''Λόγια που τα προμελετήσαμε μα που όταν ήρθε η ώρα δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή'' Τ.Λειβαδίτης.
Σιωπή... Αυτό έχει μείνει πλέον. Σιωπή. Κανένας μας πια δεν μιλά. Κανείς δεν πράττει.Τα γεγονότα μας έχουν ξεπεράσει και εμείς μένουμε άπραγοι. Κανένας μας δεν κάνει το βήμα. Κανένας δεν προσπαθεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Η σιωπή κυριαρχεί.
Τι υποδηλώνει όμως αυτή η σιωπή; Ξέρεις φοβάμαι... Όλα τέλειωσαν; Έτσι; Δίχως λόγια, δίχως εξηγήσεις. Ξέρεις, μπορεί να μην μιλήσαμε ποτέ ουσιαστικά, μα όλα τα λέγανε τα μάτια μας. Εκεί που κοιταζόμασταν και πάγωνε ο χρόνος. Εκεί μου τα λεγες όλα. Εκεί σου τα λεγα όλα. Μα πλέον ούτε αυτά μιλούν. Φοβάμαι. Λένε πως η σιωπή ορίζει το φινάλε. Και είναι κρίμα να τελειώσει όλο αυτό τόσο άδοξα, τόσο γρήγορα. Αφού κανείς μας δεν το θέλει. Αφού κανείς μας δεν προχωρά στη ζωή του, έχουμε μείνει στάσιμοι! Εγώ περιμένω εσένα και εσύ εμένα.
Λένε επίσης πως στους δυο τρίτος δεν χωρεί. Γιατί τότε επιτρέπεις την σιωπή να μπει ανάμεσά μας; Εγώ έκανα προσπάθειες να σπάσω την σιωπή σου, εσύ ακριβώς το αντίθετο. Έχτισες τοίχους και κλείστηκες πίσω από αυτούς. Μα όπου και αν κρυφτείς, ξέρεις πως κάποτε θα βρεθείς απέναντί μου. Ναι! Απέναντί μου...
Εμείς οι δύο έχουμε αφήσει ανοιχτές εκκρεμότητες και ανοιχτές πληγές. Κάποια στιγμή πρέπει να κλείσουν. Κάποια στιγμή πρέπει να επουλωθούν. Μόνο τότε, μόνο τότε θα υπάρξει πραγματικό τέλος για εμάς και τότε η σιωπή θα είναι δικαιολογημένη.
Υ.Γ: Η σιωπή όταν σπάει κάνει θόρυβο!
enfo.gr