Η Ιλχάμ Άχμεντ, ηγετικό στέλεχος των Κούρδων, καλούσε προχτές τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να «παγώσουν τις διπλωματικές σχέσεις τους με την Τουρκία ανακαλώντας αμέσως τους πρεσβευτές τους». Πικρό χαμόγελο σου έρχεται αυθόρμητα άμα διαβάζεις αυτές τις ειδήσεις, αυτές τις προσδοκίες. Ασφαλώς, αυτό θα έπρεπε να κάνει η πολιτισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την πρώτη μέρα της εισβολής.
Θα έπρεπε να το κάνει και για την εισβολή στην ευρωπαϊκή κυπριακή ΑΟΖ... Αλλά, δεν έχει ηγέτες η Ευρώπη, έχει διαχειριστές. Να, την ημέρα της τουρκικής εισβολής στο Κουρδιστάν η ΕΕ ανακοίνωσε ανθρωπιστική βοήθεια ύψους €10 εκατομμυρίων για τις συνέπειες των τροπικών κυκλώνων που έπληξαν τη Μοζαμβίκη. Γι’ αυτά είναι καλοί οι διαχειριστές, που παριστάνουν τους ηγέτες. Για τη σφαγή των Κούρδων αρκούνται στις φραστικές καταδίκες. Εξάλλου, είναι υποψήφιο κράτος–μέλος που σκοτώνει και διώχνει ανθρώπους από τα σπίτια τους, δεν είναι κανένας τροπικός κυκλώνας. Η Νορβηγία, τουλάχιστον, ο λαός της οποίας απορρίπτει την ένταξη στην ΕΕ, αποφάσισε να διακόψει τις εξαγωγές στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία. Κάτι είναι κι αυτό πέρα από τα λόγια.
Θα έπρεπε να το κάνει και για την εισβολή στην ευρωπαϊκή κυπριακή ΑΟΖ... Αλλά, δεν έχει ηγέτες η Ευρώπη, έχει διαχειριστές. Να, την ημέρα της τουρκικής εισβολής στο Κουρδιστάν η ΕΕ ανακοίνωσε ανθρωπιστική βοήθεια ύψους €10 εκατομμυρίων για τις συνέπειες των τροπικών κυκλώνων που έπληξαν τη Μοζαμβίκη. Γι’ αυτά είναι καλοί οι διαχειριστές, που παριστάνουν τους ηγέτες. Για τη σφαγή των Κούρδων αρκούνται στις φραστικές καταδίκες. Εξάλλου, είναι υποψήφιο κράτος–μέλος που σκοτώνει και διώχνει ανθρώπους από τα σπίτια τους, δεν είναι κανένας τροπικός κυκλώνας. Η Νορβηγία, τουλάχιστον, ο λαός της οποίας απορρίπτει την ένταξη στην ΕΕ, αποφάσισε να διακόψει τις εξαγωγές στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία. Κάτι είναι κι αυτό πέρα από τα λόγια.
Το ξέρουν άραγε ότι στη Συνθήκη των Σεβρών, το 1920, οι τότε Ευρωπαίοι ηγέτες υπέγραψαν την ίδρυση ανεξάρτητου Κουρδιστάν; Κι ότι, μάλιστα, προέβλεπαν την αυτονομία των χωρών στις οποίες κυριαρχεί το κουρδικό στοιχείο «και οι οποίες βρίσκονται ανατολικά τον Ευφράτη, στα νότια των μεσημβρινών συνόρων της Αρμενίας, όπως αυτά θα καθοριστούν μεταγενέστερα, και στα βόρεια των συνόρων της Τουρκίας με τη Συρία και τη Μεσοποταμία» (άρθρο 62). Μα, ποιος ασχολείται με την ιστορία; Ας ξέρουν, όμως, ότι από τότε, αλλά και από δεκαετίες πριν από το 1920, οι Κούρδοι αγωνίζονται για την αυτονομία τους. Και δεν θα σταματήσουν να αγωνίζονται μετά από τις νέες τουρκικές επιθέσεις. Όσες θυσίες και να κάνουν. Όχι γιατί ψάχνουν κάτι διαφορετικό, κάτι διασκεδαστικό, να βάλουν στη ζωή τους, όπως κάνουν οι Ευρωπαίοι κι οι Αμερικάνοι όταν βαρεθούν τα ίδια και τα ίδια. Αλλά, γιατί ψάχνουν την ελευθερία τους. Την πατρίδα τους. Την ιστορία τους. Το δίκαιό τους. Γεννιούνται και πεθαίνουν παλεύοντας για ιδανικά. Αυτά που σε άλλους φαίνονται πρωτόλεια. Διότι, τα απολαμβάνουν και δεν περνά από το μυαλό τους ότι υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν τη ζωή τους για να τα αποκτήσουν.
Αν μπορούσε να συλλάβει κάτι τόσο απλό ο νους του πλανητάρχη δεν θα έλεγε προχτές ότι «οι Κούρδοι πολέμησαν για λογαριασμό των ΗΠΑ εναντίον του Ισλαμικού Κράτους διότι ήθελαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους ‘’τα εδάφη τους’’, για ίδιο συμφέρον». Λες και είναι κανένα μίασμα ένας λαός να αξιώνει να ελέγχει τα δικά του εδάφη. Πού να καταλάβει τώρα αυτός ότι οι Κούρδοι είναι οι αυτόχθονες κάτοικοι της Μεσοποταμίας, ότι αιώνες πριν από την ανακάλυψη της Αμερικής, ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες, που κατακτούσαν τον τότε γνωστό κόσμο, στα Καρδούχεια Όρη βρήκαν την πιο σκληρή αντίσταση από τους Καρδούχους, όπως τους αποκαλούσε ο Ξενοφών στο Κύρου Ανάβασις. Άντε τώρα να μιλάς για ιστορία και να περιμένεις να έχουν αντίληψη αυτοί που δεν έχουν δική τους ιστορία. Ας ξέρουν μόνο ότι το όνομα Κούρδος, όπως διαβάζω κι εγώ, προέρχεται από τη νεοπερσική λέξη Κιούρτ που σημαίνει ήρωας. Ας ξέρουν κι ότι ο ιστορικός και στρατιωτικός Ξενοφών τους παρουσιάζει ως λαό ανυπότακτο, γενναίο και ικανότατο στη στρατιωτική τέχνη, ιδιαίτερα τον ανταρτοπόλεμο. Από το 400 π.Χ. μέχρι σήμερα δεν άλλαξε τίποτα. Ας ξέρουν, λοιπόν, τι θα αντιμετωπίσουν στα βουνά του Κουρδιστάν.
aristosm@phileleftheros.com
Φιλελεύθερος