Πέμπτη, Οκτωβρίου 3

Σκέψεις Μοναξιάς…

Αναρωτιέμαι, αν υπήρχε ένας Παγκόσμιος Σύνδεσμος Μοναξιάς, πόσα στα αλήθεια μέλη θα απαριθμούσε… ίσως και περισσότερα από ολόκληρο τον πληθυσμό της γης… και νιώθω ότι αυτό δεν είναι υπερβολή!


Ο σημερινός άνθρωπος νιώθει μόνος. Νιώθει μόνος ενώ περιτριγυρίζεται από εκατομμύρια συνανθρώπους και ουσιαστικά κρύβεται στην ανωνυμία του μεγάλου πλήθους.



Από την άλλη όμως…η εσωτερική μοναξιά συντελεί στη διαμόρφωση της προσωπικότητας μας. Στην ευεργετική γαλήνη της μοναξιάς βρίσκουμε τον εαυτό μας, εξετάζουμε ήρεμα τις πράξεις και τις σκέψεις μας, μιλάμε κρυφά με τη συνείδηση μας, διαπιστώνουμε τα λάθη μας και σχεδιάζουμε με επίγνωση των δυνάμεων και των επιδιώξεων μας την πορεία μας για το μέλλον.
Στη μοναξιά βρίσκουμε την ευκαιρία να αυτοσυγκεντρωθούμε, να εξετάσουμε προσεκτικά γυμνή την ψυχή μας, αισθανόμαστε εντονότερα την ύπαρξή μας. Αναρωτιέμαι… έτσι έχουν τα πράγματα ή θέλω να νομίζω πως είναι έτσι επειδή η μοναξιά, ο σκοτεινός ίσκιος της ζωής μου, πλακώνει σήμερα όσο ποτέ άλλοτε την ψυχή μου…