Και τώρα τι;
Αναρωτιέμαι τι;
σε αδιέξοδο
χρόνου έχω βρεθεί
και τώρα
πως, χωρίς εσένα πως;
ήταν τα
μάτια σου της ψυχής μου το φως
Φοβάμαι
τούτη τη σιωπή
που
ουρλιάζεις από πόνο και δε βγαίνει φωνή
φοβάμαι
ετούτη τη μοναξιά
που σου
παίρνει μέρα με τη μέρα τα λογικά
Και τώρα
πως, χωρίς εσένα τι;
πως έμεινα
μόνη Θεέ μου σ' ολόκληρη γη
και τώρα
τι, μακριά σου τι;
που πήγε ο κόσμος και δεν ακούω φωνή;
Μαρίζα Τσιτμή