα αβίαστο  "ναι σε όλα”, για να ευχαριστήσει κάποιους ή, χειρότερα, για να αποφύγει ιδεοληπτικές κακοτοπιές και κομματικές φασαρίες... Και που συνεχίζει ακάθεκτη το αφήγημά της, παλεύοντας με νύχια και δόντια να το κάνει πιστευτό
στην κοινωνία! Έχει επιλέξει, δηλαδή, τον δρόμο του αέναου "προσκυνήματος”, που είναι ο μονόδρομος που ακολουθούν όσοι δεν είναι σε θέση να προσφέρουν απολύτως τίποτα στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι η κυβέρνηση που στοχεύει και θέλει να είναι αρεστή σε εκείνους που φοβάται και που είναι πάντα έτοιμη να συμβιβαστεί με οτιδήποτε, οποτεδήποτε, και οποιονδήποτε... Και που δεν μπορεί ποτέ να καταφέρει κάτι, έστω και ως αποχρώσα ένδειξη! Είναι η μοναδική κυβέρνηση στην ιστορία που πέρασε από τη φάση της "λίθινης” παραβατικότητας του παρελθόντος της ως αντιπολίτευση και του "απόλυτου τίποτα”, στη φάση της απόλυτης κυβερνητικής παρακμής, χωρίς να έχει ποτέ κατορθώσει να περάσει, από το ενδιάμεσο στάδιο του δυτικού πολιτισμού!
Λογικό λοιπόν είναι και το στάδιο της γκρίνιας, της απαξίωσης και της ανθρωποφαγίας στα ενδότερα αυτής της απίθανης κυβέρνησης παράταιρων συμμετεχόντων! Oι πολίτες αυτής της χώρας θα μπορούσαν ίσως να τους συγχωρήσουν,  που δεν συμφωνούν με την άποψη και τα "θέλω” της ίδιας της κοινωνίας στην οποία απευθύνονται, αλλά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να τους συγχωρέσουν όταν οι ίδιοι δεν μπορούν να συμφωνήσουν, ούτε καν με τη δική τους την άποψη, όταν βρίσκονται δηλαδή μάρτυρες μπροστά σε μία κυβερνητική "Πολακιάδα", που παραπέμπει σε γνήσια Βαβυλωνία, στην οποία το δύσκολο στις μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών διαφωνίες είναι πως κανείς εξ αυτών δεν είναι σε θέση να υπερασπισθεί μια γνώμη που ούτε οι ίδιοι δεν έχουν καταφέρει...  να αποκρυσταλλώνουν.
Στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πλέον, όλοι είναι υπέρ κάποιων ή κατά κάποιων άλλων και τα μαχαιρώματα τα πισώπλατα καλά κρατούν, με τον Πολάκη κατά Παπαγγελόπουλου, την Καββαδία κατά της Μεγαλοοικονόμου, πάλι τον Πολάκη υπέρ της Μεγαλοοικονόμου, τον Φίλη κατά του Κυρίτση, την Κασσιμάτη κατά του Καραγιαννίδη, τον Κοντονή κατά του Καλογήρου, και γενικά όλοι εναντίων όλων, στοχεύοντας εξ αρχής στο χάος, το οποίο και ξεκινά πάντα μέσα από τη δική τους ιδεοληπτική παράνοια...
Ακόμη και για τον χρόνο των εθνικών εκλογών και παρά το γεγονός ότι τη γραμμή Μαξίμου και το σλόγκαν "εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο" τα γνωριζουν οι πάντες, εντούτοις ουκ ολίγοι βολευτές και υπουργοί της κυβερνητικής ομάδας βγαίνουν με διαρροές υποστηρίζοντας ο καθένας εξ αυτών το μακρύ και το κοντό του, δημιουργώντας σύγχυση στους κομματικούς τους υποστηρικτές - όσοι βέβαια έχουν απομείνει ακόμα, έχοντας υποστεί ένα αόρατο σύνδρομο Αλτσχάιμερ που τους εμποδίζει στη διενέργεια λογικών συνειρμών από μέρους τους...
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει πλέον προσφέρει τα πάντα: φτωχοποίηση του λαού, απεμπόληση βασικών εθνικών γραμμών, διατάραξη της κοινωνικής συνοχής και δέσμευση της χώρας σε σκληρή υπακοή, έναντι των εταίρων και των συμμάχων της, χρεώνοντας τα αποτελέσματα της δικής της οσφυοκαμψίας και ανικανότητας στις επόμενες γενιές: καταρράκωση της εθνικής υπερηφάνειας και βεβήλωση της Ελληνικής Ιστορίας και της εδώ και αιώνες ελληνικής και εθνικής συνείδησης. Είναι η ελληνική κυβέρνηση που ούτε νιώθει, ούτε επιθυμεί να είναι ελληνική... Μόνο που τώρα η όποια προσφορά της στα αδιέξοδα έχει φθάσει στο τέλος. 
Η Νέα Δημοκρατία, από την άλλη, είναι έτοιμη για την επόμενη ημέρα. Δεν κουνά σε κανέναν το δάχτυλο, αλλά προσπαθεί να κινηθεί με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, έχοντας διδαχθεί από τα δικά της λάθη, αλλά σίγουρα και από τα λάθη της απέναντι πλευράς, ώστε να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα σεμνά, σοβαρά και με βάση τις καλές ευρωπαϊκές πρακτικές, και να επέλθει τελικά στη χώρα η επανάσταση της κοινής λογικής.
Η Νέα Δημοκρατία βγαίνει από μια δεκαετία κρίσης, έτοιμη να ανοίξει πάλι τα φτερά της και να αγκαλιάσει την ελληνική κοινωνία. Να ενώσει όλους τους Έλληνες. Ακριβώς όπως έγινε το 1974, το 1990, το 2004 και τον Ιούνιο του 2012. Μπροστά στους Έλληνες πολίτες είναι άλλη μια μεγάλη νίκη της Δημοκρατίας, γιατί μπορεί να συνθέτει νέες πολιτικές και νέες δυνάμεις, διευρύνοντας συνεχώς τον ορίζοντά της. Το πεδίο που ανοίγεται μπροστά της είναι ο κόσμος και η πυξίδα της νέας κυβέρνησης θα είναι μόνο το εθνικό συμφέρον...
Κοντός ψαλμός... Τον φάγαμε το γάιδαρο και έμεινε η ουρά! Είτε οι εθνικές εκλογές γίνουν τον Μάιο, είτε τον Ιούνιο ή ακόμα και τον Οκτώβριο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί, θα διασυρθεί και η Ελλάδα θα ανασάνει. 
"Ευτυχία σημαίνει να κάνεις όνειρα! Επιτυχία όμως σημαίνει να γίνονται τα όνειρά σου πραγματικότητα”  - Εύχομαι από καρδιάς κάθε ευτυχία στον κύριο Πρωθυπουργό και το κόμμα  του... στην ολιγαρκή αφθονία.
Δυστυχώς, γι’ αυτόν, αποτελεί νομοτέλεια πως ό,τι συμβεί μία φορά μπορεί να μην ξανασυμβεί. Αλλά ό,τι συμβεί δύο φορές τριτώνει οπωσδήποτε, διότι απλά κάτι που επαναλαμβάνεται περισσότερο από μία φορά είναι πλέον ειλημμένη απόφαση και τις ειλημμένες αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός πλέον και τις γνωρίζει και δεν τις αποδέχεται!
*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος-Γενετιστής, Μέλος Τομέα Υγείας της Νέας Δημοκρατίας, Υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής (Νότιος Τομέας), με τον Γιώργο Πατούλη - Νέα Αρχή
email: theogiannaros@gmail.com, Twitter: @theogiannaros1, FaceBook: Theo Giannaros